Ζώντας στο ζοφερό 2020, ο χρόνος περνά σαν νερό και τα γεγονότα χάνουν την ουσία τους. Μ’αυτά και μ’ αυτά στις 17 του Νοέμβρη που μας πέρασε, πληροφορηθήκαμε με σχετική ανάρτηση στο FB πως η αγαπημένη Τοπική, έκλεισε-κλειστή-10 χρόνια λειτουργίας. Έτσι απλά, με μια επετειακή West Coast IPA για το σπίτι, χωρίς την απαραίτητη γιορτή για να σμίξουμε και να θυμηθούμε πως, διάολε, πέρασαν όλα αυτά τα όμορφα χρόνια γεμάτα ποιοτική craft μπύρα και πάμπολλες αξέχαστες παρεΐστικες στιγμές. Γιατί όπως έγραφε και ο Chalice σ’ εκείνο το «μανιφέστο» που άνοιγε τους Μπυραματισμούς το 2010:
«Αγαπώ τη μπύρα. Όχι τόσο αυτή καθαυτή την υγρή θεά του κριθαριού, που πότε μας εμφανίζεται ξανθιά, πότε κοκκινωπή, πότε καφετιά ή μαύρη, πότε γλυκιά, πότε πικρή, αλλά και κάποιες φορές ξινόγλυκη, όσο τον κόσμο που γυρίζει γύρω της...»
 |
| Μπυραματιστές & 2 Χρόνια Μπυραματισμοί @TheLocalPub 21/9/2012 |
Ναι, και οι Μπυραματισμοί παρεμπιπτόντως, αν δεν βρισκόντουσαν σε “hibernation mode” τα τελευταία χρόνια, θα θυμόμασταν πως τον περασμένο Σεπτέμβρη έκλεισαν επίσης 10 χρόνια. 10 χρόνια συμπόρευσης με τη Λόκαλ, με επίκεντρο την κουλτούρα της ποιοτικής μπύρας και την εξάπλωσή της. Η Local Pub ήταν το στέκι μας, στον Νότο, γιατί στον Βορρά ήταν το τέως Ipanema νυν Hoppy Pub. Βόρειοι και Νότιοι πάντα κάπου μεταξύ των δυο βρισκόμασταν, εκτός σπιτιών και φεστιβαλικών εξορμήσεων.
 |
| Σχόλιο σε μπυροφόρουμ |
Mέχρι την εμφάνιση των δυο μπυροπόστων, μπορούσες να βγεις για να πιείς κάτι διαφορετικό πέρα από παγωμένη λάγκερ, είτε στις κλασικές μπυραρίες με το τρίπτυχο λουκάνικα-κότσι-βάις και στο τσακίρ κέφι καμιά Βελγίδα, είτε στις ιρλανδέζικες παμπ με τα 2-3 τετριμμένα ιρλανδικά ale, είτε σε κάποια μπαρ/καφέ που πέρα από «ψαγμένη» Μακφάρλαντ και αποκλειστικότητες Αθηναϊκής, είχαν και καμιά ελληνική ετικέτα από τις μετρημένες τότε νεόκοπες μικροζυθοποιίες, αλλά πολλές φορές με μπουκάλια κακοσυντηρημένα και σχεδόν πάντα κακοσερβιρισμένα με παγωμένο ποτήρι.
Εξαιρέσεις στον κανόνα υπήρχαν, όπως το Beer Store στη Θεσσαλονίκη που ξεκίνησε στις αρχές του 2010, με δυνατή λίστα και διπλή λειτουργία, κάβας και μπαρ. Επί της ουσίας όμως, η κουλτούρα της craft μπύρας βρήκε στέγη στη Local και στη Hoppy. Ζωντανοί χώροι συνάντησης και γνωριμιών με νέους ζυθόφιλους, συζητήσεων, ζύμωσης ιδεών, μπόλικων μπυροδοκιμών, αλλά κυρίως χώροι αξέχαστων εμπειριών.
 |
| Σχόλιο σε μπυροφόρουμ |
Ήταν Αύγουστος του 2011, όταν οι δρόμοι των Μπυραματισμών έσμιξαν για πρώτη φορά με την «Τοπική», στο επίσημο τότε opening party με BBQ. Η είδηση για βαρελάκι “Southern Tier IPA” ήταν αρκετή για να τραβήξει την παρέα των Μπυραματιστών μέχρι το Χαλάνδρι και να δούμε από κοντά τι διαφορετικό είχε να προσφέρει η Local Pub συγκριτικά με τις υπάρχουσες, γνωστές Irish pub της πόλης.
Ίσως, ο Φώτης και ο Βασίλης όταν τον Νοέμβρη του 2010 άνοιγαν τη Λόκαλ, στο αποκομμένο αίθριο της Χαϊμαντά, να μην είχαν φανταστεί την εξέλιξη των πραγμάτων, αλλά πολύ γρήγορα, χάριν των επιλογών τους, η Τοπική έγινε πόλος έλξης αρκετού κόσμου που ήθελε να γνωρίσει τον θαυμαστό κόσμο της ποιοτικής craft μπύρας, αποκτώντας έτσι ένα πιστό κοινό. Να θυμίσουμε πως οι λέξεις IPA και Stout παρέμεναν ακόμα άγνωστες εκτός του κύκλου των μυημένων και στη Λόκαλ οι περισσότεροι τις γνώρισαν για πρώτη φορά.
 |
| Κριτική σε μπυροφόρουμ |
Αλήθεια, ποιες μπυράκλες να πρωτοθυμηθούμε από όλες αυτές που παρέλασαν στη μπάρα της Τοπικής;
Τις μοναδικές μπύρες της επαναστατικής τότε μίκρο από τη Σκωτία, της Brewdog, που ουκ ολίγες φορές πήραν δεσπόζουσα
θέση στις βρύσες και τα ράφια της Λόκαλ...
 |
| Φώτης & Mr."Anderson Valley" Trey White Μάιος 2014 |
...ή μήπως τα απίστευτα hops των θρυλικών μικροζυθοποιίων Alchemist, Trillium, Treehouse και Russian River που έφταναν κατά καιρούς απευθείας από Αμερική χάρη στην τρέλα του Φώτη και το πείσμα του να μυήσει και άλλους φίλους της Λόκαλ στη φάση;
Και, βεβαίως, το ΓΕΓΟΝΟΣ, το βαρελάκι Bourbon County από Goose Island που κούμπωσε το 2017 στις βρύσες της Τοπικής, για να γιορτάσουμε την ανακήρυξη της από το Ratebeer, για ακόμη μια χρονιά, ως το καλύτερο beer bar στην Ελλάδα μαζί με τη Hoppy.
 |
| Σχόλιο σε μπυροφόρουμ |
Αυτό που πραγματικά, όμως, διαφοροποίησε και χαρακτήρισε τη Λόκαλ, ήταν η απόφαση του Φώτη να στηρίξει από την πρώτη στιγμή τις Ελληνικές μικροζυθοποιίες που τότε το 2010-11 άρχισαν να πληθαίνουν και να διεκδικούν πιο δυναμικά ένα μερίδιο αγοράς από την κυριαρχία των Μάκρο. Η Septem για παράδειγμα, ως η εξέχουσα μίκρο τις εποχής, πήρε γρήγορα θέση στις βρύσες της Τοπικής. Οι γευστικότατες Ale της Septem βελτιώθηκαν μέσα στην παμπ, μετά από αλληλεπίδραση του ιδιοκτήτη της Σοφοκλή Παναγιώτου, του Φώτη και όλων εμάς που τις δοκιμάζαμε.
Αποκορύφωμα της συνεργασίας των δυο ήταν και η δημιουργία, τον Μάρτιο του 2013, της αξεπέραστης Septem A.C.E., μιας Imperial IPA, μοναδικής για τα δεδομένα της Ελληνικής αγοράς, καταφέρνοντας μάλιστα να αναδειχθεί ως η καλύτερη Ελληνική μπύρα στα Ratebeer Awards του 2014. Παράλληλα, στις κάνουλες της Τοπικής βρήκαν θέση και οι οικοζυθοποιοί και όλοι οι gypsy brewers, ενώ κάθε νέα προσπάθεια στη ελληνική κραφτ σκηνή έβρισκε άμεση στήριξη.
Βαδίζοντας στα χνάρια της μικροζυθοποιίας Craft (της πρώτης Ελληνικής μικροζυθοποιίας, η οποία ιδρύθηκε στην Αθήνα το 1997 ανοίγοντας το πρώτο ζυθεστιατόριο στο Χαλάνδρι), ο Φώτης προχώρησε τον Μάρτιο του 2017 στη δημιουργία της νανοζυθοποιίας Αναστασίου, ως ένα απολύτως φυσιολογικό συμπλήρωμα της Τοπικής. Ξεκινώντας με 3 ετικέτες το 2017, ξεπέρασε τις 40 μέσα σε 3 χρόνια, δίνοντας μας ολόφρεσκιες μπύρες, στην κυριολεξία από την παραγωγή στην κατανάλωση.
Μπαίνοντας σε λίγες μέρες σε μια νέα δεκαετία, ας
ελπίσουμε τα μαγαζιά να καταφέρουν να επιβιώσουν σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση
και να επανέλθουμε στα αγαπημένα μας μπυροπόστα. Εις το επανιδείν!
