Ahoy There...! Bucanero Fuerte... Aarrgh!

Έπρεπε να φτάσει όπως φαίνεται ο Δεκέμβρης για να έρθουν τα πρώτα “κρύα” στη χώρα μας! Φήμες λένε, πως ο Δίας λυπήθηκε τους άμοιρους απογόνους της τελειότερης φυλής του κόσμου κι αποφάσισε, ως ο μόνος κυρίαρχος των καιρικών φαινομένων, να τους δώσει την ευκαιρία να μη κάψουν εκατόλιτρα πετρελαίου. Άλλες λένε πως ο Διόνυσος γούσταρε άσχημα το τελευταίο καλοκαίρι με τα βραζιλιάνικα μαγιό και τα σορτσάκια και προσπαθεί να παρατείνει τις “κάψες” για λίγο καιρό ακόμη. Όπως και να χει, η παρουσίαση είναι αφιερωμένη στους απανταχού γκρινιάρηδες της πρώτης ψύχρας… σε όλους όσους γουστάρουν να λιάζονται στη μέση του Δεκέμβρη!

Κάπου εκεί στα ανατολικά της Κούβας, στο Holguin μια βραδιά των 80’s… εκεί που αράζανε με ένα ρούμι στο χέρι, σκέφτηκαν να παράγουν και κάτι σε μορφή ζύθου. Έτσι, θεμελιώθηκε η Cerveceria Bucanero, από μια ιδέα σαφώς επηρεασμένη από τους θρυλικούς πειρατές που αλώνιζαν στα νερά τους. Κάπως έτσι ήρθε και η InbeV και την εξαγόρασε (παράγoντάς την και ως Cubanero...)! Σε αυτή τη τοποθεσία που περηφανεύεται για τα πιο καθαρά ύδατα του νησιού, παράγεται και ο “δυνατός κουρσάρος” που απόψε έριξε άγκυρα με το πειρατικό του στο ποτήρι μου… ένα δώρο από το τελευταίο ταξίδι του αδερφού μου στον εξωτικό παράδεισο της Κούβας. Κάτι όμως μέσα μου λέει πως το πειρατικό του Κάπταιν Τζίμ στα αμπάρια του κρύβει ένα σεντούκι χρυσής απογοήτευσης!


Bucanero Fuerte - Το πειρατικό όρμηξε στη Κούβα...

Είδος : Lager
Προέλευση : Κούβα
Ζυθοποιία : Cerveceria Bucanero S.A.
Αλκοόλ : 5,4  %
Πικράδα :  -
Περιεχόμενο : 350 ml
Ιστοσελίδα : http://www.cerveceriabucanero.com

 

Ας μη προκαταβάλλομαι… με συνοδεία των Buena Vista Social Club αρχίζω και παρατηρώ ενδελεχώς κάθε λεπτομέρεια του κουρσάρου. Ντυμένος στα κόκκινα, με ένα ελαφρύ μειδίαμα ετοιμάζεται να κουρσέψει τη γλώσσα μου. (βάζω τα γέλια…) Ο χρυσός του είναι lagerιά… φύκια για μεταξωτές κορδέλες! 

Όψη : Το πειρατικό αρχίζει και πλαγιάζει το ποτήρι μου… Ρίχνει κάβους, προσδένεται και ξεχύνεται να με αλώσει. Ένα χρυσοκίτρινο υγρό γεμίζει το γυαλί και από το κακό του αφρίζει σα διάολος! Σύντομα θα αφήσει στο διάβα του ένα δαχτυλίδι φυσαλίδων καθώς θα χάνεται στο πέλαγος του στομαχιού μου. Στο τέλος αποφασίζει να εξαφανιστεί καταλείποντας ένα χρυσό ζουμί…. Επιχρυσωμένο θα έλεγα καλύτερα!

Άρωμα : Ξεκινάει σχετικά ωραία με το λυκίσκο να δίνει γαιώδη χαρακτηριστικά και καταλήγει στη γνωστή σούπα μιας lager. Έντονο ψωμί από τη βύνη με λεπτά χαρακτηριστικά εσπεριδοειδών να σπάνε τη μονοτονία. Καλά τι περιμένατε??

Γεύση : Αναμενόμενα αποτελέσματα… μια υποτονική μεταλλική και βυνώδης αίσθηση από την αρχή έως το τέλος. Σε σημεία εμφανίζεται και λίγο λεμόνι με κάποιο γρασίδι μάλλον. Ξεκινάει γλυκιά και καταλήγει σε μουχλιασμένη πίκρα… Γενικά έχει κάτι το περίεργο!

Επίγευση : Συνέχεια αντίστοιχη σε κάθε γουλιά… προς το τέλος όλο και πιο ανιαρή! Εδώ κυριαρχεί περισσότερο η πικρίλα του λυκίσκου με τη κολλώδη αίσθηση των malts. Διαρκεί γι αρκετή ώρα αφήνοντας μια σχετικά εκνευριστική sticky αηδία στη γλώσσα…



Σώμα : Δεν ξέρω για πόσο καιρό ο μπυρατάκος μας έπλεε στα ανοιχτά, πάντως έχει φτάσει λιποβαρής στο ποτήρι μου… Αναμενόμενα ελαφρύ σώμα, σχεδόν νερουλό, το οποίο βοηθάει στην όποια ξενέρα. Το ανθρακικό σε ισχνές ποσότητες εξαφανίζεται προς το τέλος της δοκιμής. Όσο δυνατός και να μας το παίζει ο κύριος, το αλκοόλ του κάπου χάθηκε εκεί στις 7 θάλασσες. Που πα ρε πειρατή γυμνός στα αγγούρια???

      (Το αυτοκινητάκι ειναι χειροποίητο, εξ ολοκλήρου κατασκευασμένο από κουτάκια της Bucanero)

 Γενική Αίσθηση : Το μπυρατικό πριν προλάβει να οπλίσει τα κανόνια του, καταβαραθρώθηκε από τη κριτική μου… Ίσως το κουφάρι του να έχει ιστορίες να μας πει, αλλά πλέον βυθίστηκε στα βάθη της λήθης… Δεν μπορώ να πω πως περίμενα κάτι καλύτερο δεδομένων των συνθηκών του νησιού. Νερό δροσερό για μπύρα και το βραδάκι κοκτειλάκι ξάπλα με το πούρο στο χέρι…και άγιος ο Φιντέλ!

 

Βαθμολογία του panagiof [στο είδος] : 4

A Beer A Day Keeps The Doctor Away