Χαίρετε, καλό μήνα και καλώς σας ξανα-βρήκαμε! Σας έχουμε δύο νέες μπυρίτσες για να ξεκινήσει καλά το 2013!
Η Dulle Griet (εδώ για το όνομα) είναι μία dubbel με 6.5% περιεκτικότητα σε αλκοόλ α.φ. και 20 βαθμούς IBU. Έχει ένα σκούρο καφέ χρώμα το οποίο στολίζει ένας μπεζ αφρός που διατηρείται ελάχιστα. Το άρωμά της είναι τίγκα στην καραμέλα και τα malts, με υποψία δαμάσκηνου. Γευστικά, έχουμε να κάνουμε με μία ‘κλασική’ βελγική dubbel, με ισορροπία ανάμεσα στη μπισκοτο-καραμελένια αίσθηση των καβουρδισμένων malts και τα μαύρα φρούτα. Γλυκιά αρχικά, με ξηρό τελείωμα από το λυκίσκο. Μέτρια ενανθράκωση, λίγο νερουλό σώμα. Καλή μεν αλλά...
Η ζυθοποιία Schelde (Scheldebrouwerij, με σήμα τον κάβουρα) ξεκίνησε
το 1994 στην ολλανδική πόλη Bergen op Zoom προτού μεταφερθεί στη βελγική Hoogstraten.
Το 2000 ήταν η χρονιά της πρώτης επέκτασης, με την εισροή νέου κεφαλαίου στην
επιχείρηση, η οποία πέρασε στα χέρια των Kees van Loenhout και Peter van der Eijnden. Η ζυθοποιία επεκτάθηκε
εκ νέου το 2007 και για το λόγο αυτό μετακόμισε στη μικρή συνοριακή πόλη Meer στο
Βέλγιο. Σήμερα, ο Peter van der Eijnden είναι ο master brewer της ζυθοποιίας, η
οποία παράγει μία μεγάλη γκάμα μπυρών για όλα τα γούστα. Από αυτές δοκιμάσαμε
δύο, τη Zeezuiper και τη Dulle Griet,
και σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας.
Η Zeezuiper είναι μία tripel με 8% περιεκτικότητα σε αλκοόλ
α.φ. και 30 βαθμούς IBU.
Έχει ένα ανοιχτό ξανθό χρώμα το οποίο στολίζει ένας λευκός αφρός που
διατηρείται ελάχιστα. Το άρωμά της είναι φρουτώδες, με το λεμόνι να δένει με
μπαχάρια. Όταν αρχίσει να ανεβάζει θερμοκρασία, η μπύρα βγάζει και λίγο μέλι.
Γευστικά, διακρίνουμε στοιχεία φρούτων (λεμόνι, γκρέιπφρουτ), μαγιάς και malts, τα οποία φέρνουν λίγο
και σε βελγική σταρόμπυρα. Ελαφρώς ξηρή επίγευση. Μέτρια ενανθράκωση, καλή
ισορροπία πικρού-γλυκού. Πολύ αξιόλογη.
Η Dulle Griet (εδώ για το όνομα) είναι μία dubbel με 6.5% περιεκτικότητα σε αλκοόλ α.φ. και 20 βαθμούς IBU. Έχει ένα σκούρο καφέ χρώμα το οποίο στολίζει ένας μπεζ αφρός που διατηρείται ελάχιστα. Το άρωμά της είναι τίγκα στην καραμέλα και τα malts, με υποψία δαμάσκηνου. Γευστικά, έχουμε να κάνουμε με μία ‘κλασική’ βελγική dubbel, με ισορροπία ανάμεσα στη μπισκοτο-καραμελένια αίσθηση των καβουρδισμένων malts και τα μαύρα φρούτα. Γλυκιά αρχικά, με ξηρό τελείωμα από το λυκίσκο. Μέτρια ενανθράκωση, λίγο νερουλό σώμα. Καλή μεν αλλά...
Άιντε, καλή χρονιά να'χουμε και καλές μπύρες να πίνουμε, να ξεχνάμε τους καημούς μας, βαι βαι βαι...
Εις υγείαν όλων των μπυραματιστών,
Δόκιμος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου