Santa - Beers Are Coming To Town ... (part IX)

Μετά τη παρέλευση αρκετών μηνών από τη τελευταία μου συγγραφική απόπειρα, δε θα μπορούσα να μην κάνω το come-back με το αγαπημένο μου μπυρο-θέμα. Οι πρόσφατες διακοπές των Χριστουγέννων με βρήκαν στο Καστέλλι του Ηρακλείου, στο νέο τόπο κατοικίας αλλά κι εργασίας μου. Υπηρεσιακή η επίσκεψη του Αγίου Βασίλη φέτος...

Μέσα από τη γενικότερη κατήφεια των ημερών, η μαμά πατρίδα φρόντισε για το χρώμα της φετινής εορταστική μπυροπαρουσίασης που περιλαμβάνει δυο κυρίες κατευθείαν από τα Άγια Χώματα του Βελγίου. (Εκ των προτέρων ζητώ συγνώμη για τη ποιότητα των φωτογραφιών αλλά και το είδος των ποτηριών που θα σας θαμπώσουν...).

Νοερό ταξίδι αρχικά προς τα νοτιοανατολικά του Βελγίου και το Dinant, όπου κι εδράζεται από το 1152 το Abbaye Notre-Dame de Leffe για να δοκιμάσουμε την χριστουγεννιάτικη εκδοχή μιας εκ των διασημοτέρων ονομάτων στο χώρο της μπύρας, τη Leffe Noel. Επόμενος προορισμός οι Βρυξέλλες. Επίσκεψη λοιπόν στη μικροζυθοποιία Brasserie de la Senne, η οποία μας προβάλλει ως χειμερινή διέξοδο την σχετικά άγνωστη στο μπυροφιλικό κοινό Zinnebir X-mas. Περισσότερα στις οθόνες σας...

Leffe Kerstbier - Όνομα βαρύ σαν ιστορία...

Είδος : Seasonal - Bruin Ale
Προέλευση : Βέλγιο
Ζυθοποιία : Abbaye Notre-Dame de Leffe - InBev
Αλκοόλ : 6,6 %
Πικράδα : -
Περιεχόμενο : 330 ml
Ιστοσελίδα : http://www.leffe.com/en

Leffe... μέχρι και ο μπυρο-αδαής γνωρίζει το όνομα αυτό. Η ιστορία της ετικέτας τοποθετεί την απαρχή της στο 15ο αιώνα όπου και οι μοναχοί στο αββαείο της Notre-Dame αποφάσισαν να ανεγείρουν ένα ζυθοποιείο. Ο λόγος? Η παραγωγή ενός υγιεινού και αναζωογονητικού ποτού στα χρόνια της χολέρας για όσους αναζητούσαν σκέπη και προστασία εντός του αββαείου. Ο χρόνος και τα ιστορικά γεγονότα παιχνίδιζαν με τη μοίρα του αββαείου ώσπου το πέπλο του καπιταλισμού απλώθηκε ως σωτηρία... ΙnBev κι Άγιος ο Θεός μέχρι και σήμερα.

Όψη : Γεμίζοντας το "πανέμορφο μπυροπότηρό" μου, ένα κεχριμπαρένιο ζουμί ξεπροβάλει εμπρός μου. Στρέφοντάς το προς το φως, μια κοκκινωπή νότα παρεμβαίνει ζητώντας τη πρωτοκαθεδρία. Ξάφνου, πετάγεται με νεύρο ο λευκοπός αφρός, ο οποίος κι εξαφανίζεται με την αντίστοιχη ζωηράδα καταλείποντας ένα στεφάνι στα τοιχώματα μέχρι και το τελείωμα. 

Άρωμα : Αναμενόμενη απογοήτευση... Βυθίζω κυριολεκτικά τη μύτη στο ποτήρι για να ανακαλύψω τη παίζει με τη βαρύγδουπη αυτή ετικέτα. Καμιά ιδιαίτερη αίσθηση με κύρια στοιχεία τη βύνη αλλά και τη καμένη καραμέλα. Ίσως λίγο spicy άλλα και πάλι ίσως...

Γεύση : Αντίστοιχη κατάληξη κι εδώ, ευτυχώς με βελτιούμενα αποτελέσματα όσο η θερμοκρασία αναρριχάται. Βυνώδης ζαχαροκαραμελένια ελαιώδης γλύκα με εντυπώσεις ξύσματος πορτοκαλιού. Αργότερα σκάει μύτη και η αίσθηση του φρεσκοκαβουρδισμένου καφέ. Δεν μπορώ να δηλώσω ιδιαίτερα ευτυχής...

Επίγευση : Στο μεγαλύτερο μέρος της δοκιμής η γλώσσα αντιδρά περίεργα σε σημείο να με ωθεί στη ταχεία κατανάλωσή της. Αρκετά κολλώδης malty αίσθηση με το καβούρδισμα και ίσως κάποια μπαχάρια να κάνουν τη διαφορά. Σχετικά κουραστικό τελείωμα...

Σώμα : Ήρθε η ώρα να σωθεί από το Βατερλό... Ιδιαίτερα ευκολόπιωτη με μέτριο προς λεπτό σώμα και ικανοποιητική ανθράκωση. Το αλκοόλ προς το τελείωμα προσθέτει στη γλύκα αν και κρύβεται καλά εν συνόλω.

Γενική Αίσθηση : Θα τη πρότεινα? Όχι... Θα τη ξαναδοκίμαζα? Ίσως... Σε γενικές γραμμές δεν αποτελεί μια αξιομνημόνευτη μπύρα πόσο μάλιστα αναλογιζόμενοι και το μέγεθος του ονόματος που έχει κληρονομήσει. Ένα απλά καλό μπυράκι με λίγα λόγια. Θυμάστε τα προλεγόμενα?? InBev και τα λεφτά στο μπλέντερ...

 

Βαθμολογία του panagiof [στο είδος] : 5,5

Zinnebir X-mas - Το αδέσποτο των Βρυξελλών

Είδος : Seasonal - Pale Ale
Προέλευση : Βέλγιο

Ζυθοποιία : Brasserie de la Senne
Αλκοόλ : 7,8 %
Πικράδα : -
Περιεχόμενο : 330 ml
Ιστοσελίδα : http://brasseriedelasenne.be/NL/

Και τώρα Zinnebir ή αλλιώς μπασταρδόμπυρα! Το όνομα Zinnebir προέκυψε από τη λέξη "zinneke" η οποία αναφέρεται στα αδέσποτα ημίαιμα σκυλιά που γυρνοβολούσαν στις παρόχθιες γειτονιές του ποταμού Zinne (Senne στα γαλλικά) που διασχίζει τη πρωτεύουσα του Βελγίου. Η λέξη αυτή καθεαυτή χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει τις προσμίξεις μεταξύ του φλαμανδόφωνου και γαλλόφωνου πλυθυσμού και ιδιαίτερα τα παιδιά αυτού, τα "μπασταρδάκια" των φτωχογειτονιών των Βρυξελλών. Αρχικά, το 2003 η ζυθοποιία εγκαταστάθηκε στο Saint Pieters στο χώρο όπου έδρασε η lambic ζυθοποιία Moriau. H brasserie de la Senne δανείστηκε το όνομά της από το ποταμό το 2005 όπου και μετακόμισε για τη πρωτεύουσα για λόγους χωρητικότητας. Μέχρι το 2010, οι μπύρες παράγονταν σε φίλια ζυθοποιεία. Έκτοτε οι της de la Senne παράγουν στις ίδιες εγκαταστάσεις τους μέχρι και σήμερα.

Όψη : Τα λόγια περιττεύουν χαζεύοντας την ετικέτα... Τα συμπεράσματα δικά σας. Σερβίρω το βρωμόσκυλο... Ένα πορτοκαλοκαφέ ζουμί ξεχύνεται μεμιάς. Ο αφρός μπεζ, συνεκτικός και επιβλητικός παραμένει ως το τέλος χαρίζοντας μια ενδιαφέρουσα εμφάνιση.

Άρωμα : Τα αρώματα κατακλύζουν το δωμάτιο με το "ποπ" του καπακιού. Όχι κάτι σύνθετο βέβαια. Ξεκάθαρα αρώματα λυκίσκου, με κύρια συστατικά τα μπαχάρια και τα εσπεριδοειδή. Όσο περνά η ώρα, κάποια κόκκινα φρούτα μαζί με το αλκοόλ ζεσταίνουν την ατμόσφαιρα. Θα έλεγα ότι σε ορισμένες φάσεις μου θυμίζει κάπως σε sour ale. Μια ξινούτσικη, φρουτένια hoppy ιστορία ξετυλίγεται.

Γεύση : Η ώρα της κρίσης. Ανάλογα στοιχεία και δω με τη παλέτα να στοχεύει σε πιο γλυκούς χρωματισμούς. Τα φρούτα με τη ζάχαρη έχουν τη πρωτοκαθεδρία ακολουθούμενα από τα μπαχάρια. Κάπου εκεί πάλι εμφανίζεται το κρασί. Ενδιαφέρουσα καθολικά γεύση που όσο ζεσταίνεται, όμως, χάνει την αρχική σπιρτάδα κι έντασή της.

Επίγευση : Εδώ σίγουρα μπλέκεται η υπόνοια της sour ale. Θα μπορούσε κανείς κάλλιστα να παρασυρθεί από τα όξινα στοιχεία. Εν συνεχεία, επιτείνεται η κολλώδης αίσθηση των malts ισορροπώντας τη κατάσταση.

Σώμα : Ελαφρύ θα έλεγα το σώμα της για τα δικά μου γούστα, της πηγαίνει όμως. Το ανθρακικό από την άλλη, αρκετά έντονο ώστε να τη καθιστά εξαιρετικά ευκολόπιωτη. 

Γενική Αίσθηση : Η μύηση στο "αδέσποτο" έγινε προ 2 ετών στο μαγικό Poechenellekelder και δη σε βαρέλι, κατά τις ημέρες των Χριστουγέννων. Η επανάληψη της στο μπουκάλι βελτίωσε την άποψή μου...την αποκατέστησε θα 'λεγα καλύτερα. Μια αξιόλογη, καθαρή μπύρα χωρίς την αίσθηση των κλασσικών χημικών προσμίξεων για τους λάτρεις των μικροζυθο-ποιημάτων του Βελγίου. 

Βαθμολογία του panagiof [στο είδος] : 7,5



A Beer A Day Keeps The Doctor Away