Σόλο... Your Cretan Craft Beer

 

  Τον τελευταίο καιρό είναι φανερό πως επιτέλους κάτι αλλάζει στο κομμάτι της ποιοτικής μπίρας στην χώρα μας. Νέες ζυθοποιίες, νέες προσπάθειες, νέα προϊόντα και είδη μπίρας για τα Ελληνικά δεδομένα και φυσικά οι λάτρεις όλο και πληθαίνουν! Φέτος διοργανώθηκε για δεύτερη φορά στην Αθήνα η Ζυθογνωσία, όπου εκεί είχαν την ευκαιρία να παρευρεθούν ζυθοποιία και εισαγωγικές εταιρίες απ' όλη την Ελλάδα και να παρουσίασαν τα προϊόντα τους. Το επίπεδο ήταν καλύτερο απο πέρσι (όπως ομολόγησαν οι πιστοί που είχαν παραβρεθεί και την προηγούμενη χρονιά), με νέες προσθήκες ζυθοποιείων και φυσικά ετικετών.

Μια απο αυτές τις νέες προσθήκες ήταν η Σόλο. Ιθύνως νους: Kjetil Jikun ή αλλιώς για αυτούς που δεν γνωρίζουν, πρώην ζυθοποιός και ιδρυτής της Νορβηγικής ζυθοποιίας Nøgne Ø. Το καλοκαίρι αυτό ο Kjetil αποφάσισε να αποχωρίσει απο την Nøgne Ø δημοσιεύοντας ένα εκρηκτικό Μανιφέστο και εξηγώντας σε όλους τους λόγους της αποχώρησης του και το όραμα του:

Kjetil’s Manifesto

Ο πραγματικός κόσμος περιστρέφεται γύρω από τα λεφτά.

Όποιος το αγνοεί αυτό είναι αφελής, χαζός και δεν έχει μέλλον.

Οτιδήποτε στο πέρας του χρόνου δεν είναι κερδοφόρο, είναι νεκρό.

Αυτό είναι αξίωμα...

Όποιος δεν μπορεί να το καταλάβει έχει ελάχιστες πιθανότητες να επιτύχει....

Αυτή είναι η βάση για την συνέχεια. Μην το ξεχνάτε!

Είχα ένα όνειρο...

Είχα όνειρο να αλλάξω τον κόσμο. Προς το καλό. Με το καλύτερο εργαλείο που υπάρχει: Την καλή μπίρα.

Η καλή μπίρα είναι ανθρώπινο δικαίωμα και οι άνθρωποι την χρειάζονται. Η καλή μπίρα έχει να κάνει με προσδοκίες, με την απόλυτη χαρά της πρώτης γουλιάς. Είναι η βάση για μια καλή συζήτηση, η μη-υπεροπτική συναναστροφή και ο δίαυλος μεταξύ ανθρώπων.

Ήθελα να δώσω στον κόσμο καλή μπίρα, σε μια χώρα που μόνο ελαφριές lagerήταν διαθέσιμες.

Υπήρξαν αρκετά πράγματα που δεν κατάλαβα, αλλά δύο απ' αυτά ήταν βασικά:

    1.    Είναι αδύνατο να κρατήσεις έναν καλό άνθρωπο "κάτω".

    2.    Με αληθινή αγάπη, τα πάντα μπορούν να υλοποιηθούν.

Ο Iain Russell, ο οποίος διευθύνει το "Charlie's" στην Κοπεγχάγη και το"The Wharf" στο Άλμποργκ, μας είπε κάτι σημαντικό κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ της Κοπεγχάγης το 2003: " Πρέπει να θυμάστε ότι παράγετε και πουλάτε μπίρα. Δεν πουλάτε σκαφτικά μηχανήματα!"

Και τι εννοούσε ο Iain με αυτό; Ότι η craft μπίρα δεν είναι απλά μπίρα. Ούτε φυσικά επιχειρήσεις και συναλλαγές. Όχι, η craft μπίρα έχει να κάνει με συναισθήματα και ανθρώπους.

Και είχα όνειρο να αλλάξω τον κόσμο. Να αλλάξω τον κόσμο αλλάζοντας τους ανθρώπους. Κινητοποιώντας τους. Οι άνθρωποι δεν κινητοποιούνται με συναλλαγές, αλλά με τα αισθήματα τους.

Είχα όνειρο την δημιουργία ενός οργανισμού όπου όσοι θα εμπλέκονταν θα ήταν περήφανοι, παθιασμένοι, γεμάτοι από αγάπη και σεβασμό για την καλή μπίρα. Όπου το συναίσθημα και η αφοσίωση απο μόνα τους θα αποτελούσαν την κινητήριο δύναμη στον να προσελκύσουν και να πουλήσουν προς τους ανθρώπους και τον κόσμο.

Είχα όνειρο να δημιουργήσω έναν οργανισμό όπου η αφοσίωση όλων μας θα έκανε όλους τους πελάτες, τα εστιατόρια, τα μπαρ και τα μαγαζιά να θέλουν να συνεργαστούν μαζί μας γιατί η συνεργασία μας θα ήταν η πιο ευχάριστη, θα τους παρείχε άριστη εξυπηρέτηση, θα παρείχαμε αρκετή πληροφόρηση και γενικά θα ήταν η καλύτερη.

Είχα ένα όνειρο να δημιουργήσω έναν οργανισμό όπου η μπίρα θα ήταν το κέντρο και όπου το πάθος για αυτήν θα ήταν τόσο μεγάλο όπου ο όρος "αρκετά καλή" δε θα υπήρχε καν, διότι όλοι διαρκώς θα ενδιαφερόμασταν για το πως θα μπορούσε να γίνει καλύτερη.

Και όχι μόνο η μπίρα.

Αλλά και την εξυπηρέτηση μας προς τους πελάτες.

Και την γνώση μας.

Και το πως πρέπει να επικοινωνούμε.

Και το πως φαινόμαστε.

Και πως θα πείσουμε τον κόσμο με την ενέργεια και το χάρισμα μας.

Όλα αυτά έπρεπε να μας κάνουν διαφορετικούς. Και τους καλύτερους.

Είχα ένα όνειρο, να δημιουργήσω την τέλεια μπίρα, την οποία θα παρείχε στον κόσμο ο τέλειος οργανισμός, όπου μόνο οι καλύτεροι θα δούλευαν εκεί, και όλοι θα εργάζονταν για έναν κοινό σκοπό.

Είχα ένα όνειρο, να δημιουργήσω ένα διεθνές brand του οποίου κινητήριος δύναμη θα ήταν η πιο φιλόδοξη (με την καλή έννοια) ομάδα πάνω στον πλανήτη.

Είχα ένα όνειρο, να δημιουργήσω κάτι το οποίο ήταν τόσο διαφορετικό, όπου η ίδια η οργάνωση θα το αντιλαμβανόταν και θα το σεβόταν πέρα και απο την ίδια την μπίρα.

Είχα ένα όνειρο, να δημιουργήσω κάτι τόσο μοναδικό όπου κανείς δε θα μπορούσε να θεωρηθεί πραγματικός ανταγωνιστής, διότι αυτοί θα δούλευαν με συνήθης τακτικές και θα ήταν συνηθισμένοι και μέτριοι.

Είχα ένα όνειρο, να κάνω τους μετόχους και τους υπαλλήλους πλούσιους, όχι μόνο με περηφάνια και χαρά αλλά και με όρους χρημάτων και περιουσίας. Τόσο δυνατή ήταν η πίστη μου στον τέλειο οργανισμό και στο τέλειο προϊόν, όπου θα υπήρχε επίσης και συνταγή που θα απέδιδε χρήματα.

Κάποτε ήμασταν στον δρόμο μας. Για την ακρίβεια ήμασταν στον δρόμο να γίνουμε όλα όσα είχα ονειρευτεί!

Και ξαφνικά κάποιος εισήγαγε νέες αξίες. Όχι μέσω συζήτησης, συναντήσεων ή εγγράφως, αλλά με συμφωνίες μέσα σε μικρές συναντήσεις: μέσω τηλεφώνου ή ακόμη και σε δείπνα.

Αυτές οι νέες αξίες ήταν κρυμμένες πίσω από λέξεις όπως: Αρκετά Καλό, Μέτριο, Κανονικό, Συνηθισμένο, Πρόσεχε, Αργά, Ήρεμα, Σίγουρα και Προβλέψιμα.

Αυτό ήταν ένα νέο φαινόμενο. Προς έκπληξιν μου, αυτές οι νέες αξίες επικροτήθηκαν και σε μικρό χρονικό διάστημα η αρχική φιλοσοφία αντικαταστάθηκε.

Η δημιουργικότητα λαμβανόταν ως ενοχλητική.

Ο δυναμισμός λαμβανόταν ως ανυπομονησία.

Η διαφορετικότητα λαμβανόταν ως ρίσκο.

Η τελειοθηρία λαμβανόταν ως κόστος.

Ο συμβιβασμός λαμβανόταν σαν ακαμψία.

Η πρωτοβουλία λαμβανόταν ως επικίνδυνη.

Και τότε ανακάλυψα οτι το όνειρο που είχα δεν ήταν πλέον στον δρόμο για να υλοποιηθεί.

Αυτό που θα έπρεπε να είναι μοναδικό και τέλειο ήταν τώρα στον δρόμο να γίνει συνηθισμένο και μέτριο.

Ή να το θέσω αλλιώς: Το Nøgne Ø (καραφλό νησί): Η Ασυμβίβαστη Ζυθοποιία άλλαζε σε Γκρίζο Ø: Η Μέτρια Ζυθοποιία.

Φίλοι μου, το καλύτερο και πιο σημαντικό εργαλείο του Ανθρώπου είναι η συνείδηση του. Μας επιτρέπει να καθοδηγούμαστε και να ελισσόμαστε σωστά στις δύσκολες καταστάσεις. Στην παρούσα κατάσταση, αποφάσισα να ακούσω την συνείδηση μου. Δε θα μπορούσα να δουλεύω για άλλους ανθρώπους ώστε να πραγματοποιήσουν το όνειρο τους, το οποίο είναι σε τελείως διαφορετική κατεύθυνση απο το δικό μου. Έπρεπε να μείνω πιστός στο δικό μου όραμα και στο δικό μου όνειρο...

Και έτσι είμαστε εδώ σήμερα: Μπροστά σε ένα σχίσμα, όπου εγώ αποχωρώ απο την ζυθοποιία Nøgne Ø. Πιθανώς αυτό θα είναι καλό για την "Νέα Nøgne Ø". Η αποχώρηση μου θα οδηγήσει σε λιγότερη φασαρία και η διοίκηση θα μπορέσει να αφοσιωθεί στις προσπάθειες της ώστε να "τελειοποιήσει" την Nøgne Ø στο να γίνει συνηθισμένη, ήρεμη, προβλέψιμη και ασφαλής. Αντίθετα με τους παρόντες κατόχους, το διοικητικό συμβούλιο και την διεύθυνση, δεν πιστεύω οτι αυτό θα οδηγήσει σε κάτι καλό. Ούτε για τα προϊόντα, ούτε για τους ανθρώπους μα ούτε και για τα έσοδα της εταιρίας. Λόγω όμως της μεγάλης αλληλεγγύης που τρέφω στα άτομα που μένουν πίσω στην Nøgne Ø, ελπίζω να κάνω λάθος στην πρόβλεψη μου.

Οπότε τι γίνεται με το όνειρο μου; Μα φυσικά ακόμα έχω ένα όνειρο. Είναι ίσως λίγο μικρότερο απ' ότι συνήθιζε να είναι, αλλά αρνούμαι να επηρεαστώαπό έναν μέτριο κόσμο.

Είχα ένα όνειρο.

Και ακόμα έχω ένα όνειρο.

Χωρίς όνειρα ο κόσμος σταματάει.

Έτσι επιλέγω να συνεχίσω να ζω το όνειρο μου!

Kjetil Jikun

Έτσι λοιπόν ο Kjetil αποφάσισε να ξεκινήσει κάπου αλλού το όνειρο του και πιο συγκεκριμένα στην Ελλάδα. Ναι ναι καλά ακούσατε, θα ξεκινήσει στο Αλάγνι, ένα μικρό χωριό νότια του Ηρακλείου Κρήτης. Εδώ λοιπόν στην όμορφή Κρήτη ο Kjetil αποφάσισε να στήσει το όνειρο του, ονόματι "Grapes and Gratification" το οποίο πέραν της μπίρας συμπεριλαμβάνει και το κρασί όπως είναι φανερό και από το όνομα της εταιρίας. 

Kjetil Jikun

Όπως μας αποκαλύπτει και το site της εταιρίας: 

"Το σχέδιο είναι να χτίσουμε ένα οινοποιείο και μία ζυθοποιεία δίπλα στον αμπελώνα, να παράγουμε οργανικό orange wine με τον παραδοσιακό τρόπο ζύμωσης μέσα σε πήλινα πιθάρια, και να δημιουργήσουμε δύο είδη μπύρας IPAs και Saisons, ανάλογα με την εποχή και τις διαθέσεις μας. Grapes and Gratification, αλλιώς Σταφύλια και Απόλαυση."

Φυσικά η πρώτη βρασιά δεν άργησε να έρθει. Τόπος του "εγκλήματος" η Κρητική ζυθοποιία (ή αλλιώς Χάρμα) στα Χανιά, μιας και οι εγκαταστάσεις της Σόλο στο Αλάγνι δεν είναι ακόμα έτοιμες. To style, Lager (μιας και η Κρητική ζυθοποιία παράγει μόνο lager). Για την ακρίβεια όχι απλά Lager αλλά Indian Pale Lager! Μια lager με Αμερικάνικους και Αυστραλιανούς λυκίσκους (Centenneal, Cascade, Chinook, Galaxy και Vic Secret), dry hopped και με πυκνότητα στα 17°P. 

Αριστερά ο Γιάννης Λιονάκης ιδιοκτήτης της Κρητικής Ζυθοποιίας και δεξιά ο Kjetil Jikun

Αυτή λοιπόν ήταν η μπίρα που παρουσίασε η Σόλο στην Ζυθογνωσία και είχαμε την ευκαιρία με τον συΜπυραματιστή Σπύρο (γνωστό και με την κωδική ονομασία ΜΟΝΚ) να δοκιμάσουμε. Η μπίρα σερβιρόταν σε δυο εκδόσεις, την απλή και την "Randalled" έκδοση. Το Randall είναι φίλτρο νερού που γεμίζεται με ολόκληρα φύλλα λυκίσκου και χρησιμοποιείται μεταξύ του βαρελιού και της βρύσης, δίνοντας τελείως διαφορετικό χαρακτήρα στην μπίρα όταν φτάνει στο ποτήρι. Το φίλτρο όπως μας ενημέρωσε και ο Γενικός Διευθυντής της εταιρίας Νικόλας Λουκάκης είχε κυρίως λυκίσκο Cascade.

Ας περάσουμε στο ζουμί

 

Εμφάνιση: Χρώμα σκούρο πορτοκαλί, θολό, με πλούσιο και κρεμώδη αφρό, ο οποίος έμενε στα τοιχώματα μετά απο κάθε γουλιά, ανένδοτος να αποχωρήσει μέχρι τέλους!

Άρωμα: Το άρωμα δεν ήταν έντονο, αλλά ήταν αρκετά απολαυστικό. Φρουτοφρουτένια αρώματα απο τους λυκίσκους (ο Θεός να ευλογεί τα χώματα που φυτρώνει αυτό το μαγικό φυτό). Κίτρο, grapefruit, φρούτα του πάθους και μια όμορφη γλυκάδα σαν άρωμα ανανά, σε συνδυασμό με μια μικρή αίσθηση από τα malts τα οποία έδεναν όμορφα με τα υπόλοιπα αρώματα. Φυσικά η Randalled έκδοση έπαιρνε τελείως διαφορετικό χαρακτήρα απο το φίλτρο, δίνοντας σου την αίσθηση για λίγο οτι είσαι σε ένα καταπράσινο λιβάδι γεμάτο με βότανα και να μυρίζεις στην ατμόσφαιρα άρωμα απο φρεσκοποτισμένο γρασίδι μαζί με τα μεθυστικά αρώματα των βοτάνων.

Γεύση: Τα φρούτα που προαναφέρθηκαν και στο άρωμα εμφανίζονται και εδώ, με την βύνη να μπαίνει στην παλέτα της γεύσης λίγο παραπάνω απ' ότι στο άρωμα παρέχοντας μια όμορφη γλύκα η οποία έδενε αρμονικά με την ήπια πικράδα των λυκίσκων, κάνοντας την μπίρα αρκετά ευχάριστη. Η Randalled έκδοση ήταν η χαρά του hop-head! Γεύση αναζωογονητική σαν να μασάς μέντα, βότανα, γρασιδίλα, λυκίσκος και μια μικρή αίσθηση απο τα φρούτα στο τέλος της κάθε γουλιάς. 

Αίσθηση: Το σώμα ήταν κάπου στην μέση (ούτε γεμάτο ούτε ελαφρύ), ήπια πικράδα χωρίς να ενοχλεί και με την ενανθράκωση να είναι μέτρια προς χαμηλή. Ο συνδυασμός αυτών δημιουργούσε μια απαλή αίσθηση που έκανε την μπίρα αρκετά ευχάριστη και ευκολόπιωτη. 

Απολαυστική η πρώτη μπίρα της Σόλο. Πρώτη φορά δοκίμασα μια τόσο "διαφορετική" lager και μπορώ να πω οτι παρά τον αρχικό μου φόβο στο άκουσμα του style, η ομάδα της Σόλο με διέψευσε πλήρως. Στο site της, η εταιρεία μας ενημερώνει ότι κατά πάσα πιθανότατα θα βρίσκεται στα ποτήρια μας εντός του 2016!

Καλή αρχή λοιπόν στο νέο εγχείρημα του Kjetil Jikun και εύχομαι αυτή την φορά να καταφέρει να πραγματοποιήσει το όνειρο του! 

Εβίβα!