4 ολόκληρα έτη έχουν πλέον περάσει από τότε που το team των σημερινών Μπυραματιστών ξεκινούσε να γνωρίζεται σιγά σιγά από κοντά για να φτιάξει συν τω χρόνω μια υπέροχη παρέα που ενώ στην αρχή ο κοινός παρονομαστής όλων ήταν μόνο η μπύρα, στην πορεία εμφανίζονταν όλο και περισσότεροι λόγοι που κρατούσαν τα μέλη αυτής της ομάδας συνδεδεμένα ...
Ο Χρόνος βέβαια έχει μια μοναδική ιδιότητα. Να κυλάει πάντοτε με την ίδια μονότονη ακρίβεια σε σημείο που να μας αφήνει να επαναπαυόμαστε στο σήμερα, χωρίς να καταλαβαίνουμε απλά ότι το σήμερα στο επόμενο δευτερόλεπτο γίνεται χθες. Έτσι απλά και πάντα σταθερά μέσα σε αυτά τα 4 χρόνια που πέρασαν είδαμε πολλές αλλαγές στη ζωή πολλών από εμάς ... ενώ όλο και περισσότεροι φίλοι προστέθηκαν για να αυξήσουν με αυτόν τον τρόπο ακόμη περισσότερο τις επερχόμενες αλλαγές που θα δούμε στη ζωή τους από εδώ και πέρα στο πέρασμα του χρόνου!
Άλλοι ήταν παντρεμένοι και έγιναν χαζομπαμπάδες, άλλοι απλώς παντρεύτηκαν ή και κάποιοι παντρεύτηκαν και απέκτησαν μάλιστα άμεσα απογόνους, άλλοι έγιναν επιτέλους "καλοί και χρηστοί πολίτες", ενώ κάποιοι άλλοι που ήταν εξαρχής οι μικρότεροι της παρέας πραγματοποίησαν το δικό τους επόμενο βήμα παίρνοντας το πτυχίο τους που ονειρεύονταν να πάρουν, όταν τους πρωτογνωρίσαμε σε ηλικία 19 ετών να φοιτούν στη συμπρωτεύουσα Θεσσαλονίκη που εδώ και 2 μέρες τώρα έχει φορέσει τα καλά της και γιορτάζει με κάθε επισημότητα, τόσο τον πολιούχο της Άγιο Δημήτριο, όσο και τα 100 χρόνια της απελευθέρωσής της στις 26 του Οκτώβρη του 1912.
Σημαδιακή ημερομηνία για την πόλη, αλλά επίσης σημαδιακή ημερομηνία και για τον Doctor της παρέας μας, τον Πανούλη που έκλεισε αισίως προχθές το εξαετές πρόγραμμα φοίτησής του στην Ιατρική της Στρατιωτικής Σχολής Αξιωματικών Σωμάτων και από αύριο Δευτέρα 29/10/2012 θα υπηρετεί την Αεροπορία της χώρας μας ως Ανθυποσμηναγός Ιατρός του Υγειονομικού ...
2006-2012 προέβλεπε το πρωτόκολλο φοίτησης ... και τηρήθηκε χωρίς καμιά καθυστέρηση όπως αποδείχτηκε!
Κάπου εκεί μέσα σε αυτά τα 6 έτη, το 2007 συγκεκριμένα, οι ζυθοποιοί της Het Anker στο Βέλγιο έφτιαχναν την ετήσια παρτίδα μιας από τις καλύτερες Βελγικές μπύρες που έχουν βγει!
Της Gouden Carolus Cuvee Van de Keizer blauw ... ( χμμμ ... ταιριάζει και με τα χρώματα της Αεροπορίας ... )
Όλες οι ετικέτες αυτής της καταπληκτικής ζυθοποιίας είναι μία προς μία, αλλά ως γνωστόν η συγκεκριμένη ετικέτα έχει άλλο prestige και αναδεικνύει τη μαεστρία των Βέλγων στο έπακρο. Όταν μάλιστα την απολαμβάνεις μετά από μια 5ετία από την ημερομηνία παραγωγής της τότε τα λόγια είναι περιττά για το αποτέλεσμα που προκύπτει ...
Αυτήν ακριβώς την ετικέτα επέλεξε ο Πανούλης να φυλάξει από το 2007 με μια υπόσχεση που είχε δώσει στον εαυτό του να την ανοίξει την ημέρα που θα τελείωνε οριστικά τις παρτίδες του με τη συμπρωτεύουσα και θα γινόταν "Ιπτάμενος" Ιατρός με τη βούλα ...
Αφού η μπύρα σφραγίστηκε ερμητικά επιπλέον με βουλοκέρι, παρέμενε για 5 ολόκληρα έτη μέχρι να φτάσει αυτή η μέρα ... και όπως καταλάβατε η δοκιμή της δεν πήρε καμιά παράταση, μιας και η φοιτητική συνέπεια το απέτρεψε ...
Τώρα ... το να κάνεις σχόλια για μια μπύρα-νέκταρ όπως αυτή που δοκιμάσαμε νομίζω πως δεν έχει κανένα νόημα μιας και το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο ... Πραγματικά όμως σε κάνει να αναρωτιέσαι πώς θα ήταν αυτή η μπύρα αν έμενε και άλλα 5 χρόνια στην άκρη πριν ανοιχτεί, αφού ως γνωστόν επιδέχεται παλαίωσης μέχρι και μια 10ετία ... ( 12/12/2017)
Το σίγουρο είναι πως όλο αυτό το χρονικό διάστημα που εμείς τρέχαμε στην ρουτίνα μας και γνωρίζαμε ποικίλες μεταβολές στη ζωή μας, άλλες ευχάριστες και άλλες δυσάρεστες, η μπύρα αυτή ζούσε τη δική της ζωή, πάντα όμως απόλυτα συγχρονισμένη με εμάς, μιας και ο χρόνος χτυπάει τα δευτερόλεπτα του με το ίδιο τέμπο για όλους, με αυτήν την μονότονη ακρίβεια που τον χαρακτηρίζει όπως αναφέραμε πιο πάνω ...
Ωριμότερη, πολυπλοκότερη, δυνατότερη, πιο φινετσάτη και εξευγενισμένη σε όλα της η Van de Keizer, όπως ακριβώς και η προσωπικότητα του κατόχου της που μεταμορφώθηκε σταδιακά όλα αυτά τα χρόνια από το 2006 μέχρι σήμερα ...
Αντίο λοιπόν στη Θεσσαλονίκη με αυτήν την εκλεπτυσμένη Βελγίδα, αντίο και στους βόρειους Μπυραματιστές που σαφώς -και δυστυχώς- χάνουν από κοντά τους ένα από τα σημαντικότερα και ισχυρότερα κομμάτια αυτής της υπέροχης παρέας εδώ στη συμπρωτεύουσα ... ενώ ταυτόχρονα αυτή η μεταγραφή ανεβάζει απότομα το μέσο όρο ηλικίας μας εδώ πάνω, καθώς απομείναμε μερικοί κουρασμένοι "κολόγεροι" με τις παραξενιές μας και τις ιδιοτροπίες μας !!
Ούτως ή άλλως όλοι σας έχετε μαζευτεί στα νότια ...
Ε ... πάρτε και τον Δόχτορα ... να δούμε τι θα καταλάβετε ... !!!
<
Άντε βρε σκασμένο ...
Στο καλό ... !!
Πολλά πολλά Συγχαρήκια από όλους μας
και
πολλές πολλές Ευχές
για ό,τι καλύτερο και χαρούμενο στη νέα σου σταδιοδρομία ...
Και ασφαλώς ...
πάντα τέτοια υπέροχα ζυθοποιήματα στο ποτήρι σου,
αν και κάτι μου λέει πως δεν θα τα στερηθείς εκεί χάμω ...
αφού τα βαριά πυροβολικά της παρέας
δε θα σε αφήσουν να αγιάσεις!!
Αποχαιρέτα την την Σαλόνικα που χάνεις ...
και εμπρός για νέες μπυρο-περιπέτειες στην πρωτεύουσα!
αστα διαλα καραφλα..μας πηραν τα ζουμια βραδιατικα..
ΑπάντησηΔιαγραφή...για εναν απλο αναγνωστη τουτη η παρεα ισως να μετρα χιλιαδες ανοιγμενες ετικετες,δεκαδες γιομταρια βαρελια απο φεστιβαλ ανα τον κοσμο κ τολμηρες μπυροπαραγωγες απο σπιτικα κανουλια...
Κοιταζοντας ομως πιο προσεκτικα τις φωτο θα δει οτι ολα αυτα ειναι επιφανειακα κ η ουσια ειναι πιο βαθια.Βρισκεται αρκετα χρονια πισω (οπως σωστα λεει ο Μιχος)κ συνεχιζει στα επομενα με σταθερα βηματα γεματα σεβασμο,εκτιμηση κ προπαντων Φιλια.
Ασχετως αποψεων κ στασεων ολοι κατα βαθος ειμαστε εδω,παροντες ετοιμοι να συστρατευτουμε ανα πασα γεγονος!
''Η ενημερωση ηταν αμμεση καθως ολοι μας κρυφοκοιταμε την καθημερινοτητα μας...''
Θεωρω λοιπον τους εαυτους μας τυχερους που γνωρισαμε ανθρωπους στο μεγεθος του Πανουλη,ειναι τιμη μας που μας αποκαλει φιλαρακια ενας φτασμενος πια ΣτρατΙατρος.
Αξιζει καθε χαρα,καθε τιμη κ σεβασμο.
καταφερε να φερει εις περας μια δυσκολη αποστολη κ μαλιστα εκτος εδρας,σ'ενα απο τα πιο δυσκολα τεραιν,αυτο της πλανευτρας Σαλονικης...
Δικαιως ανοιξε μια δυνατη ετικετα,ηξερε κ την φυλαγε.σημαδι πως ειχε στοχο κ σκοπο!
Γι'αυτο υπαρχουν τετοιες επιλεγμενες φιαλες,αναλογου ειδικου βαρους με αυτους που τις επιλεγουν!
Φιλε Πανο ευχομαστε απο καρδιας καλη σταδιοδρομια στην νεα σου πορεια.Ειμαστε σιγουροι οτι θα κανεις καλυτερους πολλους απ'οσους θα γνωρισεις κ σιγουρα θα προσφερεις τα μεγιστα οπου κληθεις.
Λυπομαστε που θα σε χασουμε απο ''ταξιτζη'' (χε,χε) οταν θα ξαναρθουμε βορεια αλλα ταυτοχρονα χαιρομαστε που θα ξεχειμωνιασουμε παρεα εδω κατω,νοτια.
με αμεριστη εκτιμηση κ αγαπη
Γιωργος,Αννα κ Weissman Junior...
Καλό ταξίδι ρε χαμένε viagroγιατρέ εκεί στο νότο. Μέχρι και account έκανα για σένα, άντε και πολύ σου είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάνο καλή σταδιοδρομία αδερφέ.Τα λόγια του Χρήστου δεν αφήνουν περιθώριο για πολλά σχόλια.Συγκίνηση να το πω?Χαρά να το πω?Μπερδεμένα συναισθήματα και η ουσία είναι μία φίλε...Είναι πραγματικά τιμή μας,όπως είπε κι ο Γιώργαρος,που είμαστε φίλοι σου,πολλές στιγμές να θυμόμαστε(θυμήσου μόνο σε τι φάση ήμουν όταν γνωριστήκαμε...) εικόνες για πάντα χαραγμένες στο μυαλό μας.Θα μας λείπεις γιατρέ !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε όμως μην ξεχνάς, οτι μπορεί να είσαι μακριά από τα μάτια μας,αλλά είσαι μέσα στην καρδιά μας.
Αδέρφια της πρωτεύουσας σας στέλνουμε "εντεκαδάτο παίκτη"!!!
Μέχρι να ξανασυναντηθούμε Πάνο...Στην υγειά σου !
Δεν ήσουνα φαντάρος, για να σου πω “καλός πολίτης”, μα ούτε και που γιόρταζες, για να σου πω “χρόνια πολλά”…
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέραν όμως των παραπάνω, πάντα θα υπάρχουν κάποιοι καλοί λόγοι για γιορτές και ευχές! Και σίγουρα ένας από αυτούς είναι το τέλος των χαλαρών και ανέμελων φοιτητικών χρόνων και η έναρξη της επαγγελματικής σταδιοδρομίας, με όλα τα θετικά και αρνητικά που περικλείει ο συγκεκριμένος όρος.
Εύχομαι λοιπόν με τη σειρά μου στον δόκτορα της παρέας να είναι πρώτα απ’ όλα γερός και δυνατός και να έχει αμέτρητες ευχάριστες επαγγελματικές και όχι μόνο στιγμές - λόγους που θα τον κάνουν να γεμίζει συχνά το ποτήρι του με μοναδικά ζυθοποιήματα, όπως μια παλαιωμένη Gouden Carolus Cuvee Van de Keizer.
Λοιπόν γιατρέ μας, πάντα τέτοιες χαρές και αχρείαστος να είσαι…!!! :) :)
Mερικοί χάνουν μερικοί κερδίζουν , καλώς να μας έρθεις προς τα νότια Πάνο .
ΑπάντησηΔιαγραφήCheers :)
Αυτά είναι... Αλλαγή σελίδας και για τον Πάνο, σ' ένα βιβλίο γεμάτο ενδιαφέροντες ιστορίες. Έτσι είναι η ζωή... προχωρά και μαζί της προχωρούμε όλοι μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘερμά συγχαρητήρια φίλε για την αποφοίτησή σου και καλή σταδιοδρομία σου εύχομαι. Είμαι σίγουρος πως η μπυροπαρέα των "βορείων" που σε αποχαιρετά, αλλά και ολόκληρη η "φοιτητική ζωή" θα μείνει για πάντα χαραγμένη σ' εκείνο το μικρό μέρος της ψυχής, που φιλάμε όλοι μας τις πιο καλές μας αναμνήσεις. Και αυτές οι αναμνήσεις είναι εξίσου σημαντικές με τις στιγμές που ζήσαμε, όπως και οι φίλοι που γνωρίσαμε είναι καθοριστικοί για τις σχέσεις που θα κάνουμε στο μέλλον.
Όσο για την απώλεια των "βόρειων" μπυραματιστών και ιδιαίτερα του "πνευματικού του πατέρα" τι να κάνουμε βρε παιδιά... κουράγιο... θα σας τον προσέχουμε το ντόκτορα... Ακόμα μια αιτία για να κατηφορίζετε πιο συχνά στα μέρη μας :)
Συγχαρητηρια και καλή σταδιοδρομία και από μενα Ιατρε - Αεροπόρε Πάνο αν και οπου και να πας σαν τη Θεσσαλονικη δε θα βρεις οπως λεει και το γνωστο αστειο με τη Χαλκιδικη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλές μπυροτσαρκες απο δω και περα στην Αθήνα.
Mixos μπορει ολοι να εχουν μαζευτεί στα νότια όπως είπες αλλα είναι φανερό στον καθε επισκέπτη πως η σελίδα των Μπυραματισμών παραμενει και κρατιεται ζωντανη και ενεργή από τα Βόρεια. Το κυριως σώμα στην Αθήνα αλλα η ψυχή στη Θεσσαλονίκη.
Συμφωνω πως η van de kaizer ειναι μια μπυρα Champions League.
Μπορεί από τις πολλές crazy donkey του τελευταίου καιρού να φέρθηκα σα γάιδαρος που δεν σας ευχαρίστησα όλους για τις συγκινητικές ευχές σας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι πως κάθε που αναζητούσα το συγκεκριμένο post, ρίγη συγκίνησης και ανάμικτα συναισθήματα χαράς και λύπης με κατέκλυζαν. Προσπάθησα πολλές φορές να πω 2 κουβέντες, αλλά τα λόγια βγαίνανε δύσκολα μπροστά στα όσα έχω ζήσει όλα αυτά τα χρόνια στα βόρεια...
Ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ σε έναν ΑΝΘΡΩΠΟ που με στήριξε σε όλες τις εύκολες και δύσκολες στιγμές μου, που ήταν εκεί κάθε δευτερόλεπτο για μένα, που με μεγάλωσε... Χαμένος στα κιτάπια των αναμνήσεων και βλέποντας το φωτογραφικό άλμπουμ παραπάνω όλων αυτών των πανέμορφων στιγμών, δε μπορώ παρά να συγκινούμαι που ήρθε στη ζωή μου ο ΜΙΧΟΣ...ένας μπουκλομάλης που γνώρισα μια πρωία στη Πειραϊκή κι έμελλε να διαδραματήσει ένα τόσο σημαντικό ρόλο στη ζωή μου, αυτόν του αληθινού ΦΙΛΟΥ. τα λόγια είναι λίγα για να περιγράψεις το μεγαλείο των όσων έζησα!
Ναι, πρόκειται για μια νέα αρχή...αλλά έχοντας τέτοιο υπόβαθρο από ανθρώπους που μ αγαπάνε, δεν φοβάμαι τίποτε και κανένα!
Ήθελα να ευχαριστήσω το καθένα προσωπικά αλλά δε θα τελειώναμε μέχρι αύριο. Αντεύχομαι κάθε προσωπική και οικογενειακή ευτυχία και υγεία!
Εδώ θα μαστε να τα λέμε!!!