Συνεχίζοντας την ανταπόκρισή μας ακριβώς από εκεί που την αφήσαμε στο πρώτο μέρος, περνάμε να δούμε τις υπόλοιπες 5 ζυθοποιίες που μας έμειναν και να αναφερθούμε σε μερικά επιπλέον πράγματα που είναι χρήσιμο να γνωρίζετε ...
Στο χώρο αυτό υπάρχει το beershop της De Molen, αλλά και το Beer Restaurant της ζυθοποιίας με το εσωτερικό του κομμάτι και τον πολύ όμορφο αύλειο χώρο του! Διαφορετικό το σκηνικό σε σχέση με αυτό που είδαμε μέχρι τώρα!
Σε αυτόν τον μικρό ομολογουμένως χώρο για φεστιβάλ, στήθηκαν οι Αμερικανοί της Jester King, οι Ολλανδοί της Emelisse και της Mommeriete, οι Άγγλοι της Kernel και οι Δανοί της Evil Twin!
Ο εσωτερικός χώρος του restaurant χρησίμευε για τα υπόλοιπα βαρέλια της οικοδέσποινας De Molen, πέραν αυτών που είδαμε κάτω!
Εξαιρετικός ο εξωτερικός χώρος, χαλαρωτικός, ήρεμος με τα μπαμπού καθίσματα μέσα στο πράσινο!
Αλήθεια δεν είναι πραγματικά όμορφα να αράζεις σε ένα τέτοιο μέρος και να απολαμβάνεις εκλεκτά ζυθοποιήματα ?
Όπως κάναμε και στο πρώτο μέρος, έτσι κι εδώ θα ξεκινήσουμε εκ των έσω για να βγούμε εν συνεχεία προς τα έξω ...
Με ορκισμένο φανατικό κοινό οι Αμερικανοί από το Austin του Texas των ΗΠΑ έκλεψαν την παράσταση στον επάνω χώρο του Φεστιβάλ ... αφού μπροστά από το σημείο που είχαν σκορπίσει την πραμάτεια τους γινόταν μονίμως το αδιαχώρητο ...
Και πώς να μη γίνεται το αδιαχώρητο όταν έχεις μπροστά σου παρατεταγμένα τέτοια πανέμορφα μπουκάλια
με ετικέτες απίστευτες !!
με ετικέτες απίστευτες !!
Στο δωμάτιο - προθάλαμο που οδηγεί από το restaurant στο beer-shop της De Molen, οι της Jester King είχαν να μας παρουσιάσουν τα εξής ::
Le Petit Prince 2.9%
Boxer's Revenge 10.2%
Wytchmaker 7.3%
Weasel Rodeo 10.1%
Whiskey Barrel Rodeo 12.0%
Mad Meg 8.9%
Funk Metal 8.2%
Buddha's Brew 4.7%
Das Uberkind 6.5%
Gotlandsdricka 6.6%
Τόσο η Weasel Rodeo, όσο και η Whiskey Barrel Rodeo γνώρισαν τρελή προτίμηση από το κοινό που τις περίμενε πως και πως ...
Πολύ καλές και οι δυο, με την Whiskey version να είναι κατ' εμέ καλύτερη.
Εκτός από αυτές τις δυο προσωπικά ήπια και την Funk Metal, ενώ κάποια στιγμή πολύ αργά το βράδυ δοκιμάσαμε όλοι μαζί ένα μπουκάλι 750άρι της Mad Meg!!
Πολύ καλές και οι δυο, με την Whiskey version να είναι κατ' εμέ καλύτερη.
Εκτός από αυτές τις δυο προσωπικά ήπια και την Funk Metal, ενώ κάποια στιγμή πολύ αργά το βράδυ δοκιμάσαμε όλοι μαζί ένα μπουκάλι 750άρι της Mad Meg!!
Στον εσωτερικό χώρο του restaurant της De Molen υπήρχαν και τα υπόλοιπα βαρέλια των διοργανωτών ..
στο restaurant ::
Hemel & Aarde Bowmore/Caol Ila BA 12%
Bommen & Granaten Cascade 15.2%
Bommen & Granaten Cascade Cognac BA 16.2%
Nacht & Ontij Cognac BA 14%
Nat & Droog Cascade 6.2%
Koetjes & Kalfjes Milk Stout 3.5%
στο σταντ της Ducato ::
Hel & Verdoemenis Bunnahabhain 11%
Mout & Mocca Bourbon BA 12.6%
Bakker wort Bowmore BA 14.8%
στο σταντ των Struise/Alvinne/Haandbryggeriet ::
Rasputin Laphroaig BA 11.4%
Sodom & Gomorra BA 12.8%
Hout & Hop 4.6%
Hout & Hop Dryhopped 4.6%
Αφού είπαμε για τις δοκιμές που κάναμε από De Molen στους κάτω μαχαλάδες, να πούμε ότι από τις διαθέσιμες μπύρες στο restaurant μπήκαν στα ποτήρια μας η εξαιρετική εκδοχή της Hemel & Aarde Bowmore/Caol Ila, η επίσης υπέροχη Nacht & Ontij Cognac BA, αλλά και οι δυο εκδοχές της Bommen & Granaten Cascade με τη version στο κονιάκ να είναι μεν "δύσκολη", αλλά συνάμα καταπληκτική!
Ώρα να βγούμε προς τα έξω όπου οι 4 ζυθοποιίες που μας έχουν απομείνει καταλάμβαναν όλο τον μπροστινό χώρο του restaurant ανάμεσα στις δυο εισόδους.
Παρατεταγμένες σε σχήμα Π, βλέπουμε μπροστά την Mommeriete, ενώ στα δεξιά της (όπως βλέπετε την φωτο) ήταν η Emelisse και αριστερά της η Kernel με την Evil Twin!
Η ιδιόρρυθμη από κάθε άποψη ζυθοποιία της Evil Twin τράβηξε αρκετό κόσμο στο σταντ της. Και μόνο που βλέπεις αυτό το Danbic ... αρκεί για να σου τραβήξει την προσοχή, αφού όπως λένε και οι ίδιοι ... "Since Lambics Can Only Be From Belgium We Have Called This A Danbic"
(Ο Ροκάς φαντάζομαι θα σας πει για τις δυο εκδοχές της Danbic, γιατί εμένα δε μου πολυτράβηξαν τελικά την προσοχή τόσο, ώστε να δοκιμάσω !!)
Από τους έτερους Δανούς λοιπόν είχαμε ::
Molotov Fruit Cocktail 13%
Molotov Spicy Cocktail 13%
Lemon-Lime Sønderho Hipster 5.5%
Lil B de Miel 9%
Justin Blabaer 4.5%
Hey Zeus! 12%
Danbic – Gooseberry Version 5%
Danbic – Cranberry Version 5%
Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να κάνω εδώ στην Πικάντικη και Καυτερή Molotov, την Molotov Spicy Cocktail που είχε συν τοις άλλοις μέσα σε αυτό το cocktail και πιπεριές jalapeño από το Μεξικό ... Κι ενώ την δοκίμαζες και όλα στην αρχή μια χαρά ... μετά από 30 δεύτερα έπαιρνε φωτιά όλο σου το στόμα!! Για κανά μισάωρο ακόμα καιγόμασταν ( όσοι ατυχείς της δοκιμάσαμε )!!
Η Hey Zeus τελείωσε ήδη από την πρώτη μέρα, αλλά δεν μας πείραξε καθόλου αφού προλάβαμε και την δοκιμάσαμε.
Αντιθέτως μάλιστα οι Δανοί μας έφτιαξαν τη μέρα μόλις σκάσαμε μύτη τη δεύτερη μέρα στο χώρο του Φεστιβάλ, αφού στη θέση της Hey Zeus είχαν βάλει μια εξαιρετική μπύρα που την τοποθετώ ανάμεσα στις καλύτερες που δοκίμασα στο φεστιβάλ.
Με το όνομα-σιδηρόδρομο ( ίδιον εξάλλου της Evil Twin αυτά τα ονόματα που έχουν τον ατέλειωτο) δοκιμάσαμε τη χριστουγεννιάτικη συνεργασία Evil Twin/De Molen που ακούει (??) στο όνομα Christmas Eve in a New York City Hotel Room 2011, παλαιωμένη σε βαρέλια whiskey!
Το κανονικό μπουκαλάκι το είχαμε αγοράσει από την Ρώμη τον Μάρτιο που μας πέρασε μαζί με τον Πάνο και λέγαμε να το ανοίξουμε κάποια στιγμή τα φετινά Χριστούγεννα ... για να σας το παρουσιάσουμε!!
Τους Ολλανδούς της Mommeriete, να σας πω την αλήθεια δεν τους γνώριζα καθόλου και πρώτη φορά ήρθα σε επαφή μαζί τους σε αυτό το Φεστιβάλ. Εξάλλου και αυτό είναι ένα από τα υπέρ τέτοιων διοργανώσεων. Το να γνωρίζεις ζυθοποιούς και ετικέτες που δεν τις ήξερες και να μάθεις έτσι τη δική τους "ιστορία" στο χώρο της μπύρας!
Mommeriete Rookbock 6.7%
Vrouwe van Gramsbergh 9.5%
Mommeriete IPA
Milk Stout 3.5%
H Vrouwe van Gramsbergh ήταν μια αρκετά αξιόλογη quadrupel βελγικού τύπου και μάλιστα δοκιμάζαμε στο Φεστιβάλ την τροποποιημένη συνταγή που έφτιαξαν για αυτή τη μπύρα πριν λίγους μήνες μέσα στο καλοκαίρι όπου χρησιμοποιούν Westmalle yeast αντί της Chouffe που χρησιμοποιούσαν μέχρι τότε.
Η Milk Stout, αναμενόμενα "ελαφριά" από κάθε άποψη, αλλά αυτό περίμενα ούτως ή άλλως!
Αναμφίβολα η πιο ευχάριστη έκπληξη για μένα σε αυτό το Φεστιβάλ ήταν η Emelisse. Ασφαλώς και γνωρίζουμε ότι η Ολλανδική μικρο-ζυθοποιία φτιάχνει ποιοτικότατες μπύρες, ασφαλώς και είναι ένα καταξιωμένο όνομα στο χώρο, αλλά οι ετικέτες που κατέβασε με εξέπληξαν θετικότατα από κάθε άποψη!
Να και το γνωστό μας φίλτρο φρέσκου λυκίσκου Apollo.
Milkstout 3.8%
Red IPA 6.5%
Blond 6.8%
Earl Grey IPA 6.8%
Black IPA 8%
DIPA Hopserie (HBC 342) 7.9%
Imperial DoppelBock 11%
Whitelabel Barley Jack Daniels BA 10%
White Label Imp Russian Stout Sorachi Ace 11%
White Label Imp Russian Stout Coal Ila BA 11%
XXV Imp Russian Stout 25%
Περίεργη ελαφρώς σαν αίσθηση συνολική, αλλά πολύ καλή τελικά σαν αποτέλεσμα η "τσαγένια" Earl Grey IPA, ενώ οι 4 τελευταίες που γράψαμε παραπάνω ήταν όλες τους μια προς μια.
Προσωπικά η Whitelabel Barley Jack Daniels BA μου άρεσε πάρα πολύ.
Πολύ καλή και η White Label Imp Russian Stout Sorachi Ace αλλά και η White Label Imp Russian Stout Coal Ila BA που μου άρεσε ένα κλικ πιο πολύ από την προηγούμενη!
Τέλος, η IS δυναμίτης (XXV Imp Russian Stout) με τους 25% ABV συγκαταλέγεται και αυτή ανάμεσα στις καλύτερες ετικέτες που δοκίμασα σε αυτό το φεστιβάλ.
Τελευταία, αλλά καθόλου καταϊδρωμένη, η Αγγλική Kernel, άλλη μια ζυθοποιία που έχει γνωρίσει την διεθνή καταξίωση τώρα τελευταία αφού ξεφεύγει από τις γνωστές ανιαρές και χλιαρές συνταγές του Ηνωμένου Βασιλείου ... ή για την ακρίβεια, παίρνει αυτές τις παραδοσιακές συνταγές και τις απογειώνει με το δικό της μπυραματιστικό τρόπο ...
Ας θυμηθούμε μερικά στοιχεία για την Kernel ...
Export Stout 6.7%
Imperial Brown Stout 10.1%
IPA Double SCCANS Whisky BA 10.1%
IPA SCANNERS 6.9%
London Brick Red Rye Ale 7.3%
Pale Ale Galaxy 5.5%
Pale Ale Stella 5.2%
Τόσο η DIPA SCCANS Whisky BA, όσο και η Imperial Brown Stout που δοκίμασα, ήταν εξαιρετικές!
Αυτά λοιπόν, εν συντομία με τις 15 συμμετέχουσες ζυθοποιίες του Φεστιβάλ που φιλοξενήθηκαν από τη De Molen. Αυτά και με τις μπυροδοκιμές μας μέσες άκρες. Τη δεύτερη ημέρα του Φεστιβάλ το συμπρωτευουσιάνικο ντουέτο κάθισε μόνο 4 ώρες εκεί, οπότε σίγουρα οι υπόλοιποι Μπυραματιστές θα δοκίμασαν και άλλα πράγματα στον υπόλοιπο χρόνο παραμονής τους μέχρι αργά το βράδυ. Επιπλέον, από τις "ξινίλες" που δοκίμασε ο Νικολάκης μας ο Ροκάς, έγινε ελάχιστη μνεία από τη μεριά μου. Το τι επιπλέον έπεσε στα ποτήρια μας για δοκιμή και που δεν έχει αναφερθεί σε αυτό το διπλό ρεπόρτο, θα το μάθετε με τις παρεμβάσεις-προσθήκες των υπόλοιπων παιδιών λίαν συντόμως!
Ας δούμε τώρα και κάποια άλλα θέματα που αφορούσαν το Φεστιβάλ ...
ΦΑΓΗΤΟ :: Όπως βλέπετε στις παρακάτω φωτογραφίες υπήρχαν ας το πούμε κάποια "σνακ" στη φωτιά και στους δυο χώρους! Χαμπουργκεράκι και λουκανικάκι, ενώ υπήρχαν και κάποια κομμάτια κέικ-brownies για συνοδεία των σκούρων απολαύσεων!
Η τιμή για την ψησταριά ήταν 3 ευρώ το κομμάτι, κι 1 ευρώ για ένα κομμάτι κέικ. Πλήρωνες εκεί επί τόπου με χρήματα και όχι με μάρκες!
Βασικά, το όλο αυτό σκηνικό υπήρχε για να υπάρχει κατά την άποψή μου ή και για να εξυπηρετεί επιπλέον τις ανάγκες όλων αυτών που ήταν στα σταντς ή των παιδιών που έτρεχαν για την διοργάνωση και δεν μπορούσαν να απομακρυνθούν από το χώρο του φεστιβάλ. Σαφώς κι εμείς τα τιμήσαμε κάποιες στιγμές που μας έπιασε η "λιγούρα", αλλά θεωρώ πως και να μην υπήρχε καθόλου φαγητό στο χώρο δε θα υπήρχε κανένα θέμα. Και αυτό γιατί το κέντρο του Bodegraven ήταν το πολύ 5 λεπτά με τα πόδια από εκεί που γινόταν το Φεστιβάλ και μπορούσε κάποιος να έχει πολύ καλύτερες επιλογές στο γεύμα του, ενώ στα 500 μέτρα από το Μύλο μπορούσες να βρεις και φούρνο και σούπερ μάρκετ και πολλά άλλα μαγαζιά εστίασης που υπήρχαν σε εύκολη απόσταση βολής με τα πόδια.
Εξάλλου οι δυο μικρές ψησταριές στον πάνω και τον κάτω χώρο, από ένα σημείο και μετά δεν επαρκούσαν για να εξυπηρετήσουν το κοινό, οπότε αναγκαστικά κατά κάποιο τρόπο θα αναζητούσες κάπου αλλού να γεμίσεις το στομάχι σου. Αυτό ασφαλώς ήταν καλό, αφού και τη βολτούλα σου έκανες μέσα στο όμορφο Bodegraven και έβρισκες να φας με καλύτερο value for money, αλλά και είχες και μεγαλύτερη ευελιξία πέραν αυτών των περιορισμένων επιλογών που υπήρχαν στο Φεστιβάλ.
Στην τελική, το όλο concept του Φεστιβάλ ήταν μια συνεχής βόλτα από τον πάνω στον κάτω χώρο, οπότε απλά μπορούσες να επιμηκύνεις τη βόλτα σου λίγο πιο πέρα και να δεις και την μικρή πόλη!
Ο Ροκάς "σκίζει" κυριολεκτικά στο πι και φι ένα χαμπουργκεράκι από τη φουφού ...
Ο περισσότεροι επισκέπτες έκαναν ακριβώς αυτό το πράγμα, φέρνοντας από έξω στο χώρο του Φεστιβάλ διάφορα φαγώσιμα που τα είχαν πάρει μέσα από το Bodegaven!
Έτσι κινηθήκαμε κι εμείς από ένα σημείο και μετά ...
Τουαλέτες :: Το μοναδικό ίσως μικρό θέμα που μπορούσε να βρει κάποιος σε αυτή τη διοργάνωση. Και αυτό πάλι θα έλεγα ότι αφορούσε μάλλον μόνο το γυναικείο πληθυσμό και μόνο στον κάτω χώρο του Φεστιβάλ, στο νέο ζυθοποιείο όπου ήταν μαζεμένες οι πιο πολλές ζυθοποιίες.
Στον πάνω χώρο του Μύλου μπορούσες άνετα να χαλαρώσεις τους σφιγκτήρες σου στις τουαλέτες του restaurant που ήταν super και καθαρές πάντα !!
Στον κάτω χώρο όμως, εν απουσία κάποιου κτίσματος, "χαλάρωνες" σε χημικές τουαλέτες ανοικτού χώρου, όπου οι θεοί του Ζύθου μπορούσαν να βλέπουν και να μετρούν γαλόνια κατανάλωσης μπύρας! Αν ήσουν τυχερός με μεγάλη και συχνή παραγωγή μπορεί και να έμπαινες και σε κάποια κλήρωση !!
Επομένως για τις ladies ο κάτω χώρος ήταν μάλλον απαγορευτικός! Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότερες κοπέλες που ήταν στο Φεστιβάλ βρίσκονταν στη "σιγουριά" του Μύλου !!
Πολύ πιθανόν στο άκουσμα και μόνο αυτής της μικρής πόλης με το όνομα Bodegraven να σκεφτείτε " τι στο καλό να πάω να τρέχω εκεί στο πουθενά για ένα φεστιβάλ?". Ασφαλώς και θα σας ήταν πολύ βολικό να γινόταν το Φεστιβάλ στο Άμστερνταμ ή σε κάποια άλλη μεγάλη και γνωστή πόλη της Ολλανδίας.
Σας διαβεβαιώνω ότι το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να βρείτε αεροπορικά εισιτήρια για το Αμστελόδαμο. Το Bodegraven απέχει 45 λεπτά δρόμο με το τρένο από τον σταθμό του Άμστερνταμ όπου υπάρχει τρένο ανά μισή ώρα από τα ξημερώματα μέχρι και τα μεσάνυχτα! Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να βρεθείς στον γνωστό επιβλητικό Central Station του Άμστερνταμ και να κόψεις εισιτήριο για Bodegraven μέσω του Utrecht Central που κοστίζει 19 ευρώ πήγαινε-έλα.
Διαμονή ? Δεν είναι απαραίτητο μετά τις παραπάνω πληροφορίες να διανυκτερεύσετε σώνει και καλά στο Bodegraven. Μπορείτε να μείνετε Άμστερνταμ και να κάνετε απλά μια υπέροχη ημερήσια εκδρομούλα. Εξάλλου, θεωρώ πως μια μέρα στο φεστιβάλ από τις 12.00 το μεσημέρι μέχρι τις 22.00 το βράδυ είναι υπερ-αρκετή για να δοκιμάσετε τις μπυρίτσες που θα θέλατε και να βολτάρετε και στην πόλη!
Χαλαρά μπορείτε για παράδειγμα να πάρετε το τρένο των 11.00 το πρωί από το Άμστερνταμ και στις 12 παρά να είστε 5 λεπτά απόσταση με τα πόδια από το χώρο του Φεστιβάλ, μιας και ο Σταθμός στο Bodegraven που θα σταματήσετε απέχει μόνο τόσο. Ακόμη κι αν παραμείνετε εκεί μέχρι τις 22.00 το βράδυ όπου τελειώνει το όλο σκηνικό, πρόβλημα δεν υπάρχει αφού τρένο, όπως αναφέραμε, έχει συνέχεια προς Άμστερνταμ ανά μισή ώρα. Στις 22.15 για παράδειγμα μπορείτε άνετα να είστε στο σταθμό του Bodegraven και στις 23.00 πάλι πίσω Άμστερνταμ!
Στο ξενοδοχείο λίγο πριν αναχωρήσουμε για τη 2η μέρα του φεστιβάλ ...
Αν πάλι θέλετε να μείνετε και τις δυο μέρες του Φεστιβάλ, υπάρχουν κάποια δωμάτια τύπου bed & breakfast μέσα στο Bodegraven, αλλά και ξενοδοχεία λίγο πιο έξω από το κέντρο της πόλης με τιμές να κυμαίνονται περίπου στα 70 ευρώ τη βραδιά το δωμάτιο!
Το τοπίο που βλέπετε στη φωτογραφία βρίσκεται ακριβώς πίσω από το Μύλο της De Molen. Στην ουσία το νερό γλύφει τους τοίχους της Ζυθοποιίας ...
Δίπλα σε ένα τέτοιο χώρο είναι φυσικό να ανεβαίνει κατακόρυφα η έμπνευση του Menno ...
Σε κάθε περίπτωση μην παραλείψετε να κάνετε μια μικρή βόλτα μέσα στην πόλη. Το κέντρο είναι το πολύ 10 λεπτά με τα πόδια από το χώρο του Φεστιβάλ, ενώ όλη η πόλη είναι πολύ όμορφη, ήσυχη, καθαρή με πολύ πράσινο και κανάλια με γεφυρούλες!
Θα αλλάξετε για λίγο παραστάσεις, θα ανανεώσετε τον αέρα σας και θα επανέλθετε δυναμικά μετά από λίγο πάλι πίσω στο χώρο του Φεστιβάλ για να συνεχίσετε το έργο σας !! Μπορείτε ασφαλώς και να πάρετε ποδήλατο και να γυρίσετε όλη την πόλη σε μικρό χρονικό διάστημα!
Ένας μικρός ζωολογικός κήπος, μόλις 300 μέτρα από τον Μύλο !
Ευτυχώς ο Ροκάς μας και ο Πανούλης ανέλαβαν το "δύσκολο" έργο να σημειώνουν το τι πίναμε και δοκιμάζαμε ...
Σα να ψιλοέχασε την μπάλα εδώ ο Ροκάς .. που ψάχνει να σημειώσει ποια ακριβώς "ξινίλα" μόλις δοκίμασε ...
Υπομονή γιατρέ μου ... Άλλες 4 μπυρούλες έμειναν ... Ή μήπως όχι ?
Έχει μεγάλο ενδιαφέρον να κοιτάξει κάποιος τον χάρτη και να δει από που κατέφτασαν οι επισκέπτες του Φεστιβάλ αυτού ...
Όχι, προς Θεού .. δε γέρνει κανείς μας ...
Απλά ο Ροκάς μας τοποθέτησε σκηνοθετικά με αυτόν τον τρόπο !!
Σαν να χάρηκε ο Carlo όταν έμαθε πως ο Πάνος είναι συνάδελφος του ...
Γιατί? δεν είναι? ... Με συνταγές ασχολούνται και οι δυο!
Βρε χαρά ο Κάρολος !!
Ο Hans-Göran Wiktorrson ή πιο απλά "Håge" δεν γνωρίζει (ευτυχώς) ότι ο Σπυράκος μας θα ξεπουλούσε όλα του τα υπάρχοντα για να έχει ένα ποτηράκι βαρελίσιας Kaggen ...!!!
Πάνο, για θύμισε μου σε ποια ομάδα παίζατε μαζί με τον Μέν(ν)ιο μπάσκετ ? !! Ευτυχώς για εμάς τους μπυρόφιλους ήταν εξαιρετικά άστοχος στις βολές κι έτσι η καριέρα του ως 4άρι διακόπηκε άδοξα προς τέρψιν δική μας !!
Οι γεύσεις υπέροχες, τα αρώματα πλούσια, τα χρώματα εντυπωσιακά στα ποτήρια μας και ο χαβαλές άφθονος σε ένα ακόμη πολύ όμορφο ταξίδι με αφορμή την αγαπημένη μας μπύρα ...
Οι εντυπώσεις από αυτό το Φεστιβάλ μόνο θετικές μπορούσαν να είναι και δεν αναφέρομαι μόνο στην ποιότητα των εκλεκτών ζυθοποιημάτων που ούτως ή άλλως γνωρίζαμε ότι θα βρούμε, αλλά αναφέρομαι σε όλα από κάθε άποψη.
Η οργάνωση από μεριάς De Molen άψογη, το όλο στήσιμο και το όλο concept του διπλού χώρου επίσης στα συν. Το κερασάκι ασφαλώς στην τούρτα δεν ήταν τίποτε άλλο από το όμορφο και ήσυχο μέρος που πραγματοποιήθηκε το Φεστιβάλ. Δίπλα στο πράσινο, στην ησυχία ένιωθες σαν να ήσουν στον κήπο του σπιτιού σου και απολάμβανες με την παρέα σου τις μπυρίτσες σου!
Το κοινό του Φεστιβάλ επίσης στα μεγάλα συν! Ούτε φασαρία, ούτε φωνές. Συνειδητοποιημένο κοινό που ήρθε για να δοκιμάσει, να συνομιλήσει με τους ζυθοποιούς, να ανταλλάξει απόψεις με άλλους επισκέπτες, να πληροφορηθεί, να απολαύσει !!
Ένιωθες σαν μια μεγάλη παρέα που ήρθε από διάφορα μέρη του κόσμου να περάσει καλά και να ευχαριστηθεί την μπύρα σε κάθε της μορφή και σε κάθε της έκφραση!!
Με αυτά και με τ' άλλα φτάσαμε αισίως στο τέλος άλλης μιας ανταπόκρισης από ένα ακόμη σπουδαίο μπυρο-δρώμενο της Ευρώπης, από αυτά που μόνο οι άνθρωποι που αγαπούν πραγματικά την μπύρα και την κουλτούρα της θα έχουν πάντοτε την χαρά να απολαμβάνουν!
Εις υγείαν ... !!!
ΥΓ.1 :: Ξέχασα να αναφέρω πως ο Σπύρος και ο Νικολάκης μας έκλεψαν την παράσταση στο Φεστιβάλ, αφού μετά και την περσινή τους συμμετοχή, είχαν συνεχώς χειραψίες, εναγκαλισμούς και ασπασμούς με Ισπανούς, Ιταλούς, Ρώσους, Πολωνούς, Άγγλους, Γάλλους, Πορτογάλους, Εσκιμώους, Πυγμαίους, Λάπωνες ... Θα έπαιρνα όρκο πως είδα και ένα ιπτάμενο δίσκο να κάνει σινιάλο με τα φώτα στο Ροκά την ώρα που πίναμε τον καφεδάκο μας στην πόλη !!
ΥΓ.2 :: Χάρη στην παρατηρητικότητα του Σπυράκου ... είχαμε την τύχη το μεσημέρι της 2ης μέρας αυτός και η αφεντιά μου να δοκιμάσουμε (έστω και από μια γουλιά) μια δυσεύρετη στην Ευρώπη ετικέτα από Αμερική!! Αλλά, ας μας τα πει ο ίδιος καλύτερα ...
Πολύ ενδιαφέρον φεστιβάλ με ξεχωριστές απ' ό,τι φαίνεται ετικέτες που -όπως περίμενα- τις περισσότερες δεν τις είχα καν ακουστά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι πολύ περίεργη για το πως θα ήταν η ΙΡA με το τσάι earl grey!
Γενικά, η ήρεμη ατμόσφαιρα και η τοποθεσία με το πράσινο και τα κανάλια πιστεύω πως προσθέτουν πόντους στην όλη εμπειρία. Ποιοτικές μπύρες και περπάτημα σε όμορφα μέρη, δύο αγάπες μαζί δηλαδή!
Σε κάποια άλλη ζωή ή διάσταση, ελπίζω να πάω κι εγω! ;)
H πρώτη φωτό του Part I και τελευταία του Part II είναι να την πάρουν οι της De Molen και να την κάνουν αφίσα τους για το επόμενο φεστιβάλ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ήρεμη ατμόσφαιρα και το πανέμορφο μέρος με το πολύ πράσινο και τα ποταμάκια-καναλάκια, εκτός από πόντους που λέει η Dark Chef, κάνει το φεστιβάλ επικίνδυνο... να αρχίσεις να πίνεις και να ξεχάσεις να σταματήσεις!!! Ευτυχώς αναγκάζεσαι να κάνεις τους περιπάτους δλδ αλλιώς..
γράφω λες και ήμουν και γω στο φεστιβάλ.. κλασσικό φαινόμενο όταν διαβάζεις κείμενα του Μιχ!
επίσης όλα τα λεφτά η φωτό Σπύρου - Hage! Σπύρε καμια είδηση έβγαλες? Τέλος για πάντα οι stormakporters?
γαμάτα και τα ποτηράκια!! και φαίνονται και μεγαλούτσικα κιόλας! Δηλαδή μεγάλο ποτηράκι, μια μάρκα κάθε μπύρα και 20 ευρόπουλα είσοδος και για τις 2 μέρες αν δε θες δεύτερο ποτήρι... κάτι περισσότερο από μια χαρά!!!
ερώτηση.. οι Rodeo της Jester King ήταν μόνο σε μπουκάλι ή τις είχαν και βαρέλι?
Πολυ ωραια και αναλυτικα μας παρουσιασε ο Μιχος το διημερο του φεστιβαλ και μας μετεφερε νοητα στο ομορφο Βodegraven. Πραγματικα περασαμε σουπερ, δοκιμασαμε πολυ ωραιες μπυριτσες, πιστευω η Närke Konjaks! Stormaktsporter εκλεψε την παρασταση (εγω την δοκιμασα τρεις φορες...;)) αλλα ηταν κατι αναμενομενο πιστευω. Επσιης να αναφερω οτι το σταντ της del Ducato φιλοξενουσε εκτος απο τους γερμανους Gänstaller-Bräu και μια ετικετα των Βασκων Naparbier την πολυ καλη Double IPA, Zombreaker.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο για την μπυριτσα πολυ λεει ο Μιχος οτι δοκιμασαμε μια γουλιτσα αυτη ειναι η KBS της Founders την οποια οταν την εντοπισαν οι μπυρο-κεραιες μου να την ανοιγουν κατι αμερικανακια στο διπλανο τραπεζι δεν υηρχε περιπτωση να μην τους ζητιανεψω μια γουλια...η KBS ειναι απλα καρυφαια...μακαρι να πιουμε ενα ολοκληρο μπουκαλακι καποια στιγμη...
@rouhlas, και οι δυο οι Rodeo της Jester King ηταν μονο σε μπουκαλι και ηταν πολυ καλες, ιδιαιτερα η whisky. Eνω να σημειωσω οτι η funk metal, που ειναι η sour ale εκδοση της black metal ηταν σε cask...!!!
Αντε και του χρονου λοιπον αν και πριν το Borefts εχουμε και το Celebration που μεχρι στιγμης εχουν ανακοινωθει τρελα ονοματα...
Autes oi yperg@m@tes antapokriseis twn Beeramatismwn apo ta beer festivals einai ola ta lefta!! Xilia euxaristoume Mixos pou meteferes me pasa leptomereia tis entypwseis, mpyrodokimes kai kriseis sou apo auto to plousio se ola festival, mesa apo plithos yperoxwn photos - opws panta!
ΑπάντησηΔιαγραφήPleon meta apo tetoia xegnoiasta piwmata sto exwteriko, euxomai kalh prosarmogh sthn ellhnikh pragmatikothta :)
Αφού τόσο ο Μίχος, όσο και ο Ροκάς μας και ο Monk, έδωσαν μια πλήρη περιγραφή και εντυπώσεις των φεστιβαλικών τεκταινόμενων, με τη σειρά μου έχω κι εγώ να επισημάνω τα εξής…
ΑπάντησηΔιαγραφή- Το συγκεκριμένο φεστιβάλ χαρακτηρίζεται σίγουρα ως must see και αποτελεί μια από τις σημαντικότερες μπυροατρακσιόν παγκοσμίως, αφού συμμετέχουν οι καλύτερες ζυθοποιίες της Ευρώπης, χωρίς να λείπουν και οι υπερατλαντικοί υψηλοί προσκεκλημένοι.
- Η συνολική οργάνωσή του ήταν πολύ καλή και αφήνει χώρο μόνο για κάποιες μικρές μελλοντικές βελτιώσεις, όπως στο θέμα «τουαλέτα» στους χώρους της νέας ζυθοποιίας.
- Όλες οι μπυρδοκιμές κόστιζαν μεν μία μάρκα, αλλά κάποιες μπύρες έφταναν μόνο ως τα μισά του δοκιμαστικού ποτηριού μας (π.χ. Närke Konjaks)… δεν γκρινιάζω, απλά το επισημαίνω… :)
- Συμφωνώ απόλυτα με τον Μίχο στο ότι μια πλήρης μέρα στο φεστιβάλ είναι αρκετή για να δοκιμάσεις τα προσφερόμενα διαμαντάκια. Η δεύτερη μέρα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως πλεονασμός, αλλά μην ξεχνάμε ότι είμαστε και …καμένοι :), οπότε συγχωρούμαστε!!! :P Πάντως, την επόμενη φορά θα προτιμούσα να μείνω στο πολύ κοντινό Άμστερνταμ και να εκδράμω ημερησίως στο Μποντεγκράβεν, γυρνώντας πίσω το βράδυ και έχοντας την δυνατότητα να βολτάρω, συνεχίζοντας την μπαρομπυρότσαρκα. Όπως και να το κάνεις, ένα χωριό, όσο όμορφο και γραφικό κι αν είναι, σε περιορίζει, αλλά παράλληλα σε κάνει να χορταίνεις ύπνο… :P
- Τέλος, θα συμφωνήσω απόλυτα και με τον Ροκά, στο ότι οι ΟΝΕ, ΤWO, THREE της Struise, ήταν κορυφαίες και ήταν οι μπύρες που μου άρεσαν περισσότερο από όλες τις υπόλοιπες. Συγκεκριμένα, η δική μου top τριάδα είναι (κατά σειρά προτίμησης) THREE, ΟΝΕ, ΤWO, σημειώνοντας ότι περισσότερη εντύπωση μου έκανε η ΤWO, αφού δεν περίμενα τέτοια αρώματα και γεύση από μία wheat beer. Κορυφαία βέβαια και η Närke Konjaks, αλλά πιστεύω ότι αν δεν συνοδεύονταν τόσο από τον μύθο που έχει καταφέρει να πλέξει γύρω από το όνομά της, όσο και από την σπανιότητά της, θα μας εντυπωσίαζε σαφώς λιγότερο. Βέβαια, μπορεί να έχει δίκιο ο Μίχος και στο μπουκάλι να τα σπάει, αλλά δεν την έχω δοκιμάσει, οπότε… Και να συμπληρώσω να μην ψαρώνετε με τις βαθμολογίες που θα δείτε στο ratebeer για τις τρεις προαναφερόμενες μπύρες της Struise, απλά τα τυπάκια είναι λίγο άμπαλα και σίγουρα δεν είναι Μπυραματιστές!!! ;) :D
Αυτά λοιπόν τα ολίγα, αναφορικά με το φεστιβάλ της De Molen, που ελπίζω να ξαναζήσω στο μέλλον, συμμετέχοντας σε μια ακόμα μεγαλύτερη παρέα Μπυραματιστών!!!
Εις υγείαν μας!!!
Συνέχεια λοιπόν απο το πρώτο μέρος, ν ασχοληθούμε με τον πάνω μαχαλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήJester King : Δοκίμασα όλες τις μπύρες τους (ευκαιρία ηταν)
Whiskey Barrel Rodeo(9,5) σε μπουκάλι, η καλύετρη τους κατ' εμέ, πολύ γεμάτο σώμα με το βαρέλι απο το Whisky να εχει κάνει τρομερή δουλειά στις γεύσεις και τ αρώματα αυτής.
Weasel Rodeo(8,25) αρκετά καλή η συνεργασία με την Mikkeller απλα θεωρώ οτι χάνει λιγο στο σώμα.
Funk Metal(8,75) μια sour stout που η πλευρά του ξινού να τονίζεται περισσότερο στη γεύση με τελειώματα καφέ πολύ καλή.
Das Uberkind(8,25) μια saison οπως μας λένε αλλα μάλλον καμία σχεση. Έμοιαζε περισσότερο με Lambic παρα μ οτιδήποτε άλλο (ήθελα δεν ήθελα να πιω Lambic φτάνανε στο στόμα μου με άλλα ονόματα ... χεχεδχε)
Boxer 's Revenge(8,5) μια δυνατή sour ale 10,5% αρκετά ισοροοπημένη συνταγή που πραγματικά την ευχαριστήθηκα.
Buddha 's Brew (7,25) περισσότερο wit παρα sour ale.
Gotlandsdricka(7,5) ξανθιά, καπνιστή με την προσθήκη άρκευθου (να ευλογίσουμε και τα γένια μας http://beeramatismoi.blogspot.gr/2010/10/abbaye-de-st-amand.html).
MAd Meg(8) Βελγικού τύπου ζουμί με μαγιά και πορτοκάλια και στο τελείωμα λυκίσκος.
Kernel : Δεν δοκίμασα πολλές απ αυτους καθώς για κάποιο λόγο δεν μου κάθονται καλά απο πέρυσι θα πώ μόνο για την,Strong pale ale (8,5) μια DIPA που σ απογειώνει με 10,7% καθώς εχει παλαιωθεί για 4 μήνες σε Whisky Cask
Mommeriet : για μένα η 2 εκπληξη του φεστιβάλ αν και δεν τις πρόλαβα όλες τις μπύρες τους.
Mommeriet IPA (8,5) μια γλυκιά IPA με το λυκίσκο στην γεύση και στο αρώμα να υπερισχύει χώρις όμως να καλύπτει τα βουτυρωμένα φρούτα και λουλούδια του αγρού, αξιόλογη προσπάθεια μιας και ο ζυθοποιός της μου ανέφερε οτι πρώτη φορά έφτιαξε ΙPA.
Vrouwe van Gramsbergh(8) αρκετά καλή Quad σταφίδα, αλκοόλ, μαυρα φρούτα συνθέτουν ενα ωραιο μπυράκι, σώμα πηχτό και επίγευση γλυκιά.
Evil Twin : η 2 καλύετρη ζυθοποιία του φεστιβάλ για μενα μετα την Struise. Ο λόγος ειναι οι εμπνεύσεις, οι γευστικές παραλαγές και η φρεσκάδα στις μπύρες τους.
Hey Zeus! (9,5) IS για φίλημα, γεμάτο σώμα, άρωματα βανιλιας σοκολάτας όπως και γευση, η επίγευση σκάει καυτή λόγο τοθ chili αλλα σε ανεκτό επιπεδο.
Danbic Gooseberry Version (8,25) ξινή φρουτόμπυρα με φραγκοστάφυλλο. Το όνομα όπως είπε και ο Μίχος όλα τα λεφτα :D
Honey I'm Home! (8,25) ενα πολύ ωραίο blend με μια Honey saison και με Lambic, ενδιαφέρον συνδιασμός αρώματα μελι, καραμέλα αρκετά δροσερή μπύρα και τα χαρακτηριστικά της Lambic να έρχονται στην επίγευση και στην γλώσσα αφου ειναι αρκετά dry.
Lemon-Lime sonderho Hipster (7,5) όπως είπαν και οι υπόλοιποι μια καινούρια έκδοση της ΕΨΑ λεμόνι :P καθώς μιλάμε για μια pale ale παλαιωμένη σε βαρέλια λευκού κρασιού με λεμόνια και λάιμ. Πρώτη εντ'υπωση έρχεται το λεμόνι φυσικά αλλα όσο ζεστένεται έρχεται αυτη η κρασίλα και στρώνει τόσο στην μύτη όσο και στην γλώσσα βέβαια δεν μπορεί να ξεφύγει τόσο εύκολα απο το λεμόνι που αφίνει την ξινή αίσθηση στο λαρύγγι σου γι αρκετή ωρα.
Molotov Spicy Coctail (8,25) μια DIPA sta 13% με jalapeno πολύ ωραίος συνδιασμός και αυτός. Αρώματα γλυκά καραμέλα και πιπεριά φλωρίνης (μην κοροιδέψεις πάλι Θανασάκη εεεε) στην γεύση η πιπερίλα δεν φεύγει και καυτή επίγευση ίσως λίγο παραπάνω απ ότι έπρεπε αλλα δεν με χάλασε κι όλας.
Molotov Fruit Coctail (8,25) ακριβώς τα ίδια με τα παραπάνω αλλά αυτη την φορά τα συστατικά της ήταν ο ανανάς και το μάνγκο.
Emelisse : γνωστή μας πλέον η Ολλανδική ζυθοποιία ήπια τις DIPA Hopserie(8), Blond(8), Earl Grey IPA(7,75) Black IPA(7,25)White Label IRS Sorachi ACE (8,25)
XXV IRS (9) Icebock 25% αρκετά ζεστή μπύρα, αρκετό αλκοόλ σε όλα τα επίπεδα αλλα καλός συνδιασμός με καφεσοκολάτα.
Όσο για την De Molen κατα βάση με κάλυψε ο ΜΙΧΟΣ απλα θα πω πολύ καλή εντύπωση οι Bommen & Granaten Cascade (8,5) και η αντιστοιχη ΒΑ(8,75) και η Hemel & Aarde BA (9)
Ήπιαμε κι άλλα αλλα αυτα ηταν τα πιο σημαντικά
Ελπίζω του χρόνου να μπορέσουμε να ξαναπάμε και με μεγαλύτερη παρέα!!!
Αυτό είναι οι μπυραματισμοί...να κάνεις χιλιόμετρα για να βρεθείς σε ένα τέτοιο φεστιβάλ,να γευθείς μπύρες εκλεκτές, να φωτογραφίζεις γεμάτα ποτήρια με το αγαπημένο μας ποτό και με χαρά να μεταφέρεις τις εντυπώσεις και τις εμπειρίες στους άτυχους (ή μη καλά προγραμματισμένους) που δεν είχαν την ευκαιρία να βρεθουν εκεί.Του χρόνου περισσότεροι όπως λέει και ο Νικόλας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜίχο, Πάνο, Θανάση,Σπύρο και Νίκο ευχάριστούμε που μοιραστήκατε μαζί μας τις εμπειρίες σας.Εστω και για λίγο, μέσα από τις περιγραφές σας,ήταν σαν να ήμασταν εκεί μαζί σας !!!
Υπόσχεση - Του χρόνου δεν το χάνω με τίποτα ...
Δε πιστεύω πως έχει νόημα να μπω στη διαδικασία ανάλυσης και αναφοράς ετικετών που μου πήραν τα μυαλά...ήταν τόσες πολλες και κάθεμία είχε το χαρακτήρα της. Όπως επίσης οι προλαλλήσαντες ανέλυσαν κατά τρόπο μοναδικό τι στο καλό έπαιζε εκεί στο Μύλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σταθώ στο οτι αυτές οι μπυροεξορμήσεις, ειδικά με τέτοια παρέα, έχουν τρελό γούστο! Περάσαμε υπέροχα, δοκιμάσαμε, γελάσαμε, είδαμε νέα μέρη και αυτά είναι που μένουν!
Μέχρι το επόμενο ταξίδι, είς υγείαν!