14 Ημέρες, 4 Χώρες, 3 Φεστιβάλ - Μέρος Ά -

  Παρθενική η συγγραφική συμμετοχή μου στους μπυραματισμούς και η χαρά μου δεν κρύβεται.
Ίσως επειδή είναι η πρώτη μου προσπάθεια μετά τις εκθέσεις του σχολείου και λόγω του ότι δεν ήμουν ιδιαίτερα ταλαντούχος σε αυτές, αμφιβάλλω κάπως και για την ικανότητά μου ως αρθρογράφος αλλά αυτό θα το κρίνετε εσείς...
Εξαιτίας του ότι τα πολλά λόγια είναι φτώχεια αλλά και επειδή δεν μου αρέσουν καθόλου οι πρόλογοι, ξεκινάω αμέσως την ζυθοπεριήγηση καθώς νιώθω ήδη τους ουρανίσκους σας ξηρούς.
Για να αποτυπωθεί η μαγεία του ταξιδιού,των γεύσεων και της Μπύρας φυσικά, θα κάνω πράξη την γνωστή κινέζικη παροιμία και θα παραθέσω όσο το δυνατόν περισσότερες και κατατοπιστικές φωτογραφίες. Παν μέτρον άριστον βεβαίως...

• Δεν πέρασε ούτε ένας χρόνος από το προηγούμενο BeerTrip μας στην Ευρώπη(Βέλγιο, Ολλανδία-De Molen Borefts Beer Festival 2013) και οι γνωστοί άγνωστοι Κρητικοί Anton Fred (Αντώνης) και Eviva (Μάνος) με "παρέσυραν" στο δεύτερο αυτό ταξίδι, χωρίς να μην έχω την παραμικρή ιδέα για το τι μπορεί να έχουν στο μυαλό τους...γιατί ως γνωστών..Είναι τρελοί αυτοί οι Κρητικοί!!Δυστυχώς από το team απουσίαζε ο περσινός μου συνοδός και πρωτοδάσκαλος Imperallis (Στάθης)

DAY #1

• Χωρίς άλλες χρονοτριβές και χωρίς να το έχω πάρει καλά καλά χαμπάρι και ο ίδιος φτάσαμε γύρω στις 9 στο αεροδρόμιο Costa Brava στη Girona της Ισπανίας στις 22/09/14

• Έπειτα από μια περίπου ώρα στο λεωφορείο... Barcelona !! Ο καιρός βροχερός και ομιχλώδης αλλά χωρίς να πτοούμαστε από αυτό, δεν χάνουμε καθόλου πολύτιμο χρόνο και κατευθυνόμαστε στο περίφημο Ale&hop το οποίο καταλαμβάνει την τρίτη θέση στη λίστα του RateBeer (το οποίο συμβουλευόμασταν ως ευαγγέλιο κατά την διάρκεια ολόκληρης της περιοδείας μας) για τα καλύτερα beerbars/ restaurants/ bottle shops της πόλης.http://www.ratebeer.com/p/alehop-barcelona/23408/

• Ύστερα από αρκετή ώρα στο αεροπλάνο,την κούραση προ των πυλών και τον καιρό να μας τα χαλάει κάπως, το Ale&Hop ήτανε αυτό που χρειαζόμασταν για να συνειδητοποιήσουμε ότι δε βρισκόμαστε πλέον στα πάτρια εδάφη. Μπαίνοντας σε αυτό το πανέμορφο διακοσμητικά,κατά την άποψη μου, μαγαζί και πριν αρχίσουμε να ψειρίζουμε τα ψυγεία του, αποφασίσαμε ,όπως είναι και λογικό, να τιμήσουμε κάποια από τα κουμπωμένα βαρελάκια. Η λίστα με τα διαθέσιμα taps ήταν η ακόλουθη:

(για καλύτερη ανάλυση και λεπτομέρειες της εικόνας κλικάρετε επάνω)

Από τα φρεσκοκουμπωμένα taps του μαγαζιού δοκιμάσαμε τα εξής : 

• 7venth Sun Brewery + Edge Brewing Barcelona  -  7venth Edge / Saison στα 4,4 % alc/vol. Μια χαλαρή και δροσιστική Saison από το τοπικό ζυθοποιείο με θολό χρυσαφένιο χρώμα και μια λεπτή στρώση αφρού. Βυνώδης άρωμα με ελαφρά φρουτώδη και hoppy χαρακτηριστικά. Η γεύση της αναμενόμενη με  την  μαγιά, τα μπαχάρια και τα γλυκά αρώματα μπανάνας να κυριαρχούν όπως και στις περισσότερες άλλωστε saison.
• Burning Sky - Arise / Session IPA στα 4,4%alc/vol. Άλλη μια soft μπύρα έρχεται να συνοδεύσει την προηγούμενη αυτήν την φορά από την Αγγλική Burning Sky την οποία τιμήσαμε δεόντως και στην De Molen. Αρωματική όπως αναμενόταν με τα εσπεριδοειδή τα φρούτα και τα grassy hops να πρωταγωνιστούν. Πευκοβελόνες, γρασίδι και φρέσκο χόρτο;) με νότες εσπεριδοειδών απαρτίζουν την γεύση της οδηγώντας σε ένα ξηρό και πικρό τελείωμα.

Έπειτα από τα πρώτα taps και λόγω του ότι η κουζίνα του μαγαζιού ήταν δυστυχώς κλειστή, κατευθυνθήκαμε αμέσως στα ψυγεία του μαγαζιού και τα προτεινόμενα εδέσματα ήταν τα εξής:

''   Ποιος να φανταζόταν ότι θα βρίσκαμε λίγους μήνες αργότερα τα collaboration της Amager Bryghus δίπλα στο σπίτι μας και εννοώντας προφανώς την The Hoppy Pub  στο κέντρο της Θεσσαλονίκης χάρη στην The Hoppy Imports co.     ''



...κάποιες φωτογραφίες από τα ψυγεία του μαγαζιού..




Τα γνωστά collaborations των Mikkeller + Three Floyds

•   Είπαμε λοιπόν να ξεκινήσουμε με μια μπύρα της Αμερικάνικης Moylan's - Old Blarney /Barley Wine στα 10% alc/vol. Έχοντας ακούσει αρκετά θετικά σχόλια για την εν λόγω ζυθοποιεία αλλά χωρίς να έχω δοκιμάσει κάποια, η αγωνία μου λίγο πριν το άνοιγμα ήταν μεγάλη. Σκούρο θολό κεχριμπαρί  χρώμα με ένα υπόλευκο στρώμα αφρού. Πολύ έντονο το γλυκό άρωμα της βύνης όπως επίσης του ψωμιού από σίκαλη, της καραμέλας και των αποξηραμένων φρούτων. Στην γεύση επιμένουν τα αρώματα καμένης καραμέλας και βύνης τα οποία σε συνδυασμό με την προσθήκη λυκίσκων οδηγούν σε ένα γλυκόπικρο τελείωμα τα οποία χάρη και στο καλά ισορροπημένο αλκοόλ προσδίδουν μια πολύ καλή αρμονία και balance στην μπύρα. Αξιόλογο Barley Wine με σωστή ενανθράκωση προτείνω να το δοκιμάσετε εάν πέσει στα χέρια σας.
  
  **Ξεκαθαρίζω ότι οι κριτικές μου πάνω στις μπύρες είναι καθαρά προσωπικές και                υποκειμενικές

           

• Έπειτα, σειρά πήρε ένα can της  Cigar Citar Brewing - Maduro / Brown Ale 5,5% alc/vol. Η αγαπημένη Cigar City από την πολιτεία της Φλόριντα η οποία, όπως οι περισσότεροι γνωρίζουμε, εξειδικεύεται  και στην παραγωγή ποιοτικών πούρων. Όσων αφορά την μπύρα μας τώρα, το χρώμα της σκούρο καστανό με μια λεπτή μπεζ στρώση αφρού. Στα αρώματα κυριαρχεί η καβουρδισμένη βύνη,η καραμέλα,το φουντούκι, το ψωμί καθώς και ο καπνός τον οποίο θεωρούσαμε βέβαιο χαρακτηριστικό για μια μπύρα της Cigar City. Ίδια τα γλυκά κριθαρένια στοιχεία και στην γεύση όπου τα malts, η μαύρη ζάχαρη και η καραμέλα έρχονται και δένουν με φρούτα/κεράσι και λυκίσκους και αφήνουν μια βυνώδη γλυκόπικρη επίγευση. Μέτριο το σώμα με το αλκοόλ να μην κάνει και πολύ αισθητή την παρουσία του. Μία μπύρα που λόγω του ονόματός της εγώ και πολύ Θεσσαλονικείς θα θέλαμε να ξεχάσουμε....

•        Λίγο πριν το κλείσιμο η τύχη μας χαμογέλασε καθώς ο φίλος Ricky (εργαζόμενος στο Ale&Hop) κούμπωσε την De Molen - Rasputin 10,7% alc/vol. Ένα last call που σίγουρα πολλοί θα ονειρεύονταν να είχαν!! Τι να πει κανείς γι αυτό το ελιξίριο; Μια μπύρα που είχαμε δοκιμάσει σε μπουκάλι αλλά και σε βαρέλι στο περσινό φεστιβάλ της ομώνυμης ζυθοποιίας. Δεν θα χρειαστεί να την αναλύσω περαιτέρω καθώς θα την ξανασυναντήσουμε αργότερα στο ταξίδι.

 Κάπως έτσι λοιπόν, κλείνει το πρώτο μας βράδυ στην πρωτεύουσα της Καταλανίας. Όσοι από εσάς κουραστήκατε πάρτε έναν γρήγορο υπνάκο ή πιείτε έναν δυνατό καφέ, όσοι πάλι διψάσατε ανοίξτε μια δροσιστική μπυρίτσα γιατί το ταξίδι μας μόλις άρχισε...


DAY #2

• Δεύτερη μέρα ξημερώνει στην χώρα της παέλιας και του λαχταριστού χαμόν. Λόγω του λαμπρού  ήλιου η πόλη ενδείκνυται για βόλτα και εξόρμηση στα στενά σοκάκια και τις όμορφες πλατείες της.

                               Γλυτώσαμε ευτυχώς το αυτόφωρο από όργανο της αστυνομίας.. 

     

          ...και κάτι που σίγουρα δεν περιμέναμε να δούμε στο κέντρο της Βαρκελώνης και μας έκανε να                                         νοσταλγήσουμε την πατρίδα και τις Κυριακές μας...

Οδεύοντας σιγά σιγά προς το λιμάνι της πόλης με σκοπό να επισκεφτούμε το περίφημο ενυδρείο της.

           Οι συνοδοιπόροι Αντώνης και Μάνος με φόντο το μαγευτικό λιμάνι της Βαρκελώνης.

 Ο Χριστόφορος Κολόμβος στέκεται αγέρωχος και μας δείχνει το δρόμο προς τον νέο κόσμο ή την γενέτειρα πόλη του Genoa ή τη La Rambla (οι απόψεις διίστανται), αν και προσωπικά πιστεύω πως                                            μας δείχνει τον δρόμο προς τον ποιοτικό ζύθο !!!  

Φτάνοντας στο ενυδρείο το θέαμα από τον υδάτινο κόσμο που αντικρίσαμε ήταν μαγευτικό.

Το θέαμα ήταν εντυπωσιακό αλλά για να τα λέμε και όλα το δικό μας ενυδρείο στο Ηράκλειο της Κρήτης δεν έχει και πολλά να ζηλέψει καθώς τα 25 ευρώ που είχε το εισιτήριο εισόδου δεν ήταν και πολύ φιλική τιμή.

Μετά την πρωινή βόλτα μας και τα στομάχια να γουργουρίζουν κατευθυνθήκαμε στο καλύτερο κατ εμε εστιατόριο της πόλης το Elsa y Fred του οποίου τα πιάτα ήταν εξαιρετικά και οι τιμές ανεκτικές.

 Σε αντίθεση βέβαια με αυτό το εξαίσιο πατέ, οι μπύρες του μαγαζιού ανταγωνίζονται τις δικές μας κοκορετσόμπυρες..

• Με το βράδυ να είναι προ των πυλών και τους ίδιους να αναρωτιόμαστε ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός του tour μας ο δρόμος μας έβγαλε στο πρώτο, κατά κριτικές ratebeer, beerbar της πόλης το περίφημο Bier Cab.

• Μπαίνοντας στο εσωτερικό η διακόσμηση, η μυρωδιά και οι αμέτρητες μπύρες είναι  καθηλωτικές. Μεγάλη η ποικιλία στα taps του τα οποία βρίσκονται σε ηλεκτρονική μορφή σε 2 lcd τηλεοράσεις αλλά και στα δύο μεγάλα ψυγεία τους με αρκετές Sour, Imperial Stouts και τοπικές.

Όπως είναι λογικό και σύνηθες ξεκινήσαμε τιμώντας τα βαρέλια με τις :

• Lervig Brewers - Galaxy / IPA Single Hopped 6,5% alc/vol. Παρόν οι Νορβηγοί  στο Bier Cab με μια μονόλυσκη IPA. Πορτοκαλόχρωμη με μια λεπτή στρώση αφρού. Έντονο το άρωμα του νεοζηλανδικού λυκίσκου Galaxy καθώς και βύνης, άχυρου και εσπεριδοειδών. Η γεύση της είναι αρκετά hoppy με έντονα στοιχεία φλούδας πορτοκαλιού, ροδάκινου και γενικότερα φρούτων που καταλήγουν σε ένα γλυκόπικρο τελείωμα.
• Lervig Brewers - Rye / Imperial IPA 8,5% alc/vol. Άλλο ένα πικρό έδεσμα της Lervig στα 100 IBU. Πορτοκαλοκόκκινο χρώμα με λεπτό και κρεμώδες κεφάλι. Έντονο το άρωμα από φρούτα, εσπεριδοειδή καθώς επίσης και αυτό της ξεροψημένης σίκαλης και καραμέλας. Μέτριο το σώμα, με τα γλυκά malts, την καραμέλα να δένουν με τους πικρούς λυκίσκους να δίνουν μια smooth και hoppy γεύση και επίγευση. Προτείνεται στους λάτρες του green grass.
  
  
  
  
  
  
• The Kernel - Cascade Amarillo Ella / Pale Ale 5,4% alc/vol. Μια από τις αγαπημένες μου Αγγλικές ζυθοποιίες ήταν και αυτή παρούσα με ένα αξιόλογο και δροσιστικό Pale Ale. Με τους 2 αγαπημένους Citrus λυκίσκους Cascade και Amarillo να είναι η βάση της μπύρας, αναμέναμε citrus/grapefruit/earthy χαρακτηριστικά από τον πρώτο και fruity/floral  από τον δεύτερο. Έτσι και αποδείχθηκε, με θολό και χρυσαφένιο χρώμα και ένα λεπτό στρώμα αφρού, τα πρώτα αρώματα πορτοκαλιών, εσπεριδοειδών και λουλουδιών άρχισαν να ξεπροβάλλουν. Ίδια η ακολουθία και στην γεύση με τα γήινα στοιχεία σε συνδυασμό με τα φρουτώδη να δίνουν ένα ισορροπημένο και δροσερό Pale Ale με ελαφρά πικρή και ξηρή επίγευση.
• Bad Attitude - Two Penny / Imperial Porter 8,15% alc/vol. Tο ενδιαφέρον μας κίνησε η Ελβετική ζυθοποιία Bad Attitude και η συγκεκριμένη Porter η οποία όπως πληροφορήθηκα περιέχει βρετανικά malts και τους αμερικανικούς λυκίσκους Chinook, Amarillo και Willamette. Σκούρο καφέ το χρώμα της με ένα λεπτό κρεμώδες κεφάλι. Καβουρδισμένο άρωμα καραμέλας, σοκολάτας, ψωμιού και ψεγάδια καπνού με αισθητή την παρουσία των earthy και grassy λυκίσκων. Στην γεύση η ξεροψημένη καραμέλα και οι νότες καφέ και κριθαριού σε συνδυασμό με την απαλή πικράδα οδηγούν σε ένα βυνώδες τελείωμα. Μόνο αρνητικό θεωρώ το πολύ ελαφρύ και λεπτό σώμα της.
• To Øl - Liquid Confidence / Confidential / Imperial Stout 12,3% alc/vol. Ο καλύτερος τρόπος για να κλείσει το session των tap ήταν φυσικά με την εξαιρετική Liquid Confidential από το περίφημο ζυθοποιείο της De Proef. Μαύρο κατράμι με ενός μεσαίου μεγέθους κρεμώδους αφρού είναι τα πρώτα εμφανισιακά χαρακτηριστικά του ποτηριού. Γλυκοκαβουρδισμένο άρωμα με νότες μαύρης σοκολάτας, γλυκόριζας, αλκοόλ και πικάντικης πιπεριάς ( λόγω των 3 διαφορετικών chili πιπεριών που έχουν χρησιμοποιηθεί : Chipotle, Ancho  και Guajillo).  H πολυπλοκότητα εντείνεται στην γεύση με τις μαύρες βύνες σε συνδυασμό με την καραμέλα, το τσίλι  και τα μπαχάρια να οδηγούν σε ένα ξεροψημένο τελείωμα. Αρκετό και αισθητό το αλκοόλ που σε καμία όμως περίπτωση δεν προκαλεί αρνητική επίπτωση.
  
  
  

      Καθώς απολαμβάναμε τις βαρελίσιες μπύρες μας, είχαμε φυσικά φροντίσει να ξεψαχνίσουμε τον κατάλογο με τα μπουκάλια του μαγαζιού. Καθ'ολο το ταξίδι αυτή η δουλειά άνηκε αποκλειστικά και δικαιωματικά στον Αντώνη. Έχοντας καταλήξει σε μια σειρά από αυτά η κακή τύχη μας χτύπησε την πόρτα. Από τα 8 μπουκάλια που είχαμε επιλέξει και αναγραφόταν στον κατάλογο κανένα από αυτά δεν ήταν διαθέσιμο. Κατά την άποψή μου θεωρώ απαράδεκτο από μαγαζιά τέτοιας φήμης και  καθημερινής επισκεψιμότητας να μην διορθώνουν ή αντικαθιστούν τους παλιούς καταλόγους για τον μόνο λόγο να ''δείχνουν'' πως κάποια στιγμή πέρασαν από τα ψυγεία τους τα εκάστοτε μπουκάλια. Εφόσον λοιπόν αποτύχαμε στην προσπάθειά μας για κάποιες σπάνιες Cantillon και 3 Fonteinen καταλήξαμε σε μία all time classic Imperial Stout :

• De Molen - Hel & Verdoemenis Bourbon Barrel Aged 2012 / Imperial Stout 10% alc/vol. Μια εξαιρετική ΙS που είχαμε δοκιμάσει ξανά και στο περσινό Borefts Festival αλλά και σε μπουκάλι. Ένα μαύρο ελιξίριο με μία λεπτή και μπεζ στρώση αφρού. Οι πρώτες αισθήσεις στην μύτη είναι αυτές του bourbon φυσικά αλλά και του ξύλου, της βανίλιας, της μαύρης σοκολάτας καθώς και του καφέ. Στην γεύση συνειδητοποιούμε πλέον ολοκληρωτικά το πόσο εξαίρετος ζυθοποιός είναι ο Menno. Έντονη η τύρφη, ο καφές, τα αποξηραμένα φρούτα, η μαύρη ζάχαρη, οι σκούρες βύνες και το παλαιωμένο whiskey τα οποία συντελούν στην κατάποση μιας γενναίας, τραγανής και χορταστικής γουλιάς. Μια μπύρα που όπου και αν βρισκόμουν θα απολάμβανα με τον ίδιο ζήλο.
  Τελευταίο καλούδι της βραδιάς από τον Δανό Mikkel :
  
  
• Mikkeller - George Vs Brian, Calvados Barrel Aged / Imperial Stout 15%alc/vol. Πρώτη μπύρα της Mikkeller για το φετινό ταξίδι και πραγματικά εξαιρετική. Μαύρη πίσσα γέμισε το ποτήρι του Bier Cab σε συνοδεία με ένα λεπτό μπεζ στρώμα αφρού. Η παλαίωση σε whiskey Calvados είναι και από τα πρώτα στοιχεία του αρώματος που κάνουν την εμφάνισή τους με σειρά τις σκουρόχρωμες καβουρδισμένες βύνες, την σοκολάτα, τα αποξηραμένα φρούτα και την βανίλια. Γλυκόπικρη όπως αναμενόταν η γεύση από τις βύνες. το Calvados, το ξύλο και την σοκολάτα, τα οποία μαζί με το καλά κριμένο αλκοόλ συντελούν σε ένα μέτριο σώμα με πολύ καλή ισορροπία.
  
  Ευχάριστα έρχεται στο τέλος της και η δεύτερη μέρα του ταξιδιού με τις αρχικές βλέψεις μας να λαμβάνουν ήδη σάρκα και οστά !
  
                                                                          Stay tunned...
 

ΜΕΡΟΣ Β'