Sierra Nevada Bigfoot Ale 2011

Για μια ακόμη φορά εδώ στους μπυραματισμούς συναντάμε την Sierra Nevada μια απο τις μεγαλύτερες ζυθοποιίες στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Ευτυχώς για μένα πολλές πληροφορίες γι αυτή εχούν κάνει τα μαγκάκια του Blog μας Mixos και Chalice εδώ και εδώ αντίστοιχα, να ΄στε καλά παιδιά.

Θα μου πείτε εγω τι θα κάνω ..... ε λοιπόν μαζί θα δούμε μια ετικέτα τους με το όνομα Bigfoot Ale και ανήκει στην κατηγορία των Barley Wines μιας και ο καιρός εχει κρυώσει για τα καλά ειναι ότι πρέπει (γκούχου γκούχου λέω). Η συγκεκριμένη ετικέτα εχει αποσπάσει αρκετές διακρίσεις σε διαγωνισμούς όπως βλέπουμε και στο site της Sierra

GOLD MEDAL WINNER
California State Fair (Strong Ale/Barleywine: 2005, 2000, 1997)
Great Alaska Beer & Barleywine Festival (Barleywine Style Ale: 1998)
Great American Beer Festival (Barleywine: 2005, 1995, 1992, 1988; Ales: 1987)

Αυτη λοιπόν η Barley wine που θα δούμε εχει πάρει τ ονομά της απο τον γνωστό Μεγαλοπόδαρο ο οποίος στοιχειώνει τα δάση της Αμερικής. Υπάρχουν πολλοί που υποστηριζόύν οτι αυτο το πλάσμα, το οποίο μοιάζει με διασταύρωση ανθρώπου και πιθήκου, ειναι απλά ενας μύθος και άλλοι οτι υπάρχει πραγματικά. Το πλάσμα αυτό μπορείτε να το δείτε και στην ετικέτα ανάμεσα στα δέντρα καθώς και τις πατημασίες του στο καπάκι και στο λαιμό του μπουκαλιού μας. 

Ας περάσουμε λοιπόν στην μπύρα μας καθώς ο Bigfoot ειναι αρκετα γνωστός σε όλους μας πια.

Λοιπόν Bigfoot Ale , Barleywine style Ale Vintage 2011 με αλκοόλ στο 9,6% απο μπουκάλι των 350ml και ληγμένη για λίγες μέρες τ οποίο δεν νομίζω οτι εχει επιρρεάσει.
Σερβίρω στο ποτηράκι μου γύρω στους 10 βαθμούς Κελσίου και δημιουργεί όμορφο μπεζ αφρό 2 δαχτύλων ο οποίος πέφτει σιγά σιγά και αφήνει το πέπλο του μέχρι το τέλος. Το χρώμα της βαθύ καστανοκόκκινο, γενικά όμορφη παρουσία.

Πλησιάζω μύτη ...... έκπληξη λυκίσκος κάργα, πεύκα, γρασίδια, δόσεις βανίλιας και καραμέλας και στο βάθος αλκοόλ που όσο την μυρίζω ερχέται σε ρόλο συμπρωταγωνιστή παρεούλα με τον λυκίσκο, πολύ όμορφος και ενδιαφέρον συνδιασμός.


Στο στόμα εμφανίζεται κατα αρχήν μια γλύκα με βανίλια και σταφίδα, καπάκια δέχομαι επίθεση απο τον λυκίσκο που τσιμπάει την γλώσσα μου επίμονα και το αλκοόλ που έρχεται να με μουδιάσει.

Το σώμα της ειναι αρκετά δυνατό θα λεγα με μέτριο ανθρακικό. Στην επίγευση τι άλλο λυκίσκος ξανά σε πολύ όμορφο συνδιασμό με το αλκοόλ αλλα ελαφρώς πιο bitter αυτη τη φορά σε σχέση με την πρώτη επαφή στην γλώσσα. Σιγά σιγά αφου ζεστένεται κι αλλο η μπύρα μου το αλκοόλ κανει τα πατήματα του πιο δυνατά αφήνοντας τις αναθυμιάσεις για πολύ ώρα να στριφογυρνούν μέσα μου.


Πολύ περίεργη μπύρα που για να πω την αλήθεια και δεν το περίμενα και δεν ειμαι τοσο πολυ συνηθισμένος στο τόσο εμφανές αλκοόλ. Σίγουρα θα την πρότεινα και φυσικά θα την ξαναέπινα αλλα σιγά σιγά και με μέτρο για ο Μεγαλοπόδαρος μου την έδωσε για τα καλά την "κατραπακιά".

Βαθμολογια: 8,75