Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που δυσκολεύονται να πετάξουν παλιά πράγματα.
Όχι από τσιγκουνιά, αλλά επειδή ένα αντικείμενο είναι δυνατό να σου προκαλέσει συναισθηματικό δέσιμο. Ειδικά όταν το έχεις συνδυάσει με κάποιο ευχάριστο γεγονός από το παρελθόν σου.
Αυτό είναι πιστεύω και το νόημα του να κάνεις κάποια συλλογή.
Οι γαστρονομικές αναζητήσεις - εμπειρίες είναι σαφώς ευχάριστες δραστηριότητες για μένα και αν είχα τη δυνατότητα (του χώρου κυρίως) θα κρατούσα οτιδήποτε ικανό να μου τις θυμίζει.
Και η απόλαυση από την κατανάλωση ενός μπουκαλιού μπύρας (και κάποιες, εικαστικά -συσκευασία- αλλά και γευστικά, είναι πραγματικά αριστουργήματα) ανήκει στις γαστρονομικές εμπειρίες.
Ως ενθύμιο λοιπόν, κρατάω τα καπάκια!
Μέχρι τώρα έχω 195 καπάκια (χωρίς να υπολογίσω όσα έχω διπλά ή τριπλά, κτλ).
Αν το θέμα μπύρες ή καπάκια μπουκαλιών σας συγκινεί, μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στη συλλογή μου:
Όχι από τσιγκουνιά, αλλά επειδή ένα αντικείμενο είναι δυνατό να σου προκαλέσει συναισθηματικό δέσιμο. Ειδικά όταν το έχεις συνδυάσει με κάποιο ευχάριστο γεγονός από το παρελθόν σου.
Αυτό είναι πιστεύω και το νόημα του να κάνεις κάποια συλλογή.
Οι γαστρονομικές αναζητήσεις - εμπειρίες είναι σαφώς ευχάριστες δραστηριότητες για μένα και αν είχα τη δυνατότητα (του χώρου κυρίως) θα κρατούσα οτιδήποτε ικανό να μου τις θυμίζει.
Και η απόλαυση από την κατανάλωση ενός μπουκαλιού μπύρας (και κάποιες, εικαστικά -συσκευασία- αλλά και γευστικά, είναι πραγματικά αριστουργήματα) ανήκει στις γαστρονομικές εμπειρίες.
Ως ενθύμιο λοιπόν, κρατάω τα καπάκια!
Μέχρι τώρα έχω 195 καπάκια (χωρίς να υπολογίσω όσα έχω διπλά ή τριπλά, κτλ).
Αν το θέμα μπύρες ή καπάκια μπουκαλιών σας συγκινεί, μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στη συλλογή μου:
Καπάκια κυρίως από Βέλγιο (τη Μεγάλη του Μπυρο-Γένους Σχολή :), αλλά και κάποια από τα γύρω μέρη: