Μπορεί η Γαλλία να έχει συνδεθεί σαν ευρωπαϊκή χώρα με το savoir vivre, τους καλούς τρόπους κι όλα αυτά τα σχετικά, οι ιππότες όμως, οι βασιλιάδες, οι λόρδοι, το "ευγενές" γαλάζιο αίμα, εμένα μου φέρνουν στο μυαλό Αγγλία.
Εντάξει, στην εποχή μας στην Ευρώπη υπάρχει πλέον Δημοκρατία (;), δεν κυκλοφορούν πια ιππότες ανάμεσά μας, γαλαζοαίματα στ' αλήθεια είναι μάλλον μόνο τα στρουμφάκια και η βασιλική καταγωγή δε λέει τίποτα για το χαρακτήρα και την ευγένεια ενός ανθρώπου.
Επειδή όμως οι τίτλοι υπάρχουν για να τρέφουν την ανθρώπινη ματαιότητα, το Ηνωμένο Βασίλειο έχει να προσφέρει ακόμα πράγματα ποιότητας και υψηλής αξίας που μπορούν να κάνουν κάποιον να αισθανθεί προνομιούχος, περίπου σαν να ανήκει στο High Nobility (Δούκας, Μαρκήσιος, Κόμης, Υποκόμης, Βαρόνος).
Γιατί όταν δοκιμάζεις μπύρες όπως τις παρακάτω, αισθάνεσαι πως έστω και για λίγο ξεφεύγεις από την απλότητα/ρουτίνα της καθημερινότητας, ανταμείβοντας τον εαυτό σου πλουσιοπάροχα με κάτι ανώτερο!
Με την αγγλική ζυθοποιία Fuller's που υπάρχει από το 1845 και βρίσκεται στο Chiswick του δυτικού Λονδίνου, γνωρίστηκα το 2011 δοκιμάζοντας πρώτα την μάλλον πιο γνωστή Fuller's London Pride και ύστερα την Fuller's Organic Honey Dew.
Τα αισθήματα… μεγαλείου όμως αναπτύχθηκαν μετά τη δοκιμή τριών αξιόλογων ετικετών αρκετά πρόσφατα!
Συγκεκριμένα:
Fuller's Past Masters Double Stout
Τύπος: stout, double stout
Αλκοόλ: 7,4 % ABV
Περιεχόμενο: 500 ml
Το χρώμα της μαύρο, ο αφρός ανοιχτός καφέ με μικρό όγκο και διάρκεια, τα αρώματα είναι αυτά της πικρής σοκολάτας, του καφέ εσπρέσο, κουκουτσιού ελιάς και καθώς η θερμοκρασία της μπύρας ανεβαίνει, έρχεται να προστεθεί και μια αρωματική αίσθηση μαύρων φρούτων όπως μαύρο κεράσι, μαύρο σταφύλι και δαμάσκηνο.
Αυτή η φρουτο-πινελιά στο άρωμα μαζί με το μαύρο χρώμα, μου θύμισε σκουρόχρωμη μπύρα από Βέλγιο, ίσως κάτι σε Quadrupel.
Στο στόμα το σώμα βελούδινο, απαλό, το ανθρακικό ελάχιστο και μια γλυκιά κερασοαίσθηση αρχικά μαζί με κάτι το σιροπιαστό που θυμίζει γλυκό του κουταλιού κεράσι ή φρέσκο ελαφρύ πετιμέζι, σκεπάζεται στο τελείωμα και πάλι από μαύρη σοκολάτα, λίγο από μαύρη ελιά (λίγο ευτυχώς) και φυσικά, φρεσκοκαβουρδισμένο καφέ. Τον τελευταίο λόγο τον έχει ο καφές, ο οποίος κάνοντας αυτή τη φορά και λίγο παρέα με τον λυκίσκο, έρχεται στην επίγευση να κλείσει το όλο θέμα όμορφα και δυναμικά!
Πάρα πολύ ωραία μπύρα, ισορροπημένη και φτιαγμένη ακριβώς όπως την περίμενα, δε θα άλλαζα τίποτα.
Μια μελαχρινή και κομψή ευγενής που αν την ξαναπετύχω στο δρόμο μου, θα την κεράσω μερικά σοκολατάκια μόκας ή γεμιστά με τσέρυ, πιστεύω πως θα της αρέσουν! :)
Fuller's Brewer's Reserve Limited Edition No 3
Oak Aged Ale in Whisky Casks
Oak Aged Ale in Whisky Casks
Τύπος: English Strong Ale
Αλκοόλ: 9 % ABV
Περιεχόμενο: 500 ml
Το χρώμα διαυγές, ανοιχτό κεχριμπαρί, ο αφρός ημίλευκος με καλή διατήρηση.
Η παραμονή της μπύρας κατά την ωρίμανσή της σε ξύλινο δρύινο βαρέλι που κάποτε φιλοξένησε στο εσωτερικό του ουίσκι, φαίνεται καθώς τη μυρίζεις. Το ουίσκι αρωματικά είναι ευδιάκριτο μεν, αλλά όχι όσο περίμενα.
Μυρίζει επίσης κεράσι, υβίσκο και αρκετά σαν γλυκό ροζέ κρασί.
Αρκετό ανθρακικό, αρκετά ελαφρύ σώμα (σε σχέση με αυτό που φανταζόμουν τουλάχιστον).
Γλυκόξινη γεύση, όπου νιώθεις λίγο απ' όλα: Όπως και στο άρωμα, κάτι από κεράσι και φράουλα, μια γλύκα από ουίσκι κάνει ένα πέρασμα, θυμίζει ροζέ γλυκό ελαφρύ κρασί και πάλι, κι επίσης μου θύμισε και λίγο βελγική tripel!
Το αλκοόλ είναι αρκετά καλά κρυμμένο, η επίγευση γλυκιά κατά βάση αλλά αρκετά σύντομη και μικρής έντασης.
Παρά το ελαφρύ της σώμα (θα την ήθελα λίγο πιο "δεμένη", πιο έντονη), δεν είναι μονοδιάστατη, είναι ενδιαφέρουσα και γευστική, έχει χαρακτήρα και μου άρεσε αρκετά!
Για food match τώρα, είχα βρει σε περίοδο γιορτών αυτό το αγγλικό τυρί που ωριμάζει μέσα σε ουίσκι (πολύ καλό!) και μαζί με τη συγκεκριμένη ετικέτα πιστεύω πως θα είχε ενδιαφέρον η δοκιμή του!
Fuller's Brewer's Reserve Limited Edition No 2
Oak Aged Ale in Cognac Casks
Oak Aged Ale in Cognac Casks
Τύπος: English Strong Ale
Αλκοόλ: 8,2 % ABV
Περιεχόμενο: 500 ml
Η επίσης σπέσιαλ αυτή μπύρα, ωρίμασε αυτή τη φορά (όπως φαίνεται κι από το όνομά της) μέσα σε βαρέλι το οποίο χρησιμοποιήθηκε για την παρασκευή κονιάκ.
Το χρώμα της λαμπερό κεχριμπαρί - ρουμπινί, σαν πετράδι σε πολύτιμο δαχτυλίδι ή βασιλικό οικόσημο. :)
Αφρός μπεζ λίγος που δεν μένει πολύ, το άρωμά της μου θύμισε ξανά κάτι από Βέλγιο: Dubbel ή και Quadrupel ακόμα.
Μου ήρθε στο μυαλό επίσης ροδάκινο, καραμέλα, ίσως και κάτι από βανίλια. Το αλκοόλ, και ειδικά το κονιάκ δε φαίνεται ιδιαίτερα καθώς τη μυρίζεις.
Γεύση γλυκιά, περγαμόντο και κουμ κουάτ γλυκό κουταλιού, ζεστή η αίσθηση στο στόμα και στο τελείωμα, ευκολόπιοτη αλλά με ωραίο, θερμό, γεμάτο σώμα. Πιο "στρογγυλή", πιο "καμπυλάτη" από την παραπάνω, την προτιμώ λόγω γεύσης και επίγευσης οι οποίες πάλι μου θύμισαν κάτι από βελγική Quadrupel.
Πολύ ωραία μπύρα, κατάλληλη για χουχουλιάρικα, νωχελικά χειμωνιάτικα απογεύματα.
Και το σκοτεινό tip για beer and food pairing: Θα ήθελα να δω πως θα ήταν με γλυκά κουταλιού, όπως κουμ κουάτ ή περγαμόντο!
Τώρα αν διαβάζοντας την ανάρτηση (την εισαγωγή της βασικά), κάνατε μια σύνδεση με περασμένες εποχές και ειδικότερα μεσαιωνικές, για να μπείτε πιο πολύ στο πνεύμα και να νιώσετε σαν ιππότης ή πολεμιστής, σας έχω παρακάτω το κατάλληλο μπυρο-αξεσουάρ!
(δείτε όλη τη σειρά εδώ)
Βέβαια, οι πόλεμοι -όπως ξέρουμε- δε σταμάτησαν στο Μεσαίωνα, οι μέρες που ζούμε μας καλούν να δράσουμε και να δώσουμε τις δικές μας μάχες. Με όπλα το δίκιο και την αλληλεγγύη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου