Koroibos και Septem. Οι δικοί μας Ολυμπιονίκες!

Οι Ολυμπιακοί στο Λονδίνο ξεκίνησαν για τα καλά και τα φώτα της δημοσιότητος αναμφισβήτητα πέφτουν στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός, παρά την εμπορευματοποίησή του, ή μάλλον ακριβώς λόγω της εμπορευματοποίησης του θεσμού. Μαζί με τους αθλητές, αγωνίζονται οι τηλεοπτικοί και μη σκηνοθέτες, οι διαφημιστές, αλλά και οι πολιτικοί που σπεύδουν με την κάθε ευκαιρία να πάρουν θέση για όλους και όλα, εκμεταλλευόμενοι την παγκόσμια προβολή των αγώνων.

Olympic Rings -  Έργο των Warhol-Basquiat (1985)

Στο φως του προβολέα και οι Έλληνες αθλητές. Μετά από χρόνια προπονήσεων, καλούνται να προσπαθήσουν για το καλύτερο, όσο τους το επιτρέπουν δηλαδή οι συνθήκες, αποδεικνύοντας πως υπάρχει και "η άλλη Ελλάδα", η Ελλάδα που στέκεται στα πόδια της και διεκδικεί επί ίσοις όρους. Κάτι που μας έχει λείψει τελευταία και πολύ θα θέλαμε να το ζήσουμε. Βέβαια, κάτι τα παράπονα για δυσμενείς συνθήκες προπόνησης το προηγούμενο διάστημα στην οικονομικά επιβαρυμένη Ελλάδα, κάτι τα "χαστούκια" που δεχθήκαμε (ή μάλλον ρίξαμε ο ένας στον άλλο - όπως συνήθως συμβαίνει στην Ελλάδα) λόγω των "ρατσιστικών" tweets, που αιφνιδίασαν την καθόλα αντιρατσιστική κοινωνία μας - είμαστε πολύ υποκριτές τελικά - με επικεφαλείς τους "άτεγκτους" της δικής μας ολυμπιακής επιτροπής, τους "ημίθεους" της ΔΟΕ (ανταγωνίζεται σε δημοτικότητα τις ΔΟΥ) και έγιναν όπως προβλεπόταν ψωμί στο τραπέζι της πολιτικής αντιπαράθεσης με γραφικούς εκπροσώπους κομμάτων να προσπαθούν να θέσουν την κατ' αυτούς κόκκινη γραμμή μεταξύ αστείου και προσβολής, ή άλλους δήθεν γκουρού του ιντερνετοχώρου να σπεύδουν να επαναπροσδιορίσουν τα FAQs στο ιντερνετικό socializing... 


Δεν θα μπορούσαμε φυσικά να μην έχουμε και κάποιο συμβάν απ' το μέτωπο των "αντι-dopping tests" που απέκλεισαν απ' τους αγώνες τον πρωταθλητή μας στο ύψος - αυτή η κατάρα Κεντέρη - Θάνου δεν θα τελειώσει ποτέ τελικά; Μήπως το παλικάρι είπε να το ρίξει έξω λίγο πριν τους αγώνες και χτύπησε καμιά απ' τις "φορτωμένες" μπυρίτσες που έφτιαξαν ειδικά για τους "ανυπόμονους" αθλητές των Ολυμπιακών οι φίλοι μας στη Brewdog?

"Designed to “unmask the corporate beast of the world’s biggest sporting event and highlight the shallow nature of sponsorship”, the new beer contains creatine, guarana, lycii berries, kola nut, Gingko, matcha tea, maca powder and steroids – all of which are banned for professional athletes."

Αχ αυτοί οι τρελοί οι Σκωτσέζοι... θα μας καταστρέψουν τελικά... Τουλάχιστον κάποιοι πιο "συντηρητικοί" Βρετανοί είπαν να κάνουν ένα πιο νορμάλ ολυμπιακό αφιέρωμα στη μπύρα, αυτή τη φορά με αρχαιοελληνικό χρώμα (είπαμε... ο μαίανδρος πουλάει ακόμα...) Για τους νοσταλγούς της αρχαίας ολυμπιάδας λοιπόν, μια ειδική μπύρα θα ρέει άφθονη σε πολλά λονδρέζικα taps. Το όνομά της... KOROIBOS

Μια "βαριά Κληρονομιά" από το Μισοφέγγαρο :: Straffe Hendrik "HERITAGE" 2011 oak aged quadrupel

Ήταν Σεπτέμβριος του 2010, όταν η αγαπημένη μας Straffe Hendrik Tripel αποκτούσε μεγαλύτερη αδερφή, την Straffe Hendrik Quadrupel.

Ωστόσο, η Ζυθοποιία-καμάρι της Brugges, η De Halve Maan, δεν αρκέστηκε μόνο σε αυτό! Έτσι, η κατά γενική ομολογία εξαιρετική Quadrupel του Μισοφέγγαρου,  αφού έμεινε για λίγο παραπάνω από 12 μήνες για περαιτέρω παλαίωση-ωρίμανση στα υπόγεια κελάρια της ζυθοποιίας σε δρύινα βαρέλια, έκανε την νέα εμφάνισή της σε περιορισμένα εμφιαλωμένα "αντίτυπα" των 750ml με το όνομα HERITAGE.

Τα πρώτα μπουκάλια της Heritage για το 2011, στην πραγματικά όμορφη ξύλινη συσκευασία δώρου, βγήκαν και εκτός των ορίων της Ζυθοποιίας και ένα τέτοιο από αυτά με τον αριθμό φιάλης 464 έφτασε στα ποτήρια μας και πρόκειται εν συντομία να πλέξουμε το εγκώμιό του!

Get ready to rumble: Great Divide Rumble IPA

Στην αμερικάνικη ζυθοποιία Great Divide έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές σε παλαιότερα ποσταρίσματά μας. Είναι από τα γνωστότερα ονόματα στο χώρο της αμερικάνικης craft beer, με μεγάλη ετήσια παραγωγή και μία ευρεία γκάμα ποιοτικότατων ετικετών. Έχοντας δοκιμάσει μερικές από αυτές στο παρελθόν, έχω μείνει κάτι παραπάνω από ευχαριστημένος. Έτσι λοιπόν, όποτε πετυχαίνω κάποια ετικέτα της Great Divide που δεν έχω δοκιμάσει, την αγοράζω χωρίς δεύτερη σκέψη, σίγουρος ότι πρόκειται για μία ακόμη... great beer!

Η ίδια σιγουριά με ώθησε στην αγορά της Rumble IPA, μίας εκ των εποχιακών ετικετών της ζυθοποιίας με περιεκτικότητα σε αλκοόλ 7.1% α.φ. Πρόκειται για μία India Pale Ale ζυμωμένη με μεγάλες ποσότητες λυκίσκου Pacific Northwest, η οποία κατόπιν παλαιώνεται σε βαρέλια γαλλικού και αμερικάνικου ξύλου βελανιδιάς. Ναι, καλά διαβάσατε, μία παλαιωμένη IPA! Μη σας φαίνεται καθόλου παράξενο! Άλλωστε στην εποχή μας οι μπυραματισμοί γνωρίζουν μεγάλη άνθηση, και οι ζυθοποιοί δεν σταματούν να παίζουν με νέες συνταγές, τεχνικές, συστατικά, κτλ.

Drake’s Drakonic Imperial Stout

Όπως είχα προειδοποιήσει, με το που θα “δροσίσει” λιγάκι, θα σας περιμένω στη γωνία με το τρίτο μέρος του αφιερώματος στην Drake’s, αυτή τη φορά με την imperial stout της ζυθοποιίας, ονόματι… Drakonic. Δρόσισε λίγο, δε δρόσισε; Ή μήπως το ‘χω παρακάνει με το air-condition; 





Μπορεί που λέτε ο Sir Francis Drake να ήταν σκληροτράχηλος εξερευνητής, από εκείνους της παλιάς εποχής που χωρίς πολλά μέσα, ρίσκαραν τα πάντα για χάρη της μεγάλης ανακάλυψης, αλλά ίσως ένα τέτοιο ευγενές όνομα δεν θα ταίριαζε να κοσμήσει το πιο μαύρη απ’ τις ετικέτες… Κι αν όχι Drake, μήπως καλύτερα Drakonic; Σίγουρα καλύτερα…


Δεν ξέρω γιατί, αλλά πολλοί ζυθοποιοί δίνουν στις δυνατές μαύρες μπύρες τους ονόματα που έρχονται από τον άλλο εκείνο κόσμο, το μαύρο και σκοτεινό… Βρε λέτε εκεί κάτω που βράζουν τα καζάνια, να βγάζουν τ’ αγαπημένα μας μαυροζούμια;    




Μαύρο όπως αναμένεται το χρώμα της με μέτριου όγκου σκούρο μπεζ αφρό, ο οποίος θα υποχωρήσει γρήγορα, αφήνοντας ελαιώδη ίχνη, σαν πιτσιλιές στο ποτήρι. Στο επόμενο στριφογύρισμα του ποτηριού, ο αφρός θα ξαναζωντανέψει, παρασέρνοντας στην επιφάνεια αρώματα σοκολάτας, σκόνης κακάο, ελαφρών μπαχαριών, ενώ από το βάθος φθάνει και ένα άρωμα αλκοόλ. Πολύπλοκη και απολαυστική η μυρωδιά της Drakonic.

Αναβλύζει πετρέλαιο!

“…Υπάρχει ένας ολόκληρος ωκεανός πετρελαίου κάτω από τα πόδια μας! Κανένας δεν μπορεί να ‘χει πρόσβαση σ’ αυτό εκτός από μένα!” Daniel Plainview από την ταινία “Θα χυθεί αίμα” (There will be blood).

Το αρχικό μπουκάλι της Petroleum.

Στα πλούσια βραζιλιάνικα εδάφη, μια “φαμίλια” σαν αυτή του Plainview ανακάλυψε τη δική της φλέβα μαύρου χρυσού στην αυλή του σπιτιού της,  κάπου στην “ευρωπαϊκή” πόλη της Curitiba, το 2010.  Από ένα ταπεινό καζάνι ανάβλυσε ένα εξαιρετικό μαυροζούμι τύπου Russian Imperial Stout; η Petroleum.

Drake’s Denogginizer Imperial IPA

Δεύτερο μέρος του αφιερώματός μας στην αμερικανική μικροζυθοποιία Drake’s από το San Leandro της California και μετά την Hopocalypse περνάμε σε μια ενδιαφέρουσα ετικέτα της, την Denogginizer Imperial IPA

Κάθε φορά που βλέπω μια από τις ετικέτες της Drake’s δε μπορώ παρά να θαυμάσω την απλή μα γουστόζικη γραμματοσειρά που ζωντανεύει τη σειρά με τις special μπύρες της ζυθοποιίας.

Οι πρώτες ετικέτες της Drake’s στολίζονταν απ’ το ιστιοφόρο του εξερευνητή απ’ τον οποίο πήρε και τ’ όνομά της η ζυθοποιία. Ο Sir Francis Drake, το 1579, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του γύρω από τη γη (συνηθιζόταν εκείνη την εποχή ) σταμάτησε κοντά στο σημερινό San Francisco και διεκδίκησε την περιοχή εκείνη εξ ονόματος της βασίλισσας Ελισάβετ της πρώτης και την ονόμασε Νέα Αλβιώνα. Θυμάστε την ιστορία της ομώνυμης πρώτης μικροζυθοποιίας στην Αμερική, που ξεκίνησε το 1975 στην Καλιφόρνια ο Jack McAuliffe; 

Ενδιαφέρουσα όμως είναι και η ιστορία για το πως πήρε τ’ όνομά της η Denogginizer…

Hopοκαλύπτοντας την Drake’s

Η μικροζυθοποιία Drake’s στο San Leandro της Καλιφόρνια είναι μια από τις πολλές ζυθοποιίες της Αμερικανικής craft beer σκηνής, που με τις μπύρες τους καλύπτουν την όλο και μεγαλύτερη ζήτηση του τοπικού κοινού για ποιοτική μπύρα. Όπως οι περισσότερες μικροζυθοποιίες, έτσι και η Drake’s ξεκίνησε από το πάθος ενός ανθρώπου να φτιάξει καλή μπύρα και από την θερμή υποδοχή που δέχτηκε το δημιούργημά του, οδηγώντας τον στο να κάνει το χόμπυ του δουλειά και να ξεκινήσει τη ζυθοποίηση σε μεγαλύτερη κλίμακα. O Roger Lind ξεκίνησε λοιπόν την “Drake’s” (τότε λεγόταν ακόμη “Lind Brewing Co.”) το 1989, όταν εγκαταστάθηκε στο παλιό εργοστάσιο της Caterpillar (φτιαγμένο το 1946 το εργοστάσιο ήταν ο τόπος κατασκευής των αυτοκινήτων της Dodge).




H μικροζυθοποιία του πουλούσε μόνο χονδρική, οπότε ο Roger σε ένα χαρακτηριστικό “one man show” εκτός απ’ όλες τις δουλειές μέσα στη ζυθοποιία, πήγαινε τα βαρέλια στους πελάτες, προωθούσε το προϊόν του στα φεστιβάλ, ξεναγούσε τους επισκέπτες στις εγκαταστάσεις της Lind, κλπ, κλπ. Εκείνα τα πρώτα χρόνια της Αμερικανικής μικροζυθοποιίας, ο Roger είχε φτιάξει εξαιρετική φήμη στην περιοχή, για την ποιότητα της μπύρας που έφτιαχνε και αρκετές απ’ τις δημιουργίες του είχαν γίνει κλασσικές, όπως η εποχιακή “Jolly Roger”. Μετά από δέκα χρόνια, ο Roger Lind αποφάσισε να παραδώσει τα ηνία και την τύχη της ζυθοποιίας στην οικογένεια των Rogers, που είχε το εργαστήριο παραγωγής καφέ εκεί δίπλα, για να συνεχίσει τις σπουδές του. Και έτσι σε νέα πια χέρια και υπό την καθοδήγηση αρκετών νέων αλλά εμπνευσμένων brewmasters που πέρασαν απ’ τα καζάνια της, η ζυθοποιία όχι μόνο επιβίωσε μέχρι και τις μέρες μας, αλλά και ανέβασε τη φήμη της, με την παραγωγή νέων πετυχημένων συνταγών. Το 2008, στο τιμόνι της (πλέον) Drake’s μπαίνουν οι John Martin και Roy Kirkorian της Triple Rock Brewing (η ζυθοποιία στην οποία είχε μαθητεύσει στις αρχές και  ο Roger Lind)




Πλέον η Drake’s έχει μια αξιοσέβαστη επιλογή από 10 ετικέτες συνεχούς παραγωγής και άλλες τόσες περίπου εποχιακές, αλλά και όπως όλες οι ζυθοποιίες που σέβονται τον εαυτό τους την σήμερα εποχή, έχει και το barrel room της.

Από την σειρά των Drake’s δοκίμασα τρεις: Hopοcalypse DIPA, Denoginizer Imperial IPA και Drakonik Imperial Stout. Σήμερα θα δούμε μαζί την πρώτη απ’ αυτές, η οποία είναι και η πιο φημισμένη της ζυθοποιίας, καταφέρνοντας να κάνει μάλιστα τη μέρα κυκλοφορίας της και μια ιδιαίτερη γιορτή. 
Μπορεί η “Hopocalypse Day” να μην είναι ακριβώς η μέρα της Αποκάλυψης (έστω του λυκίσκου ) αλλά στην Drake’s τη γιορτάζουν αναλόγως, καλώντας τους φίλους της ζυθοποιίας στις εγκαταστάσεις, όπου ανοίγουν τα πρώτα βαρέλια της Hopocalyps-ης, αλλά και διαθέτοντας την περιορισμένης παραγωγής αδελφή της, την “Hopocalypse Black Label Triple IPA”.

Crazy Donkey on Tap και Μπυραματισμοί στο Ipanema Beer Bar !!

Μια όμορφη, δροσιστική και κυρίως Ελληνική μάζωξη βορείων Μπυραματιστών είχαμε πριν λίγες μέρες εδώ στον Τρίλοφο της Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα στο αγαπημένο μας Ipanema beer bar! 

Αφορμή για αυτήν την καλοκαιρινή συνάντηση στάθηκαν τα 2 βαρελάκια του Τρελο-γάιδαρου που μας ήρθαν από τη Σαντορίνη εξαιρετικά για την περίσταση και όχι μόνο! 

Από τη μεριά μας ένα μεγάλο "Ευχαριστώ" στο Γιάννη Παρασκευόπουλο, ηγητή της Santorini Brewing Company, που έσπευσε αμέσως να μας κάνει το χατήρι και ασφαλώς ένα εξίσου μεγάλο Ευχαριστώ στο Ipanema για την άψογη φιλοξενία της βραδιάς !! Η Νίκη, η Νατάσα και φυσικά ο Γιώργαρος (Skull Splitter) ήταν για μια ακόμη φορά μοναδικοί !!