Και ναί , η πρώτη "μπυροπαρέα" στο νησί είναι
γεγονός! Δύο μπυραματιστές , ο ένας απο τα Χανιά(Anton Fread) και ο άλλος απο το
Ηράκλειο (Eviva) , έσμιξαν
στο όμορφο Ρέθυμνο, για να απολαύσουν τρία ξεχωριστά μπουκαλάκια που όμοια τους
ίσως και να μην υπάρχουν. Φορτώσαμε
λοιπόν και μια σπέσιαλ pizza και πήγαμε να πιούμε τα μπουκαλάκια.
Πόσο ξεχωριστή θα μου πείτε μπορεί να είναι μια μπύρα;! Ε
λοιπόν, τόσο(!) , όσο δε μπορείτε να φανταστείτε! Αυτό το ποτό μπορεί να
συνδυάσει τόσες γεύσεις και τόσα αρώματα που κανένα άλλο ποτό δεν μπορεί. Άλλωστε
αυτό το κάνει και τόσο ξεχωριστό. Αλλά ας μην τα πολυλογώ , η παρουσίαση θα σας
δώσει να καταλάβετε το γιατί.
Η πρώτη ετικέτα που δοκιμάσαμε ήταν 3 Fonteinen Armand’4 Oude Geuze Zomer , μια ετικέτα που πλέον έχει σταματήσει να παράγετε απο την ζυθοποιία των τριών βρυσών. Απλά μια απίστευτη ξινό-μπυρα!
Εμφάνιση: Μελί θολό χρώμα , με στητό αφρό να σχηματίζεται κοντά στα 3 δάχτυλα και να χάνεται μέσα σε ένα λεπτό αφήνοντας ένα δαχτυλίδι αφρού το οποίο θα μείνει ως το τέλος.
Άρωμα: Το άρωμα της μεθυστικό. Σαν να είσαι σε περιβόλι με μηλιές , κόκκινο μήλο μαζί με ξινό-μηλο , μαγιά και χώμα σαν να είχε βρέξει και να είχε ποτίσει με την μυρωδιά του βρεγμένου χώματος η μπύρα , όμως σε πολύ διακριτικό βαθμό. Πολύ ξεχωριστή μυρωδιά.
Γεύση: Τι να λέμε εδώ. Η πλήρης ισορροπία. Κόκκινο μήλο , ξινό-μηλο , άνθος λεμονιού , μαγιά , ξύλο του βαρελιού και λευκό σταφύλι. Την μπύρα πραγματικά την είχαν βγάλει από το βαρέλι ζύμωσης της στο σημείο όπου τα μισά σάκχαρα του σταφυλιού είχαν μετατραπεί απο την μαγιά σε λευκό κρασί και τα υπόλοιπα είχαν μετατραπεί σε ξύδι , κάτι το οποίο έδινε την τέλεια ισορροπία στην μπύρα χωρίς να την κάνει υπερβολικά ξινή. Το αλκοόλ φαινόταν να είναι αρκετά παραπάνω απο το 6% που αναγραφόταν στην ετικέτα. Μέτρια ενανθράκωση , απόλυτα ισορροπημένη , μέτρια ξινίλα και dry επίγευση. Απλά Τ-Ε-Λ-Ε-Ι-Α!
Βαθμολογία 9,5
Το δεύτερο διαμάντι που ήπιαμε ήταν της Jolly Pumpkin , η hoppy της Belgian Ale με το όνομα Luciernaga ή πιο απλά "Πυγολαμπίδα". Μια ξεχωριστή βέλγικη Ale στα μέτρα των αμερικάνων πρωτοπόρων , όπου και εδώ έχουν δώσει το δικό τους στίγμα μη φοβούμενοι να μπυραματιστούν και σε ξένα "χωράφια".
Εμφάνιση: Χρώμα χρυσαφί θολό και σε αυτήν την περίπτωση , με μελί ανταύγειες. Ο αφρός στητός και κρεμώδης στα τέσσερα δάχτυλα όπου και θα παραμείνει για αρκετή ώρα και θα κατέληγε να μένει ένα και μισό δάχτυλο , όπου θα μας συνόδευε έως το τέλος.
Άρωμα: Φέραμε λοιπόν το ποτήρι κοντά στην μύτη και κοιταχτήκαμε σαν να μην πιστεύαμε αυτό που μυρίζαμε. Το άρωμα της ήταν τόσο ιδιαίτερο που βάλαμε τα γέλια με τον Αντώνη.
-Ρε 'συ σαν τσιχλόφουσκα μυρίζει ή μου φαίνεται;
-Σαν να έβαλε μπουγάδα η μάνα μου , εμένα μου κάνει πιο πολύ ,χαχαχα
Το άρωμα της μπύρας ήταν κάτι μεταξύ σε τσιχλόφουσκα , αυτές τις ρόζ που καταβροχθίζαμε σαν πιτσιρίκια όλοι μας και σαν φρεσκοπλυμένα ρούχα. Oh yes καλά διαβάζετε. Πίσω πίσω ερχόταν διακριτικά ανανάς ώστε να δέσει αυτό το υπέροχο άρωμα που αρκετούς θα τους γυρνούσε αρκετά χρόνια πίσω στην παιδική τους ηλικία.
Γεύση: Και εδώ τσιχλόφουσκα -ευτυχώς εδώ δεν είχαμε γεύση μπουγάδας- , grapefruit, ανανάς , μαγιά , νότες πορτοκαλιού και malts. Κρεμώδης υφή με υψηλή ενανθράκωση και με μια ευχάριστη πικράδα από τον λυκίσκο στο τέλος. Το αλκοόλ να είναι στα σωστά επίπεδα για 6,5%. Μια πολύ ωραία μπύρα απο την χαρωπή κολοκύθα που την ευχαριστηθήκαμε και με το παραπάνω.
Βαθμολογία 8,5
Για την τελευταία μπύρα τι να πείς. Ότι και να πείς είναι λίγο. Ήταν για εμένα που δε την είχα δοκιμάσει ,η έκπληξη της βραδιάς. Goose Island - Bourbon County!
Πρώτη φορά πίνω κάτι το τόσο ωραίο αν και δεν είμαι και ο μεγαλύτερος οπαδός των stout σε αντίθεση με τον Αντώνη , αυτή η ετικέτα κατάφερε να μου αλλάξει την άποψη για το είδος κατα 180ο. Είχα μείνει πάνω απο το snifer και σνίφαρα μη μπορώντας να χορτάσω αυτό που μύριζα!
ΤΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΜΠΥΡΑ ΘΕΕ ΜΟΥ!
Τέλεια σε όλα της , εντάξει ίσως λίγο μείον στην εμφάνιση αλλά ο εσωτερικός κόσμος μετράει. Μια μπύρα που έχει βαθμολογηθεί εδώ απο τον Chalice μη αφήνοντας με να προσθέσω κάτι. Η δική μου βαθμολογία θα ήταν σίγουρα 9,5+ αλλά καλύτερα να ακούσετε τους ειδικούς , χεχε.
Με την Βourbon County λοιπόν έκλεισε αυτή η βραδιά των δύο μπυραματιστών στην Κρήτη , με τον Αντώνη να επιστρέφει Χανιά και εμένα με μισό ποτήρι Bourbon County στο χέρι προσπαθώντας να χορτάσω την μοναδικότητα αυτής της μπύρας.
Όσο για την μοναδικότητα της μπύρας που λέγαμε και στην αρχή , ο Dave Barry είχε πεί κάποτε "Without question, the greatest invention in the history of mankind is beer. Oh, I grant you that the wheel was also a fine invention, but the wheel does not go nearly as well with pizza."
Έτσι λοιπόν έληξε η πρώτη μπυρομάζωξη στο νησί και έπεται και συνέχεια!
Εβίβα!
Εκπληκτικη η Armand. Αν και τρομαζω λιγο, καθε φορα που παω να πιω ξυνιλα, η συγκεκριμενη ηταν απαικτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντε, και στην αλλη βολτα!
Κοπελια καλη αρχη στις μπυρομαζωξεις σας και ετοιμαστειτε να κανουμε και μαζι καμια μαζωξη μιας και τον Αυγουστο θα ειμαι Κρητη και θα γινει χαμος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο για τα πιωματα σας, πιο πολυ απ'ολα ζηλεψα την Armand ή καλυτερα τις Αrmand τις οποιες θελω να τις δοκιμασω ολες αλλα ειναι κομματακι ακριβες...
Για την Bourbon County τι να λεμε απλα η καλυτερη Imperial Stout ever...
Aπο Jolly Pumpkin οτι εχω δοκιμασει δεν με εχει τρελανει και επισης ειναι και αρκετα ακριβες...
Τα λεμε στο Νησι...
Με το καλο να ερθεις Monk! Αφορμη ψαχνουμε για μπυρομαζωξεις
ΔιαγραφήΜε το καλό MONK.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοίτα δεν ήταν κάτι το τρομερό αλλά κάτι το ξεχωριστό η πυγολαμπίδα.
Για τα υπόλοιπα και εγώ μαζί σου.
Τα λέμε στο νησί.