Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Bryggeriet Djævlebryg - Gudeløs Imperial Stout...μια (α)θεϊκή μπύρα...!!!

Μετά απο αρκετό καιρό πήρα την απόφαση να κάνω μια καινούργια παρούσιαση μιας ετικετάς που δοκίμασα. Βέβαια μεσα σε αυτό το διάστημα που μεσολάβησε απο την τευλευταία παρουσίαση που είχα κάνει έχω δοκιμάσει πολλές νέες ετικέτες, κάποιες αδιάφορες αλλες κάλες και κάποιες πολύ καλές και άξιες αναφοράς. Αυτή όμως που με έκανε να γράψω αυτην εδω την παρουσίαση ειναι μια μπύρα που εχει φτιαχτεί απο κάτι τρελούς Δανούς σε συνεργάσια με τον σύνδεσμο αθεϊστών Δανιας (Ateistisk Selskab) που μόνο και μόνο για αυτό έπρεπε να γίνει παρουσίαση αυτης της ετικέτας...




Η ετικέτα στην οποία θα αναφερθώ παρακάτω είναι μια Imperial Stout στα 8,9 % abv και το όνομα αυτής Gudeløs (Godless). Η μικροζυθοποιία που παράγει αυτή την ετικέτα αλλά και κάποιες άλλες πολυ αξιόλογες ετικέτες είναι η Bryggeriet Djævlebryg (The Brewery Devil's Brew) . Οι ιδρυτές της ξεκίνησαν σαν homebrewers το Μάρτιο του 2003 φτίαχνοντας τις μπυρίτσες τους σε μια κουζίνα και το φθινόπωρο του 2005 αποφάσισαν να ξεκινήσουν την δικία τους μικροζυθοποιία. Οι ετικέτες τους παράγονται στις εγκαταστάσεις την μικροζυθοποιίας Herslev στο Roskilde της Δανιας.


Την Gudeløs λοιπόν, που απο την πώληση κάθε φιάλης 1 κορώνα Δανιας παει στο σύνδεσμο αθεϊστων Δανίας , είχα ζήτησει να μου την φέρει πριν κανα 3αρι χρόνια περίπου ενα φιλαράκι που είχε παει Δανία. Μαλίστα οχι απλά μου την έφερε αλλα πήρε και δυο μπουκαλάκια και το ενα το ήπιαμε τοτε φρέσκο, συνοδία με παγωτό καϊμάκι απο το ζαχαροπλαστείο Τούλα στο Παγκράτι (το καλύτερο καϊμακι της Αθήνας) και ηταν ενα όργιο γεύσεων η συγκεκρίμενη δοκιμη...Μετα απο τρια χρόνια ήρθε η ώρα να ανοίξω την δεύτερη φιάλη των 500 ml της Gudeløs συνοδία αυτη την φορα με μια σοκολάτα γάλακτος αμυγδάλου. Με το που ανοίγω το μπουκάλι ξεχυλίζουν τα αρώματάτα της στο δωμάτιο, κάλα ξεκινήσαμε λεω...Την σερβίρω στο αγαπημένο μου teku ποτηρι και δημιούργει ενα πολύ πλούσιο αφρό χρώματος ανοιχτό καφέ ο οποίος αργα αλλα σταθερά θα πέσει...Το χρώμα της μαυρο και άραχνο οπως προβλέπεται άλλωστε...

Δευτέρα 17 Μαρτίου 2014

DARK HORSE BREWING – THIRSTY TROUT PORTER, η διψασμένη πέστροφα (PORTER)


Η Dark Horse Brewing είναι μια ζυθοποιία που πρόσεξα για πρώτη φορά όταν με μια παρέα εκλεκτών φίλων της μπύρας, δοκιμάζαμε ετικέτες στο Ipanema Beer Bar. Μου πρότειναν ανεπιφύλακτα ένα μπουκαλάκι με έναν γάιδαρο στην ετικέτα και αμέσως γέλασα. Μια ετικέτα με έναν γάιδαρο, πόσο σοβαρή μπύρα θα περιείχε! Το γέλιο μεταμορφώθηκε σε μειδίαμα έκπληξης, όταν δοκίμασα τη Reserve Special Black Ale, της Dark Horse. Έκτοτε, όποτε βρίσκω μια ετικέτα της εν λόγω ζυθοποιίας, την επιλέγω χωρίς δεύτερη σκέψη. Έτσι έγινε και προχτές, όταν φυλλομετρούσα το μενού των ετικετών στη Hoppy Pub.
 


Σάββατο 15 Μαρτίου 2014

PALO SANTO MARRON – ΤΟ ΙΕΡΟ ΔΕΝΔΡΟ (brown ale)

Οι συστάσεις για τη ζυθοποιία Dogfish Head του Sam Calagione, είναι μάλλον περιττές.
Προσφάτως δοκίμασα ακόμα μια ετικέτα της, την Palo Santo Marron. Αν διαβάσει  κανείς τις πληροφορίες που δίνει ο Sam γι’ αυτή την brown ale, αυθορμήτως, απλώνει το χέρι για να ανοίξει το καπάκι της.






Κυριακή 9 Μαρτίου 2014

To Øl: Jule Mælk
Το μαύρο γάλα του Άγιου Βασίλη


Όταν ήμουν μικρή (δηλ. μικρότερη), την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ξενυχτούσα περιμένοντας τον Άγιο Βασίλη και τα δώρα του.
Πίνοντας ένα ποτήρι γάλα, με έπαιρνε ο ύπνος στον καναπέ και το πρωί τα δώρα βρίσκονταν μπροστά μου. Τα χρόνια πέρασαν, εγώ μεγάλωσα και (ευτυχώς) έκοψα το γάλα, ο Άγιος Βασίλης πάλι γέρασε ακόμα περισσότερο.
Τα καλά νέα είναι πως δε σταμάτησε να φέρνει δώρα στα φρόνιμα σκοτεινά κορίτσια που ακόμα πιστεύουν σ' αυτόν. Τι κι αν καθυστέρησε στο δρόμο και αντί να έρθει Πρωτοχρονιά έφτασε τώρα που κοντεύει Πάσχα;
Αυτή τη φορά, κατεβαίνοντας σιγά - σιγά (γιατί είπαμε, είναι και γέρος άνθρωπος) από το χωριό του στη Φινλανδία, έκανε μια στάση στη Δανία για να ταΐσει τους τάρανδους.
Εκεί, βρήκε την ευκαιρία να διαλέξει το ιδανικό σκοτεινό δώρο που θα μου έφερνε!


Για τη νέα σχετικά ζυθοποιία "To Øl" από τη Δανία έχουν γίνει αναφορές στους Μπυραματισμούς, μάλιστα κάπως παραπλήσια (ή έτσι μου φάνηκε) ετικέτα μ' αυτήν που θα σας παρουσιάσω τώρα εγώ, είχε παρουσιάσει ο JohnRebus εδώ (ήταν η Sort Mælk).
Η ακριβής μετάφραση του "Jule Mælk" είναι "Christmas Milk" και πρόκειται για μια Seasonal ετικέτα ειδικά για την περίοδο του χειμώνα, η οποία εκτός από Imperial Milk Stout (όπως γράφουν στο μπουκάλι της) ανήκει και στο στυλ "Sweet Stout" (όπως γράφουν στο γνωστό site). Αυτά και σε συνδυασμό με το 15% αλκοόλ που περιέχει (δηλ. η πιο δυνατή stout που έχει πέσει στα χέρια μου μέχρι τώρα), με έκαναν να ανοίξω και να αξιοποιήσω αυτό το σπέσιαλ δώρο χωρίς καμία καθυστέρηση.

Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

MY ANTONIA – H ΕΠΑΡΧΙΩΤΙΣΣΑ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ (imperial pilsner)

 
Καμία άλλη ζυθοποιία ίσως, δεν έχει έναν ιδρυτή τόσο δραστήριο και επικοινωνιακό όσο τον Sam Calagione. Αεικίνητος και ασταμάτητος, τρέχει παντού για να διαφημίσει το προϊόν του-πάντα με χαμόγελο- και εφευρίσκει τρομερές ιδέες για τις πρωτότυπες μπύρες που παρασκευάζει. Παρόλα αυτά όμως, αρνείται πεισματικά να διευρύνει περισσότερο το χώρο της ζυθοποιίας του ούτως ώστε να παράγει μεγαλύτερο όγκο μπύρας. Γιατί; Γιατί, πολύ απλά, θεωρεί ότι κάτι τέτοιο θα καταστρέψει την ποιότητα και το προφίλ της εταιρείας του.
Πρέπει να ομολογήσω πως την προσοχή μου τράβηξε, πρώτα η προσωπικότητα και του στυλ του Calagione-μέσα από ντοκιμαντέρ που παρακολούθησα- κι έπειτα οι μπύρες του… και ομολογώ ότι κάτι τέτοιο μου συμβαίνει για πρώτη φορά.
Ο συνδυασμός δε, της δυσκολίας να βρεις κάποια ετικέτα της Dogfish στην Ευρώπη, έκαναν την αδημονία μου σχεδόν… άπιαστο όνειρο! Ευτυχώς τα κατάφερα και στην πλέον ενημερωμένη ‘The Hoppy Pub’ της Θεσσαλονίκης, έπεσε στα χέρια μου η My Antonia, μια imperial pilsner.

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014

Brewdog Tap Takeover Event @ Local Pub



Αυτό σημαίνει να γιορτάζεις τέτοιου τύπου πρωτιές. Μιλάω φυσικά για τα βραβεία που έλαβε η Local Pub από το Ratebeer όπως είχαμε δει και σε παλαιότερη ανάρτηση. Έτσι λοιπόν άλλο ένα Tap Takeover θα λάβει χώρα αυτό το ΠΣΚ στην Τοπική. Εμείς να ευχηθούμε και του χρόνου ακόμα πιο ψηλά με τα ποτήρια μας γεμάτα από τα καλύτερα μπυρόνια του κόσμου ... μας κακόμαθες κύριε LondonDieHard