Σάββατο 28 Ιουνίου 2014

Από την Πόλη έρχομαι...στην Καλιφόρνια φτάνω... (μέρος Γ)


Τελευταίος σταθμός μας στην Καλιφόρνια ήταν το SanDiego. Αν Θεέ μου πεθάνω και κρίνεις πως ήμουν καλός άνθρωπος... μη με στείλεις στον Παράδεισο!Στείλε με στο San Diego! Μια εκπληκτική παραθαλλάσια πόλη, με ονειρεμένο καιρό όλο το χρόνο. Σίγουρα, απο τα καλύτερα μέρη στη γη για να ζήσει κανείς. Και φυσικά, εκτός απο ονειρεμένος προορισμός, αποτελεί και την πρωτεύουσα των εξελίξεων στον τομέα της μικροζυθοποίησης. 



Φτάσαμε αεροπορικώς το μεσημεράκι και αμέσως ξεκινήσαμε την έρευνα μας. Οι πρώτες μπύρες που ήπιαμε στο όμορφο San Diego ήταν στην Neighborhood (777 G St, San Diego, CA 92101). Μια pub, ένα χαλαρό στέκι της γειτονιάς, με μπύρες από ζυθοποιίες της πόλης. Εδώ δεν ήπιαμε πολύ, αλλά οφείλουμε να πούμε κάτι έστω και για αυτά τα λίγα που ήπιαμε:


Societe pupil pale ale- θολή, με τα εσπεριδοειδή να καλύπτουν τα αρώματα και την γεύση της.
Lost abbey, red poppyF landers- απλά οι τύποι ξέφυγαν! Άλλο επίπεδο! Red ale με άρωμα και γεύση κερασιού, τόσο ιδιαίτερη που σε ανατριχιάζει. Παλαιωμένη, με σκούρο και γεμάτο σώμα. 



Κυριακή 22 Ιουνίου 2014

Από την Πόλη έρχομαι...στην Καλιφόρνια φτάνω... (μέρος Β)

Πού είχαμε μείνει;; Αααα ναι!μετά το Los Angeles, τα μαζέψαμε και κατευθυνθήκαμε σε μια από τις πιο όμορφες, ιδιαίτερες και ελκυστικές πόλεις του πλανήτη, το San Francisco.
 Όσον αφορά στο San Francisco, η πόλη είναι απλά μαγική. Ο καθένας μπορεί να βρει κάθε στιγμή οτιδήποτε ψάχνει. Οι γειτονιές πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους, με έναν αέρα κοσμοπολίτικο και ταυτόχρονα τοπικό και εναλλακτικό, με ανθρώπους ευχάριστους και ευγενικές φυσιογνωμίες, με επιλογές για την νυχτερινή βόλτα, πάντα με μια αίσθηση ασφάλειας. Γειτονιά ιταλική, γειτονιά ομοφυλόφιλων, γειτονιά με strip-bars και saloons, σε μαγνητίζουν και σε γοητεύουν, όχι μόνο επειδή είναι τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, αλλά γιατί η μετάβαση από την μια ατμόσφαιρα στην άλλη γίνεται τόσο ομαλά και διακριτικά, σαν φυσικό επακόλουθο της βόλτας στην πόλη.

Φτάνοντας στο San Francisco...

Η προβλήτα των ψαράδων...

Δευτέρα 9 Ιουνίου 2014

Από την Πόλη έρχομαι ... στην Καλιφόρνια φτάνω ... (μέρος Α)

Και ναι! Μετά από σχεδόν 3 μήνες από το ταξίδι μας και την επιστροφή μας στην Ελλάδα, καταφέρνουμε σήμερα να γράψουμε και να παρουσιάσουμε σε εσάς, ένα από τα ωραιότερα ταξίδια –τουρισμού και μπυροτουρισμού- που αξίζει να κάνετε στην ζωή σας! Πρόκειται για το ταξίδι που κάναμε τον Μάρτιο του 2014 στην Καλιφόρνια των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι λοιπόν πλέον φανερό, πως για εκείνους που αγαπούν, όπως και εμείς, την μπύρα, το άρθρο αυτό είναι must!



Ας ξεκινήσουμε με τις τυπικές λεπτομέρειες του ταξιδιού μας… Η πτήση μας ξεκινούσε την Πέμπτη 6 Μαρτίου από την όμορφη πόλη μας, την Θεσσαλονίκη, και κατέληγε την επόμενη ημέρα (7 Μαρτίου) στο LosAngeles, με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση στην Κωνσταντινούπολη. Το ταξίδι ήταν μια απόφαση της στιγμής καθώς τα αεροπορικά εισιτήρια ήταν πραγματικά πολύ οικονομικά και φυσικά, ήταν ένα ταξίδι-πρόκληση για μας, γι’ αυτό ήταν αδύνατο να μην το επιχειρήσουμε. Η αεροπορική εταιρεία μάλιστα, μας κάλυπτε και την διανυκτέρευση στην Κωνσταντινούπολη, οπότε είχαμε λίγο χρόνο για να κάνουμε την βραδινή τσάρκα μας στην Πόλη.
Για την Πόλη, ειδικά για όσους την έχουν ήδη επισκεφτεί, τα λόγια είναι μάλλον περιττά. Πρόκειται ίσως για την κυριότερη ιστορική, πολιτισμική και πολυπολιτισμική πρωτεύουσα που αναδείχθηκε ποτέ ανά τους αιώνες στην ιστορία των Βαλκανίων, αλλά και της Ευρώπης γενικότερα, με μια αίγλη που ακόμη και σήμερα διατηρεί και φανερώνει από την πρώτη στιγμή σε κάθε επισκέπτη της. Οι άνθρωποι, οι εικόνες, οι μυρωδιές που αναδύονται σε κάθε σοκάκι της, προκαλούν, όχι μόνο σε μας αλλά, στον καθένα πιστεύω, τόσο ανάμεικτα και πρωτόγνωρα συναισθήματα, ακόμη και μετά από πολλές επισκέψεις και στους δρόμους και τα λιμάνια της. Αυτό όμως που ίσως δεν γνωρίζουν ακόμη αρκετοί, είναι η προσπάθειες για ζυθοποίηση, που γίνονται από μικρές τοπικές ζυθοποιίες. Θα ξεκινήσουμε επομένως την διήγησή μας από την Πόλη και τις μπύρες που παράγονται σε αυτή.
Σε μια βόλτα στην Πόλη διαπιστώνει κανείς πως και εκεί επικρατεί το σύνηθες φαινόμενο της κυριαρχίας μιας τυπικής, όχι ιδιαίτερης, φθηνής pillsμπύρας. Η γνωστή τούρκικη μπύρα EFESείναι η εξέχουσα μπύρα σε μπαρ, εστιατόρια και παμπ της Πόλης, λόγω κυρίως της απειρίας των Τούρκων στην παραγωγή, την κατανάλωση και την γευσιγνωσία της μπύρας, που απορρέει από την πολύ υψηλή φορολογία του αλκοόλ στην Τουρκική επικράτεια. Παρ’ όλα αυτά, κάποιοι μπυρολάτρεις δεν δίστασαν και επιδίωξαν με αρκετή επιτυχία να παράγουν οι ίδιοι και να πουλήσουν στην τοπική αγορά τις μπύρες τους.
 Πρώτο έκανε την αλλαγή το μικροζυθοποιίο στην περιοχή Bebek της Πόλης, από όπου πήρε και το όνομά του (TapsBebek). Επισκεφτήκαμε το μικροζυθοποιίο τον προηγούμενο χρόνο σε μια από τις επισκέψεις μας στην Πόλη, δοκιμάσαμε τις μπύρες του που διατίθεντο  μόνο στην παμπ του μικροζυθοποιίου, και φέτος, όταν ξαναβρεθήκαμε στην Πόλη λόγω του ταξιδιού μας στην Αμερική, παρατηρήσαμε πως οι μπύρες διατίθενται πλέον και σε άλλα τοπικά μπαρ. Είναι πραγματικά ένα μεγάλο βήμα στον τομέα της ζυθοποίησης, σε μια χώρα που έχει ελλιπείς, έως και μηδαμινές γνώσεις για αυτήν.
Σε αυτή τη στάση μας στην Πόλη, επισκεφτήκαμε και δοκιμάσαμε τις μπύρες στο δεύτερο μικροζυθοποιίοBosphorusBrewingCompany (EsentepeMah., YıldızPostaCd, No:I/IA, Gayrettepe,  İstanbul,  Turkey). Ο χώρος ήταν αντικειμενικά πολύ εντυπωσιακός, χωρίς να θυμίζει σε τίποτα μια συνηθισμένη παμπ στην Κωνσταντινούπολη. Η διακόσμηση ήταν λιτή αλλά εντυπωσιακή, επηρεασμένη από τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές brewpubs. Ο κόσμος πολύς, οι μυρωδιές προκλητικές και πίνακες με τις διαθέσιμες μπύρες, γέμιζαν ευχάριστα τον χώρο. 



Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

Copenhagen Beer Celebration 2014


Mikkel Borg Bjergsø (Photo by Rob Love)

Μπυρόνειρο ήταν και πάει... τo 3ο Copenhagen Beer Celebration ανήκει και αυτό στην ιστορία. Στις 2 και 3 Μαίου τέσσερις μπυραματιστές αφήσαμε τα μυαλά μας και τα συκώτια μας στο Sparta Hallen της Κοπεγχάγης!

Η ομάδα αλλαγμένη και πάλι, απών ο Άλεξ (Nightfall), επιστροφή του Σπύρου (ΜΟΝΚ) που με είχε συντροφέψει στο πρώτο CBC 2012, δεύτερη συνεχόμενη παρουσία του Σταύρου (Sixtyneedles), παρθενική συμμετοχή του Αντώνη (Anton Fred) και τρίτη συνεχόμενη φορά για μένα.