To 2o Copenhagen
Beer Celebration πέρασε στην ιστορία το προ-προηγούμενο Σαββατοκύριακο.
Μετά την παρουσία μου στην παρθενική διοργάνωση του CBC δε μπορούσα να λείψω από τη φετινή διοργάνωση! Δυστυχώς οι άλλοι δύο της
περισυνής παρέας, ο Νίκος (BeeRocker) και ο Σπύρος (MONK), δε κατάφεραν να
ακολουθήσουν αλλά το κενό τους αντικαταστάθηκε επάξια από δύο άλλους γνώριμους
των μπυραματισμών. Από τον Άλεξ (Nightfall) και τον Σταύρο (sixtyneedles).
Τις περισσότερες λεπτομέρειες της φετινής
διοργάνωσης τις έχω ήδη αναφέρει στο Pre-Game Show,
αλλά ας δούμε ξανά κάποιες απο αυτές και κυρίως τις διαφορές και τις βελτιώσεις
σε σχέση με το CBC 2012, πριν πάμε στο.. ζουμί. Παρασκευή 3 και Σάββατο 4
Μαΐου έλαβαν μέρος τα 3
μπυρο-sessions στη Σάλα του αθλητικού συλλόγου της Σπάρτα (Sparta Hallen).
Η είσοδος σε κάθε session κόστιζε περίπου 60€ και
τα μόνο που σου έδιναν με την είσοδο ήταν το ποτηράκι σου, να το γεμίσεις όσες
φορές θες και αντέχεις και ένα βραχιολάκι. Το βραχιολάκι χρωματιστό, όπως πάντα,
ανάλογα με το session δηλαδή κίτρινο, κόκκινο, μπλε ή ρόζ αν είχες κλείσει
εισιτήριο και για τα 3 session. Πρόγραμμα αποφάσισαν να μη τυπώσουν λόγω των
πολλών αλλαγών στις μπυρολίστες των ζυθοποιών μέχρι και την τελευταία στιγμή.
Είμασταν όλοι προετοιμασμένοι πάντως γι αυτό και πήγαμε με τυπωμένες λίστες.
Το φετινό ποτηράκι πολύ πιο όμορφο κατ’ εμέ σε
σχέση με του 2012! Κάτι ανάμεσα σε μικρό Teku glass και σε ποτηράκι των IKEA γιακρασί, με μακρύ λαιμό
που, λόγω ακριβώς αυτού του ψηλού λαιμού, φάνταζε μικρότερο σε χωρητικότητα από
το προηγούμενο ποτηράκι (αλλά δεν είναι).
Ίσως η μεγαλύτερη διαφορά με πέρυσι ήταν το
φαγητό. Πέρυσι υπήρχε δείπνο που συμπεριλαμβανόταν στην τιμή του εισιτηρίου ενω
φέτος υπήρχαν 4 stand με διαφορετικά φαγητά απ’ όπου και μπορουσες να αγοράσεις
κάτι να τσιμπήσεις. Το stand που είχε την μεγαλύτερη “πέραση” ήταν αυτό με τα
hot-dog.
Hot-dog δε καταφέραμε να δοκιμάσουμε μιας και
η ουρά ήταν τεράστια και τις 15 ώρες του φεστιβάλ και η υπομονή δεν είναι στα
γονίδιά μας. Το πιάτο που εγώ τίμησα δεόντως ήταν τα fishcakes συνοδευμένα με
πίκλες και μια σαλάτα με μαγιονέζα. Το πιάτο αυτό κόστιζε 50DKK (~6.7 €).
Τα άλλα δύο πιάτα ήταν τσίλι και ριζότο με
αρνάκι. Πολύ καλά σύμφωνα με τους υπόλοιπους της παρέας που τα δοκίμασαν.
Τσίλι
Τσίλι
Εκτός από τα παραπάνω μπορούσες να πάρεις και
για μεζεδάκι τυράκια. Είτε να αγοράσεις δείγμα από τα 4-5 διαφορετικά τυριά που
υπήρχαν ή να αγοράσεις μεγαλύτερο κομμάτι απο αυτό που σου άρεσε. 20DKK το
δείγμα των τυριών για ένα άτομο.
συνοδεύοντας μια barleywine και μια strong ale της Firestone Walker
Το καλό, ή μάλλον ένα από τα καλά, με το ότι
δεν υπήρχε δείπνο ήταν πως δε χρειαζόταν να σηκωθείς από το τραπέζι σου για να
κάτσουν όσοι είχαν κλείσει δείπνο για εκείνη την ώρα (όπως πέρυσι), αν βέβαια
ήσουν από τους τυχερούς και είχες βρεί θέση σε κάποιο τραπέζι. Τα τραπέζια δεν
ήταν αρκετά για όλους αλλά δεν υπήρχε και χώρος για περισσότερα.
Άλλες βελτιώσεις ήταν η παροχή νερού εντός του
χώρου του φεστιβάλ για να ξεπλένεις το ποτήρι σου και οι αξιοπρεπείς τουαλέτες
σε 2 containers έξω ακριβώς από το Sparta Hallen. To πόσιμο νερό πάντως ήταν
ένα θέμα και φέτος. Υπήρχαν τα μπουκαλάκια της Mikkeller αλλά δε ξέρω αν ήταν
free ή όχι, μιας και είχα τα δικά μου νερά για κάθε session. Επίσης άλλο ένα
συν φέτος είναι ότι υπήρχε η δυνατότητα να αφήσεις μπουφάν και πράγματα στην
είσοδο. 20 DKK “το κομμάτι” και τα λεφτά πηγαίναν σε φιλανθρωπική οργάνωση η
ποία και είχε αναλάβει την γκαρνταρόμπα.
Στα σημέια Χ υπήρχαν τραπέζια ενω οι μαύρες τετράγωνες κουκίδες είναι τα σημεία
που υπήρχαν δεξαμενές με νερό.
Μια ακόμα μικρή λεπτομέρεια που βοήθησε στο να
κυλήσει καλύτερα το φεστιβάλ ήταν το ότι δεν υπήρχαν μάρκες! Έτσι το να πάρεις
μια μπύρα ήταν γρηγορότερο, πράγμα που βοήθησε πολύ όταν μπύρες-κράχτες
γίνονταν διαθέσιμες στο κοινό και ουρές από beer geeks σχηματιζόντουσαν μπροστά
από τον πάγκο της εκάστοτε ζυθοποιίας.
Πάμε λοιπόν στο ζουμί, στη μπύρα! 28 ζυθοποιίες
παρατεταγμένες όπως φαίνεται στην πιο πάνω εικόνα. 28 γιατί δυστυχώς για εμάς
(και ευτυχώς για τους μόνιμους κάτοικους Κοπεγχάγης) το πλοίο που μετέφερε το
φορτίο με τις μπύρες της Cycle
άργησε να φτάσει στον προορισμό του και έτσι ο Doug Dozark έμεινε απλά επισκέπτης στο φεστιβάλ. Λέω ευτυχώς για
τους μόνιμους κάτοικους της Κοπεγχάγης γιατί θα έχουν τη χαρά να απολαύσουν
μπύρες όπως η G.O.O.D. RareR DOS στα Mikkeller bar.
Η τελική λίστα με τις ζυθοποιίες ανα χώρα
προέλευσης:
Denmark: Amager Bryghus, Mikkeller, To Øl, Xbeeriment
USA: Against The Grain!, Anchorage, Cigar City, Firestone Walker, Founders, Hoppin’ Frog, Jester King, Kuhnhenn, Lagunitas, Stillwater, Surly, Three Floyds, Westbrook
UK: Brewdog, Brodies, Kernel, Siren
Netherlands: De Molen
Norway: Lervig Aktiebryggeri
New Zeeland: 8 Wired
Australia: Mountain Goat Beer
Japan: Baird Beer
China: Boxing Cat
Brazil: Cervejaria Way Beer
USA: Against The Grain!, Anchorage, Cigar City, Firestone Walker, Founders, Hoppin’ Frog, Jester King, Kuhnhenn, Lagunitas, Stillwater, Surly, Three Floyds, Westbrook
UK: Brewdog, Brodies, Kernel, Siren
Netherlands: De Molen
Norway: Lervig Aktiebryggeri
New Zeeland: 8 Wired
Australia: Mountain Goat Beer
Japan: Baird Beer
China: Boxing Cat
Brazil: Cervejaria Way Beer
YELLOW
SESSION
Το πρώτο session του φεστιβάλ ξεκινούσε
Παρασκευή στις 3 το μεσημέρι οπότε υπήρχε χρόνος για βόλτα στην πόλη το πρωί
και επίσκεψη σε κάποια από τα κυριότερα αξιοθέατά της όπως το Mikkeller & Friends Bottle shop, το
Olbutiken και το Barleywine. Έτσι μετά την πρωινή βόλτα
έφτασα στο Sparta Hallen στις 3 και η ουρά ήταν ήδη μεγάλη.
Μπαίνοντας μετά απο 15 λεπτά αναμονής θέλησα
να ξεκινήσω τις δοκιμές με κάποια από τις hoppy μπύρες της Kernel αλλά για να
φτάσω στον πάγκο της πέρασα μπροστά από Three
Floyds και δε μπόρεσα να αντισταθώ στην Zombie Dust.
Δυνατό και ωραία πικρό και δροσιστικό ξεκίνημα, ότι έπρεπε μετά τις πρωινές
βόλτες και την αναμονή στην ουρά, αδίκησε όμως την India Pale Ale Simcoe από The Kernel με την οποία
συνέχισα.
Three Floyds stand
Σε εκείνο το σημείο μπαίνει στο παιχνίδι και ο
Nightfall, άρτι αφιχθείς από
Αμβούργο και το party ξεκινάει! Επόμενος σταθμός το stand της Surly για να πιούμε την Darkness.
Surly – Darkness
Todd Haug, brewer της Sourly και κιθαρίστας των Powermad
Πολύ ωραία Imperial Stout! Καφές, μαύρη
σοκολάτα καθώς και φρουτώδες το άρωμα της αλλά και το ωραίο γεμάτο σώμα της.
Γύρισα άλλες 2-3 φορές αργότερα για να την ξαναπιώ μιας και δε νομίζω να χω
πολλές ευκαιρίες στο μέλλον να την ξαναπετύχω!
Έχοντας δοκιμάσει την Darkness θέλησα να τη
συγκρίνω με τον Σκοτεινό Άρχοντα οπότε το... “σκοτεινιάσαμε” περισσότερο επιστρέφοντας
στην Three Floyds και δοκιμάζοντας
την Dark Lord.
Πιο γλυκό άρωμα, πολύ πιο γλυκιά γεύση και πιο γεμάτο σώμα! Το 15% του αλκοόλ
της δε το καταλαβαίνεις και έτσι εκτός απο απολαυστική γίνεται και επικίνδυνη! Την
Dark Lord πρόλαβα την ήπια άλλη μια φορά πριν εξαντληθεί.
Ping pong παίξαμε μεταξύ Three Floyds και
Sourly στο ξεκίνημα του πρώτου session. Επιστρέφουμε στη Sourly και δοκιμάζω την Abrassive μια πολύ καλή DIPA και την Pentagram μια ακόμη καλύτερη Sour/Wild
Ale. Άν έπρεπε να διαλέξω την καλύτερη μπύρα που ήπια στο φεστιβάλ τότε πολύ πιθανόν
να διάλεγα την Pentagram!! Γι αυτό και επέστρεψα αργότερα να την ξαναπιώ.
Η επόμενη ήταν ίσως η καλύτερη Imperial Stout που
δοκίμασα (μαζί με μια στο κόκκινο session το επόμενο πρωί). Firestone Walker Parabola,
γλυκό άρωμα με βανίλια και bourbon, γεμάτο σώμα που η γεύση του ξεκινούσε
γλυκιά, βανίλια, σοκολάτα γάλακτος αλλά και μαύρη σοκολάτα, ίσως κάποια ώριμα
φρούτα ενώ είχε ένα μεγάλης διάρκειας πικρό τελείωμα. Εξαιρετική! Την
συγκεκριμένη κυριά την δοκίμασα άλλες 2 φορές αργότερα. Πρέπει να πω επίσης πως
η Firestone Walker δεν είχε φέρει μαζί της kegs αλλά μπουκάλια.
με τον πάντα χαμογελαστό brewer της Firestone Walker, Matt Brynildson
Επόμενες δοκιμές:
Jester King Das Überkind, ωραία Sour/Wild Ale
Siren Broken Dream (Bourbon Barrel Aged), εδώ διαφώνησαμε με τον Άλεξ του οποίου του άρεσε πάρα πολύ η συγκεκριμένη, η οποία ήταν σε cask, ενώ εμένα καθόλου! Ωραίο άρωμα αλλά ως εκεί.
Brodies London Sour (Raspberry Edition), πάρα πάρα πολύ καλή Sour!
Lagunitas New DogTown Pale Ale ΟΚ
Kuhnhenn Raspberry Eisbock, εκπληκτικό, γλυκό και φρουτώδες άρωμα με το βατόμουρο να ξεχωρίζει. Το καλύτερο άρωμα σίγουρα του φέστιβάλ! Ήθελες να μη την πιείς αλλά να κάτσεις να την μυρίζεις! Και η γεύση δε πήγαινε πίσω! Ίσως λίγο πιο γλυκιά απ ότι θα ‘θελα, αλλά πάρα πολύ καλή!
Jester King Das Überkind, ωραία Sour/Wild Ale
Siren Broken Dream (Bourbon Barrel Aged), εδώ διαφώνησαμε με τον Άλεξ του οποίου του άρεσε πάρα πολύ η συγκεκριμένη, η οποία ήταν σε cask, ενώ εμένα καθόλου! Ωραίο άρωμα αλλά ως εκεί.
Brodies London Sour (Raspberry Edition), πάρα πάρα πολύ καλή Sour!
Lagunitas New DogTown Pale Ale ΟΚ
Kuhnhenn Raspberry Eisbock, εκπληκτικό, γλυκό και φρουτώδες άρωμα με το βατόμουρο να ξεχωρίζει. Το καλύτερο άρωμα σίγουρα του φέστιβάλ! Ήθελες να μη την πιείς αλλά να κάτσεις να την μυρίζεις! Και η γεύση δε πήγαινε πίσω! Ίσως λίγο πιο γλυκιά απ ότι θα ‘θελα, αλλά πάρα πολύ καλή!
Jester King - Das Überkind
Kuhnhenn - Raspberry Eisbock
Ώρα να το μαυρίσουμε ξανά και πάμε να επισκεφθούμε
τους διοργανωτές. Mikkeller George! Barrel Aged (CalvadosEdition) η επόμενη. Πολύ ωραία και αυτή.
Φύγαμε απο τη Mikkeller για άλλες πολιτείες (Cigar City) αλλά επιστρέψαμε
αργότερα για να δοκιμάσουμε κατά σειρά τις: George! Barrel Aged (Bourbon Edition), Spontandoubleblueberry και George! Barrel Aged (Cognac Edition). Μία και μία οι George! Πάρα πολύ καλές και
ευκολόπιωτες, συναγωνίζονταν άνετα τα μεγάλα ονόματα που ήρθαν από την άλλη πλευρά
του Ατλαντικού. Πολύ καλή και η Spontandoubleblueberry, ότι έπρεπε για “sandwich”
μεταξύ των 2 Γιώργηδων!
Spontandoubleblueberry
Η Cigar
City ήταν η δεύτερη ζυθοποιία που δεν είχε βαρέλια αλλά μπουκάλια και δεν
έβγαλε όλα τα μπουκάλια της από την αρχή. Περίμενε να “διώξει” κάποια μπουκάλια
πρώτα πριν βγάλει τις πολυαναμενόμενες Hunahpu’s.
Και όταν επιτέλους βγήκαν έγινε ένας μικρός χαμός από όσους το “πήραν πρέφα”.
η ουρά για την Hunahpu's
Είμασταν από τους τυχερούς που περνούσαμε απο
εκεί την κατάλληλη στιγμή. Όταν καταλάβαμε τι γίνεται ήπιαμε σφηνάκι την
George! Calvados και χωθήκαμε στην ουρά! 3 διαφορετικά batch της Hunahpu’s ανοίχτηκαν
ταυτόχρονα. Αυτά του 2011, του 2012 και του 2013.
Η 2012 ξεχώριζε από τις αδερφές της. Πιο
γλυκιά και ταυτόχρονα πιο spicy. Πάρα πολύ καλή και θα την έβαζα πάνω από
Darkness, Dark Lord και τους 3 George και ίσως λίγο πιο κάτω από την Parabola (αν
και μάλλον δεν έχει νόημα να βάζεις τέτοιες μπύρες σε σε σειρά.. είμαι σίγουρος
πως αν τις ξαναπιώ η κατάταξη θα είναι διαφορετική). Να τι είχε πει ο ζυθοποιός
Wayne Wambles στο mankerbeer.com που είχε αναλάβει τη “δημοσιογραφική
κάλυψη” του φεστιβάλ για την Hunahpu’s: “This
beer is a transplant from central America. Hunahpu is the Mayan god that
gave chocolate to the Mayan people. This beer is a fusion of culinary and
zymurgy. It blends the religious and culinary concepts of the Maya with modern
day mole and the Holy Trinity of chili peppers. Mole is a secret sauce made
from a combination of chocolate, chilis and spices. The Holy Trinity is a
combination of ancho, guajillo and pasilla chilis, which is used in the beer as
well as Peruvian cacao nibs, Madagascar vanilla beans and Ceylon cinnamon. The
Mayan culture made the first chocolate drinks using meticulously hand ground
cacao nibs, chili peppers and spices.”
Συνεχίζοντας τις δοκιμές στο Yellow session πάμε από Cigar
City σε
Amager και δοκιμάζουμε Fruiticus Lambicus Raspberry. Η Amager ήρθε με 9
καινούριες μπύρες και η συγκεκριμένη νομίζω ήταν η απογοήτευση του Yellow session
(μιας και περιμέναμε περισσότερα). Επιστροφή στην Firestone Walker για να πιούμε (εγώ δηλαδή γιατί αν θυμάμαι καλά ο
Άλεξ διάλεξε κάτι άλλο) Union Jack και
Double Jack,
δύο πάρα πολύ ωραίες IPA και DIPA.
Επόμενη στάση Stillwater και δοκιμάζω A Saison Darkly και Existent, ωραίες και οι 2.
Συνέχεια με Anchorage και The Tide and Its Takers Triple, μια πολύ καλή trippel, “Brewed
with Sorachi Ace and Styrian Golding Hops. Aged in French Oak Chardonnay
barrels with brettanomyces”. Στην Anchorage γύρισα λίγο αργότερα για να δοκιμάσω την A Deal With The Devil.
Ίσως το καλύτερο barleywine που χω πιει ως τώρα στην ζωή
μου, παλαιωμένο σε βαρέλια που ακριβώς πριν μπει μεσα η “συμφωνία με το διάβολο”
είχαν κονιάκ και που το 17,3% το αλκοόλ δε της φαίνεται καθόλου παρά την έντονη
γεύση της! Ακριβώς μετά δοκίμασα και την Anadromous Belgian Black Bier που ήταν απλά μια καλή sour.
Το Yellow session πλησίαζε προς το τέλος και
δεν είχα ακόμα επισκεφθεί την ανανεωμένη De
Molen. Ο Menno ήρθε με νέα φιλοσοφία, κυρίως στο “καλλιτεχνικό” κομμάτι και
στο marketing. Το νέο αυτό project ονομάζεται “Merciless Brewing” και περιλαμβάνει 9 καινούριες μπύρες. Το αν αυτό
το project θα εξελιχθεί σε νέα θυγατρική ζυθοποιία της De Molen (που μπορεί να
χει γίνει ήδη και να μη το χω πάρει εγώ χαμπάρι) ή αν θα μείνει απλά μια
collection από μπύρες της De Molen.. θα το δείξει ο καιρός.
Η νέα “μαρκετινίστικη” φιλοσοφία που λέγαμε..
η λίστα με τις μπύρες τους
Ο Menno επιβλέπει Merciless και Anchorage
Εκείνο το απόγευμα δοκίμασα την Teeth Grinding μια γλυκιά sour, δεν ήταν άσχημη. Χαλαρός και κεφάτος ο Menno έκανε και τα
αστειάκια του...
Όταν τον ρώτησα μετά το session πόσα θέλει για
την De Molen με ρώτησε γελώντας αν πιστεύω πως είναι τρελός και αφού σοβάρεψε
μου είπε πως τον τελευταίο καιρό έχουν επενδυθεί 3 εκατομμύρια euro στο
ζυθοποιίο, ενώ τέλος γελώντας ξανά είπε πως αν του βρω καλή πρόταση με βάση το
προηγούμενο νούμερο το συζητάμε!
Πίσω στις δοκιμές για τις τελευταίες 2
ζυθοποιίες που τίμησα. 8 Wired πρώτα
όπου δοκίμασα την HopWired την οποία την έχω ξαναπιεί απο μπουκάλι αλλά είχα διαβάσει πως θα έφερνε
ολόφρεσκα βαρελάκια και όντως άξιζε η δοκιμή! Μετά την HopeWired ήπια και την Bumaye,
μια δυνατή Imperial Stout (17%) που ήταν ΟΚ.
Αμέσως μετά επέστρέψα στην Jester King (δίπλα ακριβώς ήταν οι
πάγκοι και δεν είχα κουράγιο να ψάξω κάτι άλλο) και δοκίμασα την El Cedro “an 8.0% ABV
farmhouse ale dry-hopped with Citra hops, aged with Spanish Cedar spirals and
bottle conditioned with Brettanomyces yeast” πολύ καλή! Τελείωσα με την BlackMetal την οποία είχα ξαναπιεί αλλά δε με χάλασε καθόλου!
Να αναφέρω και κάτι αστείο που μου ‘τυχε αφού
τελείωσε το session. Πριν ξεκινήσω για τη στάση του αστικού και αφου είχα
κάτσει λίγη ωρίτσα έξω από το Sparta Hallen μιας και είχε αρκετό κόσμο ακόμα, επισκέφθηκα
το ένα από τα δυο container-τουαλέτες. Αποφάσισαν όμως να τις κλειδώσουν
γρήγορα και έτσι εγώ ξέμεινα μέσα!! Το θόρυβο απο τις μπουνιές-κλωτσιές στην
πόρτα τον άκουσαν όλοι όσοι μείνανε οπότε μετά από μερικά λεπτά κάποιος
εθελοντής ήρθε να με ξεκλειδώσει. Βγήκα με σηκωμένα χέρια σαν τον Rocky Balboa χαιρετώντας
τα 200 περίπου άτομα που με χειροκροτούσαν!! :P
RED SESSION
Το πρώτο session της δεύτερης μέρας ξεκινούσε
Σάββατο στις 11.30 το πρωί. Ο Σταύρος έχει προστεθεί στην παρέα και ξεκινάμε
τις δοκιμές.
Ο Σταύρος από τις λίγες φορές που στη φωτό κοιτουσε το.. πουλάκι και όχι το
ποτηράκι!
Ξεκίνημα με πάρα πολύ καλή “Βέλγικη” Witbier από
Αμερική.. Still Water Cellar Door και barrel aged stout ξανά από Αμερική.. Three
Floyds Bourbon Barrel Aged Moloko επίσης
πολύ καλή!
Nightfall και
Thomas Schøn τα λένε
Πάμε στο stand των διοργανωτών και ξυπνάμε για
τα καλά. Mikkeller X Imperial Stout 2006/2013 και WOW! Μια μπύρα που βγάλανε σε περιορισμένη ποσότητα το 2006 και ξαναφτιάξανε
με την ίδια συνταγή για το φεστιβάλ (δε ξέρω αν θα την εμφιαλώσουν). “brewed
with 11 different malts, 3 sugars, 6 hop types, 3 different yeast strains and a
good shot of brett and lacto bacteria!!”
Εκπληκτική! Τα είχε όλα αυτή η μπύρα! Άλλη μια
υποψηφιότητα για την (δικιά μου) καλύτερη μπύρα του φεστιβάλ και σίγουρα κορυφαία
IS μαζί με Parabola! Στη συνέχεια ήπιαμε (και οι 3 κάναμε τις ίδιες επιλογές
στην αρχή) την calvados barrel aged εκδοχή της.. Mikkeller X Imperial StoutCalvados Barrel Aged
Mikkel επί το έργον
Ίσως “ένα κλικ” πιο κάτω από την προηγούμενη
αλλά υπέροχη μπύρα κι αυτή! Και αφού ήμασταν εκεί και το μάτι είχε ανοίξει για
τα καλά μ’ αυτά τα μαυροζούμια πήραμε και την τρίτη Imperial Stout που έβγαλε ο
Mikkel εκείνο το πρωί.. Mikkeller BeerGeek Brunch One-for-One στα
ίδια επίπεδα και αυτήν!
Διάλειμα από το σκοτάδι. Επόμενη μου επιλογή
από Anchorage η Love Buzz Saison,
πάρα πολύ καλή saison και μετά στάση στο αγαπημένο μου stand του φεστιβάλ, αυτό
της Surly. Ο Todd και η Linda πάντα
κεφάτοι και πρόθυμοι για κουβέντα και το stand τους ήταν το μόνο στο οποίο
ακούγαμε μουσική. Πήρα άλλη μια μπύρα που αξίζει για βραβείο, αυτό της
καλύτερης IPA toy φεστιβάλ. Surly - Furious
Nightfall – Todd – rouhlas - Linda
Ο Todd πριν μου δώσει την Furious έσκυψε και
μου είπε “συνομωτικά” να προσέχω.. τις τουαλέτες! Άκουσαν και αυτοί τα κλωτσομπούνια
στην πόρτα και είδαν το σκηνικό! Διάφοροι εκείνη τη μέρα μου τσούγκριζαν το
ποτήρι λέγοντας κάποιο αστείο για την τουαλέτα!
Η Surly αργότερα στο
κόκκινο session ξανάβγαλε ένα βαρέλι Darkness και έτσι μπόρεσε και ο Σταύρος
να την δοκιμάσει αλλά και εγώ να την πιώ ξανά! Όπως ξαναπήρα και ένα ποτηράκι
Furious ενώ δοκίμασα και την CoffeeBender μια
brown ale καφές όνομα και πράμα που άμα είχε πιο γεμάτο σώμα θα ήταν πολύ
καλύτερη μπύρα.
Επόμενη στάση Firestone Walker για να δοκιμάσουμε XIV Sixteenth Anniversary Ale και Sucaba.
H πρώτη, μια American Strong Ale,
καλή αλλά την περίμενα καλύτερη ενω η δεύτερη πολύ καλή barleywine. Αυτές τις 2
μπύρες τις συνοδέψαμε με τα τυράκια της φωτό στην αρχή του άρθρου. Μετά από
μερικές άλλες μπύρες δοκίμασα και την WookeyJack Black Rye IPA από
την Firestone Walker, μια πού καλή BIPA.
Επόμενη μπύρες:
Brodies London Sour (Elderflower Edition), καλή αλλά όχι σαν την Raspberry.
Kuhnhenn Bourbon Barrel Fourth Dementia(4D) Old Ale, δεύτερη τρομερή μπύρα από την Kuhnhenn μετά την Raspberry Eisbock!
Westbrook Comrade Appleseed (Apple BrandyBarrel Aged), η ευχάριστη έκπληξη (για μένα που δεν είχα ξαναδοκιμάσει μπύρα της Westbrook)! Πολυ ωραία, πολύπλοκη και ιδιαίτερη Imperial Stout.
Founders Imperial Stout, πολύ ωραία και αυτή. Ίσως η πιο παχύρευστη απ’ όλες τις άλλες.
Lagunitas A Little Sumpin’ Sumpin’ Ale, άλλη μια πολύ ωραία μπύρα που την είχα βάλει στο μάτι να τη δοκιμάσω μιας και η Wild που είχαμε πιεί στου Στέλιου μου είχε αρέσει πάρα πολύ!
Jester King Funk Metal, πάρα πολύ καλή μάυρη sour! Λες και ρίξανε 3 διαφορετικές μπύρες στο ίδιο ποτήρι οι οποίες όμως δέσανε πολύ καλά!
Brodies London Sour (Elderflower Edition), καλή αλλά όχι σαν την Raspberry.
Kuhnhenn Bourbon Barrel Fourth Dementia(4D) Old Ale, δεύτερη τρομερή μπύρα από την Kuhnhenn μετά την Raspberry Eisbock!
Westbrook Comrade Appleseed (Apple BrandyBarrel Aged), η ευχάριστη έκπληξη (για μένα που δεν είχα ξαναδοκιμάσει μπύρα της Westbrook)! Πολυ ωραία, πολύπλοκη και ιδιαίτερη Imperial Stout.
Founders Imperial Stout, πολύ ωραία και αυτή. Ίσως η πιο παχύρευστη απ’ όλες τις άλλες.
Lagunitas A Little Sumpin’ Sumpin’ Ale, άλλη μια πολύ ωραία μπύρα που την είχα βάλει στο μάτι να τη δοκιμάσω μιας και η Wild που είχαμε πιεί στου Στέλιου μου είχε αρέσει πάρα πολύ!
Jester King Funk Metal, πάρα πολύ καλή μάυρη sour! Λες και ρίξανε 3 διαφορετικές μπύρες στο ίδιο ποτήρι οι οποίες όμως δέσανε πολύ καλά!
Επόμενη στάση στην Hoppin Frog που
δεν τίμησα την πρώτη μέρα. Δοκίμασα DORIS The Destroyer Double Imperial Stout η οποία μ άρεσε περισσότερο απ όταν την είχα δοκιμάσει σε μπουκάλι και Hopped-Up Goose Juice Rye IPA που ήταν ΟΚ.
Η λίστα της Hoppin Frog στο Yellow session
Amager Fruiticus Lambicus RedCurrant πάλι σε πολύ χαμηλά επίπεδα η δεύτερη μπύρα της σειράς Fruiticus Lambicus.
Boxing Cat Firecracker Imperial Red Ale αρκετά καλή η πρώτη μου επαφή με τους Κινέζους.
Siren Black ’n Blue Jesus “Our base beer collaboration used in Oi Zeus with 13 shots of Nespresso Ristretto and Arpeggio (Black & Blue Colours) added to the cask.” Καλούτσικη Imperial Stout.
Xbeeriment Black Force One XO ή αλλιώς Black Force One Bourbon Barrel Edition την οποία είχα ξαναπιεί. Αυτή τη φορά δε μου άρεσε. Ήταν πολύ έντονο το bourbon.
Jester King Noble King Hoppy Farmhouse Ale, αρκετά καλή, διαφορετική συνταγή από το μπουκάλι σύμφωνα με τον Ron Extract
Boxing Cat Firecracker Imperial Red Ale αρκετά καλή η πρώτη μου επαφή με τους Κινέζους.
Siren Black ’n Blue Jesus “Our base beer collaboration used in Oi Zeus with 13 shots of Nespresso Ristretto and Arpeggio (Black & Blue Colours) added to the cask.” Καλούτσικη Imperial Stout.
Xbeeriment Black Force One XO ή αλλιώς Black Force One Bourbon Barrel Edition την οποία είχα ξαναπιεί. Αυτή τη φορά δε μου άρεσε. Ήταν πολύ έντονο το bourbon.
Jester King Noble King Hoppy Farmhouse Ale, αρκετά καλή, διαφορετική συνταγή από το μπουκάλι σύμφωνα με τον Ron Extract
με τον Ron Extract
Στο δεύτερο αυτό session από De Molen (Merciless) δοκίμασα την Painful Death, (Dutch Imperial Stout) η
οποία ήταν καλή (αναμενόμενο για IS της De Molen).
τα ποτηράκια τα κρατάει φίλος του Σταύρου που μπήκε στη παρέα στα μισά του session.. με τον ίδιο τρόπο που μπήκε και ο Beerocker περυσι τη δεύτερη μέρα ;-)
Τελευταίες δύο μπύρες
για το κόκκινο session από Amager. Godverdomme μια σκούρη καφε-κόκκινη sour αρκετά καλή και Showdown In Tourpes επίσης μια καλή saison.
Showdown In Tourpes
Μεταξύ κόκκινου και
μπλε session υπήρχε 1μιση ώρα κενό έτσι ώστε να
ξεκουραστούν διοργανωτές, ζυθποιιοί και λοιποί καθώς και για να πάρουμε και
εμείς λίγο αέρα και δυνάμεις για το τελευταίο 5ωρο. Για όσους είχαν ροζ ή
κόκκινο και μπλε βραχιολάκι και αποφάσιζαν να κάτσουν στο χώρο του φεστιβάλ υπήρχε
συναυλία από τους Ring Them Bells. Ξέχασα
να αναφέρω πως υπήρχε πάγκος απ όπου μπορούσες να αγοράσεις διάφορα αναμνηστικά
όπως και την μπύρα των Ring Them Bels
Ring Them Bels beer
Εγώ και ο Nightfall φύγαμε να ξεκουραστούμε και απ ότι
έμαθα από τον Σταύρο δεν έμεινε και πολύ κόσμος στην συναυλία.
κάποιοι απο αυτούς που έκατσαν να χαλαρώσουν στο χώρο του φεστιβάλ
μπορούσες επίσης να παρακολουθήσεις και ποδοσφαρικό αγώνα στο γήπεδο ακριβώς
πίσω από το Sparta Hallen. Δοίμασα
αλλά ήθελα περισσότερη μπύρα για να το αντέξω και μιας και δεν υπήρχε κιτρινόμαυρο
στο γήπεδο έφυγα!
BLUE SESSION
Επιστροφή στο
φεστιβάλ και το μεγάλο όνομα του session είναι
η Dark Lord Russian Imperial Stout (Bourbon Vanilla Bean) από Three Floyds η οποία έχει βγεί "στη σκηνή" από την
αρχή. Αποφασίζω να μη ξεκινήσω μ’ αυτήν μιας και η ουρά ήταν μεγάλη αλλά με μια
άλλη παλαιωμένη IS την Port Barrel Aged Bo and Luke από Against the Grain. Μ’ άρεσε πολύ!
Τον Σκοτεινό Άρχοντα
θα τον προλάβαινα αλλά κάτι αγκαλιές με έναν Ρώσο "παλιόφιλο" που με φώναζε “αμόρφωτο
γαιδούρι” με καθυστέρησαν και έτσι δε πρόλαβα το βαρελάκι που άντεξε μόνο 22
λεπτά!! Εξακολουθώ να πιστεύω πάντως πως η ουρά για τα hot-dog ήταν μεγαλύτερη!! Το πρόλαβε ο Σταύρος το βαρελάκι και ήταν ενθουσιασμένος!
Από Three Floyds δοκίμασα την Tiberian Inquisitor η
οποία δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Από κεί πάω σε Lagunitas Maximus μια καλή DIPA και μετά BrewDog για να δοκιμάσω
Abstrakt AB:13 “an 11.3% Cherry Imperial Stout aged in ex Sherry whisky barrels.” Μου άρεσε θα ‘λεγα, εκτός από το
αρκετά γλυκό τελείωμά της. Περίμενα κάτι καλύτερο.
Ήταν η πρώτη μου
επίσκεψη στην BrewDog. Την προηγούμενη μέρα δεν είχαμε ανακαλύψει
που βρίσκεται το stand της!! Έτσι έχασα την Paradox Grain αλλά και την Jack
Hammer που αν και την έχω ξαναπιεί ήθελα πολύ να τη δοκιμάσω από βαρέλι!
Η λίστα της BrewDog την πρώτη μέρα
Σειρά έχουν δύο
μπύρες της Surly (τρείς γιατί ξαναήπια Darkness!),
η Diminished SeVIIn που ήταν ΟΚ και η Smoke Lager η οποία ήταν παααάρα πολύ καλή! Πριν τελειώσει το
φεστιβάλ επέστρεψα να αποχαιρετήσω την Linda και τον Todd και να δοκιμάσω
και την Sÿx που ήταν έτσι κι έτσι.
Επόμενες:
Siren Chai Love You A Latte μάλλον η χειρότερη μπύρα που δοκίμασα (μετρημένες στα δάχτυλα του ενός “χεριού” ενός τυρανόσαυρου οι κακές μπύρες που δοκίμασα), μια stout χωρίς σώμα που έβγαζε πολύ τσάι και διάφορα άλλα βότανα.
Siren / Mikkeller / Hill Farmstead Limoncello IPA από cask (τώρα που το ξανασκέφτομαι νομίζω πως όλες ή σχεδόν όλες οι μπύρες τους ήταν από casks), OK.
Siren Chai Love You A Latte μάλλον η χειρότερη μπύρα που δοκίμασα (μετρημένες στα δάχτυλα του ενός “χεριού” ενός τυρανόσαυρου οι κακές μπύρες που δοκίμασα), μια stout χωρίς σώμα που έβγαζε πολύ τσάι και διάφορα άλλα βότανα.
Siren / Mikkeller / Hill Farmstead Limoncello IPA από cask (τώρα που το ξανασκέφτομαι νομίζω πως όλες ή σχεδόν όλες οι μπύρες τους ήταν από casks), OK.
Baird Morning Coffee Stout αρκετά καλοί οι Γιαπωνέζοι!
Xbeeriment Acid Jazz μια αρκετά καλή φρουτόμπυρα!
Xbeeriment Acid Jazz μια αρκετά καλή φρουτόμπυρα!
Acid Jazz
Επιστροφή εντός της
Σάλας, δοκιμάζω Mikkeller HumlefrXXXd που ήταν
αρκετά καλή και πηγαίνω στην Cigar City η οποία έχει ξαναβγάλει Hunahpu’s (είχε βγάλει και το πρωί). Δε το έχει “μυριστεί”
κανείς και έτσι κάθομαι με την ησυχία μου και ξαναδοκιμάζω 2 ποτηράκια από κάθε batch κουβεντιάζοντας με Justin Clark (Cigar City) και Doug Dozark (Cycle). H 2012 ξαναβγαίνει
νικήτρια.
Με Justin Clark (Cigar City), Doug
Dozark (Cycle) και μια Hunahpu’s
Από Cigar City
δοκίμασα επίσης και την Cheers που ήταν πάρα πολύ καλή.
Cigar City - Cheers!
Σειρά έχει η Goths & Vandals μια συνεργασία De Molen με
Närke, πολύ καλή American Strong Ale. Jester King Das Wunderkind για τη
συνέχεια, επίσης πολύ καλή και Jester
King RU-55 πάρα
πολύ καλή!! Νομίζω πως τις ξινούλες της Jester τις αγάπησα και τις 2 μέρες!
Das Wunderkind απ το βαρέλι στην κανάτα και απο κει σιγά σιγά στο ποτηράκι
8 Wired Mighty Imperial Ale ΟΚ
Firestone Walker Double DBA ωραίο barleywine
Firestone Walker Pale 31 έπρεπε να τη δοκιμάσω νωρίτερα
Firestone Walker Velvet Merlin καλή stout
Boxing Cat Bourbon King Louie ImperialStout καλούτσικη
Firestone Walker Double DBA ωραίο barleywine
Firestone Walker Pale 31 έπρεπε να τη δοκιμάσω νωρίτερα
Firestone Walker Velvet Merlin καλή stout
Boxing Cat Bourbon King Louie ImperialStout καλούτσικη
Kuhnhenn Aldebaran καλή
DIPA
Xbeeriment Brett The Elder(berry) καλούτσικη
Amager Hr. Papsø In Black (BIPA) ΟΚ
Amager The Days OfBarleyAndRoses έτσι κι έτσι
Amager Fruiticus Lambicus Blackberry καλύτερη από τις προηγούμενες δύο Fruiticus Lambicus
Xbeeriment Brett The Elder(berry) καλούτσικη
Amager Hr. Papsø In Black (BIPA) ΟΚ
Amager The Days OfBarleyAndRoses έτσι κι έτσι
Amager Fruiticus Lambicus Blackberry καλύτερη από τις προηγούμενες δύο Fruiticus Lambicus
Ο Σταύρος κοιτάει το ποτηράκι.. όπως στις περισσότερες φωτο
ξανά
Τις μπυροδκιμές τις τελείωσα με δύο πολύ καλές
μπύρες της Westbrook, την Bourbon Barrel Aged Quadrupel και την Mourvèdre Barrel Aged Quadrupel.
Ειδικά η δεύτερη μ’ άρεσε τόσο πολύ που ενώ είχα λίγο χρόνο να βρω κάποια που
δεν είχα δοκιμάσει (και είχαν μείνει μπόλικες) αποφάσισα να πιω άλλο ένα
ποτηράκι από αυτήν.
Η ώρα έχει πάει 11 και εθελοντές έχουν
ξεκινήσει να βγάζουν τον κόσμο έξω (όχι με τις κλωτσιές). Βγήκα όντως
τελευταίος αυτή τη φορά από το φεστιβάλ νιώθοντας πως χρειαζόμασταν άλλο ένα
5ωρο (την επόμενη μέρα ΟΚ :P )!! Ήπιαμε το 1/3 από τις μπύρες του φεστιβάλ. Αυτό σημαίνει πως μας
ξέφυγαν 180 μπύρες περίπου και σίγουρα πολλές από αυτές θα ήταν πολύ καλές!
Κάποιες ζυθοποιίες δε τις τίμησα καθόλου, όπως τους Βραζιλιάνους και την To OL.
To OL – Mine is Bigger than Yours XXXL
Κάτι ακόμα που χάσαμε ήταν τα master classes:
Yellow session
15.30 – 16.30 Sours – Chad Yakobsen and White Labs (Talk and tasting)
17 – 18 The Swedish Brewscene – Jessica Heidrich
18.30 – 19.30 Panel(Firestone Walker/Kuhnenn/Founders/Cigar City) – Session IPA
Red session
13.30 – 14.30 The Swedish Brewscene – Jessica Heidrich
15 – 16 Sours – Chad Yakobsen and White Labs (Talk and tasting)
Blue session
20 – 21 Panel(Firestone Walker/Kuhnenn/Founders/Cigar City) – Session IPA
Yellow session
15.30 – 16.30 Sours – Chad Yakobsen and White Labs (Talk and tasting)
17 – 18 The Swedish Brewscene – Jessica Heidrich
18.30 – 19.30 Panel(Firestone Walker/Kuhnenn/Founders/Cigar City) – Session IPA
Red session
13.30 – 14.30 The Swedish Brewscene – Jessica Heidrich
15 – 16 Sours – Chad Yakobsen and White Labs (Talk and tasting)
Blue session
20 – 21 Panel(Firestone Walker/Kuhnenn/Founders/Cigar City) – Session IPA
Θα ήταν σίγουρα καλή εμπειρία... Next year! Το ότι χάσαμε τα παραπάνω δε σημαίνει πως
έφευγα από το φεστιβάλ ανικανοποίητος, το αντίθετο μάλιστα! Ήπιαμε πολλές
κορυφαίες μπύρες, περάσαμε (εγώ τουλάχιστον) καλά, βρήκαμε άτομα που γνωρίσαμε
πέρυσι, γνωρίσαμε νέα..
Karl Grandin και Henok Fentie της Omnipollo
Φυσικά στο να περάσω καλά βοήθησε και η καλή
παρέα...
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ το φεστιβάλ θα γίνει
και του χρόνου. Εύχομαι οι πληροφορίες μου να είναι σωστές και να τρiτώσει το “κακό”!!!
Από την
Κοπεγχάγη για τους Μπυραματισμούς..
P.S. Μιας και δεν είχαμε τον
φωτογράφο (Σπύρο) μαζί μας φέτος και επειδή πέσαμε με τα μούτρα στη μπύρα και
ελάχιστες φωτογραφίες βγάλαμε, αναγκάστικα να δανειστώ κάποιες φωτό, για χάρη
του ρεπορτάζ βεβαίως βεβαίως, από τα παρακάτω blogs και sites:
http://fearwolf.blogspot.com
http://humulusblog.blogspot.dk/2013/05/copenhagen-beer-celebration-2013.html
καθώς και φωτογραφίες που ανέβηκαν στο facebook.
http://fearwolf.blogspot.com
http://humulusblog.blogspot.dk/2013/05/copenhagen-beer-celebration-2013.html
καθώς και φωτογραφίες που ανέβηκαν στο facebook.
Τσ... σιγά μωρέ, χάλια! Καλά που δε πήγα!!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ παραδεισος των Imperial Stout.. Ευγε και στους τρεις για το ρεπορταζ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Νικόλα!Πληρέστατο το ρεπορτάζ από την "εμπολεμη ζώνη" της Δανιμαρκίας!Να πω ότι δε ζήλεψα άπειρα,ψέματα θα πω!Απίστευτο line-up και χωρίς τις μπύρες της Cycle!Τουλάχιστον 20 από τις ετικέτες που δοκίμασες θα ήθελα να έχω την τύχη να τις γευτώ έστω και μια φορά στη ζωή μου!Άντε και του χρόνου με το καλό να κάνεις το χατ-τρικ!Πού ξέρεις,μπορεί να περάσω κι εγώ καμιά βολτίτσα αν είμαι εκεί γύρω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝικ αξίζει να "περάσεις μια βολτίτσα" ακόμα κι αν δεν είσαι εκεί κοντά..
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα τέτοια Νικ !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε για την "γευστικότατη" ανταπόκριση. Με όλα αυτά που δοκίμασες, τώρα τι θα πίνεις πίσω στα πάτρια ???
Είμαι σίγουρος πως το έχεις φροντίσει κι αυτό !
Αντε και του χρόνου φίλε...
George όσο υπάρχει το Ipanema η επιστροφή είναι εύκολη ;)
ΔιαγραφήDen exw logia Rouxla! Mprabo sou gia to reportaz kai mprabo sas gia thn empeiria, hpiate kai gia osous eleipan! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Νικ, χορταστικό και απολαυστικό το ρεπορτάζ, όπως σίγουρα ήταν και η όλη παραμονή σας στην Κοπεγχάγη. Η εκδήλωση φαίνεται πως βελτιώθηκε ουσιαστικά σε κάποια σημεία - είπαμε να βάλετε τουαλέτες, αλλά τις κλειδαριές τι τις θέλατε; - και σίγουρα οι συμμετοχές ήταν και περισσότερες αλλά και ουσιαστικές! Με τις παράλληλες εκδηλώσεις (master classes) φέτος, το CBC φαίνεται πως αρχίζει να ακολουθεί τα βήματα των πολύ σημαντικών και φημισμένων φεστιβάλ της Αμερικής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουρα, όσες μέρες και να είχατε στη διάθεσή σας, αποκλείεται να μπορούσατε να δοκιμάσετε όλες τις μπύρες που θα θέλατε να δοκιμάσετε (κι εμείς μαζί σας :D ) αλλά μην είστε και αχάριστοι. Μιλάμε, ούτε στο πιο τρελό όνειρό μου δεν θα φανταζόμουν πως θα μπορούσα ποτέ να πιω όλα τα διαμάντια που ήπιατε μαζεμένα (και τους Ρώσσους παλιόφιλους τους αφήνουμε πέρα όταν έχει ανοίξει δίπλα Dark Lord - θα σας διαβάσει κανένας κακομοίρης Αμερικάνος που στήνεται μέρες στην ουρά για ένα μπουκάλι και θα 'χουμε άλλα :P
Άντε και του χρόνου με μεγαλύτερη μπυραματιστική εκπροσώπηση (είμαι σίγουρος πως κάποιοι έπεσαν σε βαθιά κατάθλιψη με το που ανέβηκε χθες αυτό το post και ιδιαίτερα αφού το διάβασαν :P
Πολύ ωραία παρουσίαση.. Μπορώ να πω οτι πεθαίνω στη ζήλια αλλά που θα πάει θα το επισκεφτώ κάποια μέρα :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύγε για το ρεπορτάζ και την όμορφη παρουσίαση.
Δεν εχω να πω πολλα...απλα σας ΜΙΣΩ...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι γω!!!!
ΔιαγραφήΕισπνοή... Εκπνοή....Εισπνοή... Εκπνοή....Εισπνοή... Εκπνοή....
ΑπάντησηΔιαγραφήΡουχ, αν και χορτασμένος από μια γερή δαγκωνιά στο Μεγάλο Μήλο ;), δεν μπορώ παρά να παραδεχτώ ότι ζήλεψα και θέλω να σε χαστουκίσω... :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω η εμπειρία σου στις τουαλέτες, να μετρίασε κατά πολύ την ανάλογη στο ασανσέρ του Μιχ, για την οποία ευθύνομαι εγώ...
Άντε και στα επόμενα με ακόμα μεγαλύτερη μπυροπαρέα :)