Πέμπτη 2 Αυγούστου 2012

It's IPA Day today!!!

IPA Day today διαβάζω στο Μπυρομερολόγιο σήμερα, 2 του Αυγούστου και το μυαλό μου ήδη "σαρώνει" το στοκ που υπάρχει στην υπόγα για να αποφασίσω με ποιά απ' τις άξιες εκπροσώπους του είδους θα το γιορτάσω... Με τόσες γιορτές και επετείους θα μου πείτε, σιγά μη δεν βρίσκαμε και μία για το αγαπημένο μας στυλ μπύρας; Σίγουρα! Τόσο τις India Pale Ale, όσο και τις Stouts / Imperial Stouts (που τις γιορτάζουμε στις 3 του Νοέμβρη)


Η διεθνής μέρα εορτασμού αυτού του τόσο δημοφιλούς στυλ μπύρας (κάποια στιγμή και στην Ελλάδα... εύχομαι), αποτελεί έμπνευση δυο φίλων της μπύρας και πολύ ενεργών παρουσιών στα μπυρο-κοινωνικά δίκτυα, της Ashley Routson a.k.a. "The Beer Wench" και του Ryan Ross της "Karl Straus Brewing Co" απ' το San Diego. Σκοπός της "ΙΡΑ Day" είναι απλά μια ακόμη αφορμή, μια ευκαιρία για τους φίλους της μπύρας να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, να απολαύσουν μερικές απ' τις πιο έντονες μπύρες του κόσμου, ίσως ακόμη να "προσηλυτίσουν" και κάποιους πιο "χαλαρούς" πότες, στο club του λυκίσκου.  

Ας θυμηθούμε όμως λίγο τα της ιστορικής προέλευσης του κλασσικού αυτού στυλ, ξαναδιαβάζοντας τα πολύ ενδιαφέροντα που είχε γράψει σ' ένα παλαιότερο άρθρο του ο Μίχος.

Με τον όρο IPA, δηλαδή India Pale ale, αναφερόμαστε στο είδος μπύρας που αναπτύχθηκε τον 18ο αιώνα στην Αγγλία και που προοριζόταν να καταναλωθεί από το αγοραστικό κοινό της Ινδίας μέσω του μεγαλύτερου και μοναδικού εκείνη την εποχή πολυεθνικού συνεταιρισμού: της East India Company. Η μπύρα φορτώνονταν σε δρύινα βαρέλια και μεταφέρονταν μετά από ένα τεράστιο και κοπιαστικό ταξίδι με πλοία στην Ινδία.

Χαρακτηριστικό τους η μεγάλη ποσότητα λυκίσκου που χρησιμοποιούνταν η οποία σε συνδυασμό με τα μεσαία προς υψηλά ποσοστά αλκοόλης ( 6-9% ΑΒV) βοηθούσαν στην συντήρηση του προϊόντος για το μεγάλο ταξίδι, παίζοντας ρόλο αντισηπτικό … Η μεγάλη ποσότητα λυκίσκου δε σήμαινε απαραίτητα και μεγάλη πικράδα στην μπύρα , πράγμα που εξισορροπούνταν με την ποσότητα των malts στη συνταγή. Εξάλλου, κύριος σκοπός τους ήταν η συντήρηση της μπύρας και η αντοχή της στις διάφορες υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν στις περιοχές κοντά στον Ισημερινό όπου προορίζονταν η μπύρα μέσω των αντισηπτικών ιδιοτήτων του λυκίσκου.
Η προστασία της μπύρας από διάφορους μύκητες ήταν επιτακτική αφού το ταξίδι ήταν πολύ μεγάλο και απαιτούνταν να περάσουν με τα πλοία δυο φορές από το ύψος του Ισημερινού. (Βλέπετε μέχρι το 1869 όπου άνοιξε η Διώρυγα του Σουέζ δεν υπήρχε άλλη θαλάσσια διέξοδος προς ανατολάς παρά μόνο κάνοντας ολόκληρο τον γύρο της Αφρικής μέσω Ατλαντικού ωκεανού για να φτάσουν στον Ινδικό ωκεανό.)
Η Hodgson’s Bow Brewery ήταν αυτή που πρώτη επίσημα τουλάχιστον από το 1793 έστειλνε σε Bombay, Calcutta & Madras μπύρα IΡΑ. Πάντως, πηγές αναφέρουν πως η επιπρόσθετη ποσοτητα λυκίσκου γίνονταν από πιο νωρίς (1760) για μπύρες που προορίζονταν σε θερμότερα της Αγγλίας κλίματα.
Όπως και να έχει, το παράδειγμα του Hodgson ακολούθησαν και άλλες ζυθοποιίες με αποτέλεσμα αυτό το είδος μπύρας να εξαπλωθεί γρήγορα και να γίνει γνωστό και αγαπητό και μέσα στα σύνορα του Ηνωμένου Βασιλείου ( με τη διαφορά πως οι μπύρες που προορίζονταν για εσωτερική κατανάλωση είχαν σαφώς χαμηλότερα επίπεδα αλκοόλης … γύρω στο 4-6% ABV). Με τα χρόνια το είδος αυτό έχασε τον πραγματικό σκοπό του που είχε δημιουργηθεί, πράγμα λογικό άλλωστε… και έμεινε απλά για να χαρακτηρίζει τις μπύρες που απλά έχουν πιο hoppy χαρακτήρα.
Στον χώρο των ΙΡΑ αναμφισβήτητα στις μέρες μας την πρωτοκαθεδρία την έχουν πλέον οι Αμερικανοί με πολλές ζυθοποιίες και μικροζυθοποιίες στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού να έχουν προχωρήσει αυτό το είδος της μπύρας και άλλα επίπεδα μπροστά και να έχουν δώσει πλέον στις μέρες μας τον ορισμό μιας μπύρας ΙΡΑ, μιας σύγχρονης μπύρας ΙΡΑ.
Σήμερα όταν αναφερόμαστε στον όρο ΙΡΑ πρέπει να έχουμε στο νου μας μερικά βασικά χαρακτηριστικά που ορίζουν την μπύρα αυτή :

- πορτοκαλί προς κοκκινωπό ανοιχτό χρώμα
- 5-7% ποσοστά αλκοόλης
- μεγάλη περιεκτικότητα λυκίσκου και υψηλά επίπεδα IBU από διάφορες αρωματικές κυρίως ποικιλίες λυκίσκου και υπό την επεξεργασία και χρήση διάφορων τεχνικών μεθόδων με πιο συνηθισμένη την dry – hopping.
Τα αρώματα και οι γεύσεις που προκύπτουν είναι συνήθως φρούτων (λεμονιού, γκρέιπ-φρουτ, κίτρου), αλλά και πεύκου, βοτάνων-ανθών.
Yπάρχουν και οι double IPA (DIPA) με υψηλότερο ποσοστό αλκοόλης ( μέχρι και 10%ΑΒV) γνωστές και ως Ιmperial IPA. 


Οι IPA όλο και κερδίζουν έδαφος στη διεθνή σκηνή μπύρας. Οι συμμετοχές των ΙΡΑs και των DIPAs στα φεστιβάλ και τους διαγωνισμούς μπύρας είναι όλο και περισσότερες, υποσκελίζοντας όλα τα άλλα στυλ, δείχνοντας την προτίμηση τόσο των ζυθοποιών όσο και του κόσμου. Οι καλύτερες ΙΡΑ και Double IPA, σύμφωνα με τo "ratebeer"είναι:





Τα τελευταία χρόνια, με την όλο και μεγαλύτερη πέραση των hoppy μπυρών, έκανε την εμφάνισή της στην Ευρώπη αρχικά, αλλά έπειτα και στην Αμερική, μια ενδιαφέρουσα παραλλαγή του στυλ. Η Belgian IPA είναι μπορεί να πει κανείς η μεταξέλιξη της hoppy blonde, ή η συνάντηση της αμερικανικής ΙΡΑ με την βελγική tripel. Τέλος, το ιβρίδιο μεταξύ ΙΡΑ και Stout, που παρουσιάστηκε τελευταία και ονομάστηκε από κάποιους ως "black IPA" φαίνεται να καταλήγει στο όνομα "American style Black Ale". Πάντως μέχρι στιγμής, στην 3η θέση της λίστας με τις καλύτερες ΙΡΑ, βρίσκεται η "Stone Sublimely Self-Righteous Ale", η οποία είναι μια "black IPA"


Στην Ελλάδα, δυστυχώς το στυλ ΙΡΑ είναι σχεδόν άγνωστο. Σε μια αγορά που κατακλύεται από Γερμανικές και Βέλγικες ετικέτες, η Αμερικανική σχολή, παρά την όλο και μεγαλύτερη επιρροή που έχει στην παγκόσμια σκηνή, στη χώρα μας - όπως ίσως και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες - δεν εκπροσωπείται παρά από ελάχιστες ζυθοποιίες και απ' αυτές με περιορισμένο αριθμό ετικετών. 
"Μα τώρα δεν μας είπες πως η IPA είναι Αγγλικό στυλ μπύρας; Τι σχέση έχουν οι Αμερικανοί;" - θα απορρήσουν κάποιοι και με το δίκιο τους. Πράγματι, οι ΙΡΑ ξεκίνησαν απ' την Αγγλία, αλλά όπως και με τις stout/porter/pale ale/ που ήταν επίσης βρεταννικά στυλ, οι Αμερικάνοι ζυθοποιοί τους έδωσαν νέα διάσταση, μη φοβούμενοι να "ξεφύγουν" από την κλασσική συνταγή και "πειραματιζόμενοι" με γενναίες δόσεις βύνης και κυρίως λυκίσκου. Οι Αμερικανικές επανεκδόσεις ήταν αυτές που οδήγησαν σε ανάσταση τα εγκατελειμένα αυτά στυλ, ανεβάζοντας και τον πήχη σε μεγαλύτερα ύψη, που ευτυχώς αρκετοί έσπευσαν να δοκιμάσουν.



Στην Ελλάδα που λέγαμε, μπορεί κανείς να βρει (με λίγο ψάξιμο σε "ψαγμένα" μέρη) άξιες εκπροσώπους των στυλ ΙΡΑ, στις παρακάτω ετικέτες: 
  • Sierra Nevada Torpedo Extra IPA (american style IPA 7.2%)
  • Founders Centennial IPA (american style IPA 7.2%)
  • Flying Dog Snake Dog IPA (american style IPA 7.1%) 
  • BrewDog Punk IPA (american style IPA 6%)
  • BrewDog Hardcore IPA (american style DIPA 9.2%)
  • Urthel Hop-it (Belgian style IPA 9.5%)
  • Viven Imperial IPA (Belgian style IPA 8%)
  • Chouffe Houblon (Belgian style IPA 9%)
  • Fuller's IPA (English style IPA 4.9%)
  • Meantime IPA (american style IPA 7.5%)
  • Anchol Liberty Ale (5.9%) για κάποιους χαρακτηρίζεται american pale ale, για άλλους η πρώτη αμερικανική ΙΡΑ που έθεσε τα στάνταρντς του είδους στις μέρες μας.
  • Santorini Crazy Donkey (5.5%) για να μην ξεχνάμε την πρώτη ελληνική έκδοση του στυλ!

    Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένουμε και την ΙΡΑ που θα κυκλοφορήσει λίαν προσεχώς η δραστήρια ελληνική μικροζυθοποιία Septem, μια υλοποίηση της νικήτριας συνταγής του πρώτου διαγωνισμού homebrewing που διοργανώθηκε πριν λίγους μήνες.

    Μέχρι τότε όμως... πηγαίνετε στο ψυγείο σας και ανοίξτε την καλύτερη ΙΡΑ που έχετε φυλαγμένη για σήμερα... γιατί σήμερα γιορτάζουμε! It's IPA day today!!!  


    Επισκεφθείτε και την επίσημη σελίδα της IPA Day


    On August 2nd, join beer enthusiasts across the globe in a collective toast 
    to one of craft beer’s most iconic styles: the India Pale Ale!!


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου