Στο μεγάλο εκθεσιακό κέντρο Metropolitan, στο αεροδρόμιο των Αθηνών, στήθηκε και φέτος μια φανταχτερή (για τις εποχές που ζούμε τουλάχιστον) μάζωξη ανθρώπων του χώρου που άλλοι ήρθαν για να προβάλουν τα προϊόντα και τις προτάσεις τους και πολλοί (όχι πολύ περισσότεροι – μη νομίζετε) για να δουν, να εμπνευστούν και ίσως και… να διαλέξουν. Ανέκαθεν στη συγκεκριμένη έκθεση παρουσιάζονταν και οι πρωταγωνιστές του χώρου της μπύρας – οι γνωστοί μεγάλοι του χώρου δηλαδή, που μεταξύ τους (έως τώρα τουλάχιστον) μονοπωλούν την ελληνική αγορά. σε όσους ενδιαφέρονται για τη μπύρα – μπυραρίες, beer bars, εστιατόρια
Οι γνωστοί μεγάλοι ομολογώ πως έλαμπαν δια της παρουσίας τους, επιστρατεύοντας ομολογουμένως επιτυχημένα τις αρετές της διαφήμισης και του marketing, αλλά και πιο “πιασάρικες” τεχνικές. Οι μοντέλες που περιπολούσαν περί των “περιπτέρων” ήταν εξίσου λαμπερές με τις ναυαρχίδες των mega brands.
Τα taps είχαν πάρει φωτιά και αφού βρέθηκα να δοκιμάζω με το καλημέρα (ή μάλλον με το καλησπέρα) την καινούργια “μαύρη Φιξ”- μην περιμένετε περιγραφή, αυτή την κατηγορία την έχει αναλάβει εξολοκλήρου ο Μίχος - και μάλιστα έπιασα τον εαυτό μου να περιμένει σε μια μικρή ουρά για να σερβιριστεί μια μαύρη Krucovice στο γυάλινο ποτήρι της με το επίχρυσο στόμιο. Μπράβο η Αθηναϊκή… γυάλινα ποτήρια; Μήπως τα σαϊνια της (γιατί κάθε τέτοια μεγάλη εταιρεία έχει σίγουρα αρκετά σαϊνια στο δυναμικό της) μελέτησε τα αρνητικά σχόλια που έχουν ακουστεί κατά καιρούς για τα πλαστικά που μονοπωλούν τις παραδοσιακές γιορτές μπύρας;
Τελικά δεν έκατσα και πολύ στην ουρά, μια και όταν παρατήρησα πως ο μπροστινός μου, ο οποίος εμφανώς δεν συνοδευόταν από τον κουστουμάτο με το καρτελάκι της εταιρείας, κατέληξε να σερβιριστεί σε πλαστικό, την έκανα… Ας μην είμαστε άδικοι όμως, είδα πολλά γυάλινα ποτήρια από κάθε ετικέτα της Αθηναϊκής και αυτό αν μη τι άλλο, είναι προς τιμήν τους. Θα μου πείτε βέβαια, καλά, τι έφερε έναν αγνό και ιδεολόγο μπυραματιστή στη φωλιά του λύκου; Μμμμ… μα οι μικρές ζυθοποιίες φυσικά
Craft (η πρώτη απ’ τις μικρές που όμως μεγαλώνει επικίνδυνα, όπως έδειξε και στην έκθεση με τα δυο διαφορετικά και ασφυχτικά γεμάτα περίπτερα και την πληθώρα στελεχών που μπορεί να μην είχαν βγει προς άγρα πελατών όπως έκαναν οι μεγάλοι, αλλά φοβάμαι πως πλησίαζαν αρκετά στο ύφος. Χωρίς να κατηγορώ την Craft – οι μπύρες τους είναι σ’ ένα καλό για την αγορά που απευθύνονται επίπεδο, πολύ φοβάμαι πως έχουν επιλέξει να εξαργυρώσουν γρήγορα τις μετοχές τους, ενώ θα μπορούσαν να βοηθήσουν περισσότερο την εξέλιξη της μικροζυθοποιίας στη χώρα μας. Εκτός αν θεωρούν πως μεγαλώνοντας την πελατεία τους φωτίζουν το δρόμο για τους μικρότερους και νεότερους στο χώρο. Καλή τύχη παιδιά στην αρένα με τα θηρία που επιλέξατε να παίξετε…
Νέδα η Μεσσηνιακή στο επόμενο περίπτερο. Δυστυχώς μια υποτονική εμφάνιση που απλά ενημέρωνε για την ύπαρξή της. Στην γιορτή μπύρας στο ΣΕΦ ήταν θυμάμαι πιο ζωηροί. Πιο δίπλα η Ρεθυμνιακή Brink’s δια αντιπροσώπου – διακινητή που απλά την είχε στο portfolio των προϊόντων του. Λυπητερό;
Δια της απουσίας τους έλαμψαν τόσο η Κερκυραϊκή όσο και η Πειραϊκή ζυθοποιία, αλλά και η Ζέος η οποία έχει φτιάξει ένα καλό όνομα με την απαστερίωτη pilsner της, ενώ μικρότερους τοπικούς ζυθοποιούς όπως τη Χανιώτικη Χάρμα ή τους φρεσκότατους στο χώρο και πολύ ελπιδοφόρους Σαντορινιούς γαϊδάρους να σας πω την αλήθεια δεν περίμενα να συναντήσω.
Στο χώρο του Beer Festival ήταν και η OK Athens με τον πλουσιότατο κατάλογο μπυρών εισαγωγής που διαθέτει, χωρίς να έχει να μας επιδείξει κάτι καινούργιο, πλην του “Beer in the Box” μιας περισσότερο μαρκετίστικης ιδέας που όμως θα μπορούσε και να πιάσει στην αρκετά δυσκίνητη Ελληνική αγορά. Με αυτή τη πρόταση ο πελάτης μπορεί να παραγγείλει αντί των γνωστών κιβωτίων από την ίδια μπύρα, ένα κουτί με δικής του επιλογής μπύρες απ’ όλη τη γκάμα της OK. Έτσι και δίνει τη δυνατότητα μεγαλύτερης επιλογής στον πελάτη του και δεν ρισκάρει να δοκιμάσει κάτι που ίσως δεν πουλήσει. Why not?
Στο σταντ ενός ακόμα αντιπρόσωπου και εν μέσω ταπς Warsteiner, Konig Ludwig και Paulaner συναντήσαμε φρέσκο εκ μεταγραφής έναν παλιό γνώριμο και ειδήμονα στο χώρο της γερμανικής μπύρας μπορώ να πω. Ευχόμαστε κάθε επιτυχία στον Αλέξη στο νέο του ξεκίνημα
Στην κεντρική αίθουσα εκδηλώσεων του Festival, το μεσημεριανό πρόγραμμα της Κυριακής είχε κάποιες παρουσιάσεις food pairing, τις οποίες είχε αναλάβει ο Πωλ του Beer & Deli παρέα με γνωστούς chef και απ’ ότι έμαθα πήγαν πολύ καλά. Φαίνεται πως το πάντρεμα φαγητού και μπύρας, με τη μπύρα να παίζει πλέον ένα πιο ουσιαστικό έως και πρωταγωνιστικό ρόλο, όλο και κερδίζει έδαφος στη χώρα μας.
Δυστυχώς, η ομιλία του απίστευτου Thomas Schøn, της “Mikkeller”, τον οποίο και σκόπευα ν’ ακούσω, ακυρώθηκε την τελευταία στιγμή λόγω μη ανταπόκρισης απ’ τον κόσμο. Τον ίδιο κόσμο που παρακολούθησε με ευλάβια στη μεγαλύτερη αίθουσα το στέλεχος της “Αθηναϊκής” να εκθειάζει τα μεγέθη και την ηγετική φυσιογνωμία της Amstel και της Heineken… Απογοητεύτηκα. Όχι τόσο γιατί δεν άκουσα τον Thomas, αλλά γιατί τον είδα και τον ίδιο απογοητευμένο που δεν ενδιαφερόταν κανείς να τον ακούσει. Φίλτατε Thomas, μην το πάρεις προσωπικά… στην Ελλάδα βρίσκεσαι… και ο ίδιος ο Mikkel να ερχόταν, αμφιβάλω αν θα είχε το ακροατήριο της πράσινης…
Πάντως αν στο πρόγραμμα του φεστιβάλ είχε τονισθεί για τους μη γνώστες πως ο Thomas εκπροσωπεί την ίσως καλύτερη και πιο προοδευτική ζυθοποιία στην Ευρώπη, θα υπήρχαν σίγουρα περισσότεροι ενδιαφερόμενοι.
Αποχαιρέτησα τον Thomas και συνέχισα την γύρα μου καταλήγοντας στην ουσιαστικότερη κατά τη γνώμη μου παρουσία του φεστιβάλ – το περίπτερο της ευβοϊκής μικροζυθοποιίας. H Septem είχε φυσικά κουμπωμένες και τις πέντε ετικέτες της: pilsner, pale ale φιλτραρισμένη αλλά και αφιλτράριστη, premium red ale, golden honey ale και porter (αφιλτράριστη).
Η αφιλτράριστη βαρελίσια porter ήταν μια ευχάριστη έκπληξη, μια και κέρδιζε αρκετά σε σώμα και υφή απ’ τη μπουκαλίσια, όπως και η νέα αναβαθμισμένη κατ’ εμέ αφιλτράριστη version της Pale Ale (με εμβόλιμο Citra μεταξύ Nelson Sauvin και Saaz) την οποία και δοκίμασα σε νορμάλ θερμοκρασία.
Μόνο στα καλύτερα φεστιβάλ μικροζυθοποιών του Βελγίου θα το δείτε αυτό: Ο ζυθοποιός σερβίρει ο ίδιος το προϊόν του! Ο Σοφοκλής Παναγιώτου επί το έργο λοιπόν
Και μια εξαιρετική πρόταση για beer bars στο σταντ της Septem: Λουλούδια λυκίσκου στο ποτήρι. Όσοι δεν έχετε τρίψει στα δάκτυλά σας λυκίσκο να σας πάρουν οι μυρωδιές… χάνετε. Αν έχεις πρόχειρο και κανένα τούλι, κάνεις κι ένα dry hopping στη μπύρα σου
Δυστυχώς καμιά φορά οι φωτογραφίες παραπλανούν. Οι δυο γνωστές φάτσες που είχαν “κατασκηνώσει” στη μπάρα της Septem είχαν “καβαντζωμένα” τα chalicάκια από παραδίπλα
H Septem έκανε στην κεντρική αίθουσα του φεστιβάλ και μια μικρή παρουσίαση των προϊόντων της. Εκτός απ’ τα σχέδιά της για ολοκλήρωση της “εβδομαδιαίας” γκάμας – μια ετικέτα για κάθε μέρα της εβδομάδας, αναλύθηκε και το μεγάλο πλεονέκτημα που της δίνει στις απομακρυσμένες και απομονωμένες αγορές, πχ των ελληνικών νησιών, η χρήση του συστήματος Key-keg στα βαρέλια της (για το Key Keg είχαμε γράψει εδώ). Τέλος πια για τους καταστηματάρχες το μεγάλο άγχος του να καταναλώσεις το βαρέλι σε λίγες μόλις μέρες ή το έξτρα κόστος των επιστρεφόμενων kegs. Δεν είναι τυχαίο πως οι περισσότεροι μικροζυθοποιοί του κόσμου έχουν υιοθετήσει το συγκεκριμένο σύστημα
Η παρουσίαση της Septem τελείωσε με μια πολύ σημαντική ανακοίνωση. Σε συνεργασία με το beer.gr, η Septem οργανώνει τον πρώτο επίσημο διαγωνισμό σπιτικής ζυθοποίησης στην Ελλάδα. Home Brewers απ’ όλη τη χώρα καλούνται να βάλουν όλο το ταλέντο και τη φαντασία τους και να ετοιμάσουν μια μπύρα που θα διαγωνισθεί για να κερδίσει την είσοδό της… στο επόμενο μπουκάλι της Septem. Ναι, η συνταγή – υλοποίηση που θα κριθεί ως καλύτερη από ένα ευρύ πάνελ από γευσιγνώστες μπύρας, μικροζυθοποιούς, ιδιοκτήτες μπυραριών, αλλά και τους ίδιους τους διαγωνιζόμενους, θα επιλεχθεί ως η επόμενη seasonal μπύρα της ευβοϊκής ζυθοποιίας και ο ευτυχής homebrewer θα κληθεί στην Εύβοια για να επαναλάβει τη συνταγή του, αλλά αυτή τη φορά όχι σε απλούς κουβάδες αλλά στις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις της Septem.
Αλέξανδρος Σεϊντάνης (beer.gr) και Σοφοκλής Παναγιώτου (Septem) ενώ ανακοινώνουν το διαγωνισμό.
Περισσότερες πληροφορίες για το διαγωνισμό μπορείτε να μάθετε εδώ.
Οι Μπυραματισμοί, αναγνωρίζοντας τη δυναμική αλλά και το βάθος που μπορεί να δώσει μια τέτοια οργάνωση στην εξέλιξη της ποιοτικής μπύρας στην Ελλάδα, δε μπορούν παρά να προβάλουν και να υποστηρίξουν την εκδήλωση, οπότε θα φροντίσουμε να μαθαίνετε από πρώτο χέρι όλες τις εξελίξεις
Κλείνοντας αυτή την ανταπόκριση απ’ την HoReCa, θα ήθελα να σημειώσω την ξεχωριστή φιλοξενία που είχε το αγαπημένο μας ποτό στη μεγάλη αυτή έκθεση και μπορεί αυτό να σημαίνει πως εμπορικά, η μπύρα κερδίζει έδαφος, αλλά πιστεύω πως μαζί με την εμπορικότητα μπορεί να βρει διεξόδους και η ποιότητα
Καλά ήταν, αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω τι στιγμή που ήρθα face to face με την Fix Black. Τι κόμματος ήταν αυτός; ε, συγγνώμη την όμορφη και επίσης black κοπέλα που την σέρβιρε εννοούσα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριμένω πως και πως πάντως να μας παρουσιάσει ο Μίχος με το γλαφυρό του τρόπο, αυτό το μαύρο διαμάντι της ελληνικής ζυθοποιίας.
Χα χα... Δε μπορώ παρά να συμφωνήσω με το Φώτη για τη Φιξ. Πολύ καλή η επιλογή από την Ολυμπιακή Ζυθοποιία... :D
ΑπάντησηΔιαγραφήΠήραμε μια άποψη και δόση αρκετά γενναιόδωτη τολμώ να πω από το φωτορεπόρτο του Chalice, εμείς που δεν μπορέσαμε να παραβρεθούμε στην πρώτη αυτή μπυρο-προσπάθεια στο πλαίσιο της HORECA ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποιοι μάλιστα ειχαν το θράσος να πάνε στο Φεστιβάλ μπύρας της Brugges παρά να μείνουν εδώ να απολαύσουν το ντόπιο μπυρο-δρωμενο ... Τι να πω ... Γαϊδουριά μεγάλη (αν και οι γάιδαροι της Σαντορίνης ήταν απόντες ..)
Ευχάριστα τα όποια νέα μάθαμε, ειδικά από τη Septem (καλά ο Σοφοκλής μοντελάκι λέμε ), όσο και απο την ανακοίνωση του πρώτου διαγωνισμού home brewing (άργησε μάλιστα θαρρω να γίνει κάτι τέτοιο)!
Ας ελπίσουμε σε κάτι ανώτερο την επόμενη φορά διοργάνωσης αυτού του νέου μπυρο-θεσμού !!
Φωτάκο μου ... Ξέχνα την μαύρη Φιξ ... Τέρμα τα ψυχικά !! Ξανά τέτοιες "πατάτες" που φωνάζουν από χιλιόμετρα ... δεν ξαναδοκιμάζω ... !! χεχεχεχεχεχε!!